Metody analiz ilościowych

1. Znaczenie analiz struktury czynnikowej konstruktów w badaniach społecznych.

2. Warunki brzegowe stosowania analizy czynnikowej

3. Analiza czynnikowa a analiza głównych składowych.

4. Macierz korelacji polichorycznej/tetrachorycznej a macierz korelacji Pearsona.

5. Metody określania optymalnej liczby czynników.

6. Metody rotacji w eksploracyjnej analizie czynnikowej.

7. Miary dopasowania modeli czynnikowych.

8. Konfirmacyjna a eksploracyjna analiza czynnikowa.

9. Modele mieszane (ESEM).

10. Testowanie międzygrupowej i wzdłużnej niezmienności pomiarowej w ramach konfirmacyjnej analizy czynnikowej.

11. Modele wyższego rzędu oraz podwójnego czynnika.

12. Testowanie rzetelności struktur latentnych.

W trakcie zajęć wykorzystywane będą dwa programy do analiz statystycznych: SPSS oraz R (przede wszystkim Lavaan oraz psych).

Literatura podstawowa:

Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research. New York: Guilford Press.

Konarski, R. (2009). Modele równań strukturalnych: Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Zakrzewska, M. (1994). Analiza czynnikowa w budowaniu i sprawdzaniu modeli psychologicznych. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Literatura uzupełniająca:

Humenny, G., & Grygiel, P. (2015). Wielowymiarowa struktura latentna w perspektywie analizy czynnikowej. W A. Pokropek (Red.), Modele cech ukrytych w badaniach edukacyjnych, psychologii i socjologii. Teoria i zastosowania (s. 130–165). Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

Wiedza

W efekcie przeprowadzonych zajęć doktorant:

1. Zna znaczenie analiz struktury czynnikowej konstruktów w badaniach społecznych.

2. Zna warunki brzegowe stosowania analizy czynnikowej

3. Zna różnice między analizą czynnikową a analizą głównych składowych.

4. Wie czym różni się macierz korelacji polichorycznej/tetrachorycznej od macierzy korelacji Pearsona.

5. Zna podstawowe metody określania optymalnej liczby czynników.

6. Zna metody rotacji w eksploracyjnej analizie czynnikowej.

7. Zna miary dopasowania modeli czynnikowych.

8. Wie na czym polegają różnice między konfirmacyjną a eksploracyjną analizą czynnikową.

9. Zna specyfikę modeli mieszanych (ESEM).

10. Wie na czym polega testowanie międzygrupowej i wzdłużnej niezmienności pomiarowej w ramach konfirmacyjnej analizy czynnikowej.

11. Zna pojęcie modeli wyższego rzędu oraz podwójnego czynnika.

12. Zna sposoby testowania rzetelności struktur latentnych.

Umiejętności

W efekcie przeprowadzonych zajęć doktorant:

1. Potrafi określić znaczenie analiz struktury czynnikowej konstruktów w badaniach społecznych.

2. Umie wymienić warunki brzegowe stosowania analizy czynnikowej

3. Potrafi wskazać różnice między analizą czynnikową a analizą głównych składowych.

4. Umie wykazać specyfikę macierz korelacji polichorycznej/tetrachorycznej oraz macierzy korelacji Pearsona oraz zastosować je do odpowiednich danych.

5. Posiada praktyczną umiejętność określania optymalnej liczby czynników.

6. Umie wybrać odpowiednie metody rotacji w eksploracyjnej analizie czynnikowej.

7. Potrafi zinterpretować miary dopasowania modeli czynnikowych.

8. Umie odróżnić konfirmacyjną analizę czynnikową od analiz ekploracyjnych.

9. Potrafi wykorzystać w praktyce modele mieszane (ESEM).

10. Posiada umiejętność testowania międzygrupowej i wzdłużnej niezmienności pomiarowej w ramach konfirmacyjnej analizy czynnikowej.

11. Potrafi estymować modele wyższego rzędu oraz podwójnego czynnika.

12. Umie przeprowadzić testowanie rzetelności struktur latentnych.

Kompetencje

W efekcie przeprowadzonych zajęć doktorant:

1. Dysponuje kompetencjami w zakresie dobierania poprawnej techniki analizy czynnikowej do realizowanego projektu badawczego.

2. Posiada kompetencje analitycznego spojrzenia na realizowany projekt badań pod kątem jego przydatności dla teorii i praktyki badań edukacyjnych.

3. Posiada kompetencje samodzielnego przeprowadzenia analizy struktury czynnikowej, przygotowania raportu z nich wraz z prezentacją wyników.

4. Posiada świadomość konieczności pogłębiania swojej wiedzy z zakresu analizy struktur latentnych celem prowadzenia bardziej zawansowanych analiz.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest

1. 90% obecności na zajęciach

2. przedłożenie projektów

 Pozytywnie zaliczone zaliczenie końcowe – min. 60%

Ocena końcowa jest wynikiem średnich z cząstkowych ocen uzyskanych z projektu oraz zaliczenia końcowego