Literatura: |
Grębosz, M., 2014. Metody zarządzania marką. W J. Otto & Ł. Sułkowski, red. Metody zarządzania marketingowego. Warszawa: Difin, ss. 13–30.
Giszterowicz, A., 2016. Marka i jej twórcy–ujęcie globalne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, 10(946), ss.141–156.
Kucharska, W., 2016. Wartość marki jako wskaźnik. Metody pomiaru. Research Papers of the Wroclaw University of Economics/Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wroclawiu, 460, ss.90–100.
BrandFinance, 2018. Global 500 2018 - The annual report on the world’s most valuable brands. brandfinance.com. Available at: http://brandfinance.com/images/upload/brand_finance_global_500_report_2018_locked.pdf [Udostępniono październik 2, 2018].
Sidoruk, M., 2010. Osobowość marki w preferencjach konsumenckich. Psychologiczne badania nad wyborem marek piwa. Zeszyty Naukowe WSEI seria: EKONOMIA, 2(1), ss.67–81.
Hajdas, M., 2011. Storytelling-nowa koncepcja budowania wizerunku marki w epoce kreatywnej. Współczesne Zarządzanie, (1), ss.116–123.
Augustynowicz, C., 2016. Uwagi o storytellingu jako strategicznej koncepcji brandingu i operacyjnego narzędzia komunikacji. Zbliżenia Cywilizacyjne, 1(1), ss.162–176.
Dołhasz, M., 2013. Nowe sposoby oddziaływania na nabywców w komunikacji marketingowej przedsiębiorstw–Brand Hero. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu, 32, ss.311–324.
Wrona, K., 2012. Identyfikacja wizualna-jej rola w kształtowaniu świadomości marki oraz komunikacji marketingowej. Prace Instytutu Lotnictwa, 1(222), ss.233–249.
Signs.com, 2017. Branded in memory. Signs.com. Available at: https://www.signs.com/branded-in-memory/ [Udostępniono październik 2, 2018].
Siuda, D. & Grębosz, M., 2017. Kreowanie wizerunku marki w mediach społecznościowych. Studia i Prace WNEiZ US, 2(48), ss.307–315.
Wojtaszczyk, K. & Maszewski, F., 2014. Różnorodność metod zarządzania marką osobistą. Prace naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 349, ss.454–462.
Niedźwiedziński, M., Klepacz, H. & Szymańska, K., 2016. Budowanie marki osobistej w mediach społecznościowych. Marketing i Zarządzanie, 4(45), ss.339–349.
Pacuła, J., 2011. Językowe i pozajęzykowe komponenty marki politycznej. Media i Społeczeństwo: medioznawstwo, komunikologia, semiologia, socjologia mediów, 1, ss.133–150.
Daniel, K., 2016. Wykorzystywanie skandalu do tworzenia wizerunku przez polityków. Athenaeum. Polskie studia politologiczne, 49, ss.97–109.
Kantowicz-Gdańska, M., 2009. Employer branding–kwestie definicji i modelu. Zarządzanie zasobami ludzkimi, 6, ss.55–65.
Budzanowska-Drzewiecka, M., Lipińska, A. & Stańczyk, I., 2013. Ocena działań podejmowanych przez pracodawców w zakresie zewnętrznego Employer Branding w Internecie z perspektywy osób poszukujących pracy. Zarządzanie i Finanse, 11(1), ss.91–105.
Korzyńska, K., 2013. Zarządzanie marką miasta, siła marki. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 2(64), ss.101–112.
Quirin, A., 2016. Branding narodowy - co to jest? Uwagi do toczącej się dyskusji. Athenaeum. Polskie studia politologiczne, 49, ss.78–96.
Resonance, 2017. World’s Best City Brands - A Global Ranking of Place Equity
Raftowicz-Filipkiewicz, M., 2008. Branding narodowy w Unii Europejskiej. Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne, 5, ss.55–63.
Tomczak, A., 2016. Branding narodowy Polski na tle wybranych krajów Europy Środkowo-Wschodniej. Journal of Modern Science, 2(29), ss.153–174.
FutureBrand, 2015. Country Brand Index 2014-15
Grębosz, M., 2014. Wizerunek marki w strategii co-brandingu. Marketing i Rynek, 8, ss.430–436.
Kawalec, H., 2013. Co-branding marki produktu i marki miejsca. W K. Mailcki, red. Marka i promocja jednostek terytorialnych. Dylematy i wyzwania współczesności. Rzeszów: Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, ss. 467–482.
Tworzydło, D., 2017. Procedura zarządzania w kryzysie wizerunkowym w mediach–przeciwdziałanie, reagowanie oraz odzyskiwanie utraconych korzyści. Studia Medioznawcze, 3(70), ss.77–88.
Hajduk, G., 2017. Specyfika kryzysów wizerunkowych w mediach społecznościowych. Studia Medioznawcze, 3(70), ss.101–113.
Tkaczyk, P., 2011. Zakamarki marki, Gliwice: Helion.
|
Efekty uczenia się: |
Wiedza. Po zakończeniu kursu student:
* ma podstawową wiedzę z zakresu kreowania marki w mediach, w tym również w powiązaniu z rozwojem technologii informacyjno-komunikacyjnych,
* zna i rozumie zasady kreowania marki w mediach,
* zna możliwości związane z wykorzystaniem nowych mediów w kreowaniu marki.
---
Umiejętności. Po zakończeniu kursu student:
* umie prowadzić kwerendę naukową; potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje pochodzące z różnych źródeł, a związane z kreowaniem marki w mediach,
* posiada umiejętność krytycznej refleksji nad tekstami na temat kreowania marki w mediach,
* potrafi rozpoznać i poddać analizie krytycznej różne techniki kreowania marki w mediach,
* dzięki uzyskanej wiedzy humanistycznej potrafi opisywać działania związane z kreowaniem marki w mediach,
* wyjaśnia społeczną rolę kreowania marki w mediach i potrafi podać stosowne przykłady,
* potrafi diagnozować i rozwiązywać typowe problemy związane z kreowaniem marki w mediach.
---
Kompetencje społeczne. Po zakończeniu kursu student:
* rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie,
* potrafi prezentować własne poglądy, bronić ich, używając logicznych argumentów, przy zachowaniu szacunku dla poglądów i osoby interlokutora,
* potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności,
* potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy,
* jest przygotowany do uczestniczenia w projektach z zakresu kreowania marki w mediach,
* potrafi pełnić rolę aktywnego propagatora wiedzy i umiejętności związanych ze swoją specjalnością,
* dzięki zdobytej wiedzy rozumie i potrafi oceniać krytycznie oraz interpretować działania związane z kreowaniem marki w mediach.
|
Metody dydaktyczne: |
E-learning
---
Metody eksponujące - ekspozycja, film, pokaz połączony z przeżyciem
---
Metody podające - anegdota, objaśnienie lub wyjaśnienie, odczyt, opis, opowiadanie, pogadanka, prelekcja, prezentacja multimedialna, wykład informacyjny
---
Metody praktyczne - ćwiczenia laboratoryjne, produkcyjne, przedmiotowe, metoda projektów, metoda przewodniego tekstu, pokaz, seminarium, symulacja
---
Metody problemowe - klasyczna metoda problemowa, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy
---
Metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna, gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne), metoda przypadków, metoda sytuacyjna, seminarium
|