Wprowadzenie do psychoterapii

Kurs wprowadza w podstawowe zagadnienia związane z psychoterapią. Na początku zostaną przedstawione główne szkoły psychoterapeutyczne, a następnie zostanie omówiony proces psychoterapeutyczny, ze szczególnym uwzględnieniem zachodzących w nim zjawisk w relacji między terapeutą a pacjentem. Omówiona zostanie również specyfika poszczególnych form psychoterapii: terapii indywidualnej, grupowej, terapii par oraz terapii dzieci i młodzieży

Kurs wprowadza w podstawowe zagadnienia związane z psychoterapią. Na początku zostaną przedstawione główne szkoły psychoterapeutyczne, a następnie zostanie omówiony proces psychoterapeutyczny, ze szczególnym uwzględnieniem zachodzących w nim zjawisk w relacji między terapeutą a pacjentem. Omówiona zostanie również specyfika poszczególnych form psychoterapii: terapii indywidualnej, grupowej, terapii par oraz terapii dzieci i młodzieży

Czabała J.Cz. (2010). Czynniki leczące w psychoterapii. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Grzesiuk L. (2005). Psychoterapia t. I-V. Warszawa: Eneteia.

K_W13: Posiada wiedzę z zakresu diagnozy psychologicznej. Rozpoznaje jej specyfikę w odniesieniu do innych modeli diagnozy (zwłaszcza diagnozy medycznej). Rozumie złożony charakter diagnozy psychologicznej jako procesu. Zna podstawowe metody diagnozy psychologicznej w zakresie pomiaru testowego, obserwacji, wywiadu, swobodnych technik diagnostycznych i technik projekcyjnych. Orientuje się w ich wartościach psychometrycznych.

K_W14: Posiada wiedzę dotyczącą zdrowia psychicznego. Zna główne modele zdrowia formułowanie w paradygmacie psychologicznym i medycznym. Posiada wiedzę na temat uwarunkowań zdrowia psychicznego i czynników je wspierających. Zna powszechnie stosowane kryteria rozpoznawania zaburzeń psychicznych. Zna podstawowe systemy klasyfikacji zaburzeń psychicznych (ICD i DSM w ich aktualnych wersjach). Posiada wiedzę o biologicznych, społecznych i kulturowych uwarunkowaniach zaburzeń psychicznych. Orientuje się w aktualnym stanie prawnym w zakresie zdrowia psychicznego.

K_U13: Potrafi zaplanować i przeprowadzić proces diagnostyczny od pierwszego kontaktu z osobą diagnozowaną aż po wydanie opinii czy ekspertyzy psychologicznej. Zna podstawowe narzędzia diagnozy psychologicznej i potrafi dokonać wyboru najbardziej adekwatnego narzędzia. Potrafi ocenić wartość adaptacji narzędzia. Potrafi przeprowadzić wywiad i obserwację psychologiczną. Jest zdolny/na zinterpretować wyniki badań diagnostycznych w świetle szeroko rozumianej wiedzy z zakresu psychologii. Umie sporządzić raport z diagnozy, opinię lub ekspertyzę psychologiczną. Potrafi podjąć adekwatną decyzję na podstawie wyników diagnozy.

K_U14: Potrafi rozpoznać zaburzenia procesów psychicznych: myślenia, emocji, motywacji itd, a także podstawowe objawy zaburzeń w odniesieniu do systemów klasyfikacyjnych. Sprawnie odnosi wyniki diagnozy do klasyfikacji ICD. Potrafi wskazać potencjalne przyczyny zaburzeń – czynniki o charakterze biologicznym, psychicznym i społeczno – kulturowym. Rozumie znaczenie czynników psychologicznych w etiologii i przebiegu chorób somatycznych. Krytycznie posługuje się koncepcjami psychologicznymi w celu opisu i wyjaśnienia zaburzeń psychicznych. Potrafi dostosować swoje postępowanie do obowiązującego prawa o ochronie zdrowia psychicznego. Potrafi rozpoznać potencjalne zagrożenia i udzielić wskazówek w zakresie promocji zdrowia psychicznego. Potrafi w sposób kompetentny udzielić pomocy psychologicznej w nagłych wypadkach.

K_K10: Jest wrażliwy/a na występujące w społeczeństwie problemy, zwłaszcza dyskryminację i niesprawiedliwość społeczną. Cechuje się poszanowaniem praw mniejszości. Unika stereotypów i uprzedzeń wobec przedstawicieli kultur alternatywnych. Uwzględnia czynniki społeczne w wyjaśnianiu zachowań własnych i innych ludzi. Jest gotowy/a do zaangażowania swojej wiedzy i umiejętności w najlepiej pojętym interesie społecznym.

K_K13: Uznaje proces diagnozy za szczególną postać interakcji międzyosobowej. Zdaje sobie sprawę z ograniczeń wiedzy o człowieku uzyskanej w toku diagnozy psychologicznej, w tym również z faktu, że diagnoza stanowi równocześnie ingerencję w problem, będący przedmiotem diagnozy . Rozumie konieczność stosowania testu wyłącznie przez osoby uprawnione. Nawiązuje kontakt z osobą diagnozowaną tak, aby umożliwić jej jak najbardziej rzetelne wykonanie testów. Zachowuje bezstronność w interpretacji wyników diagnozy. Potrafi w sposób jasny komunikować wyniki diagnozy innym psychologom. Przekazując wyniki badania osobie diagnozowanej, stara się o dostarczenie rzetelnej informacji, unikając etykietowania i stereotypizacji. Formułując raport, opinię lub ekspertyzę, unika nieuprawnionych uogólnień. Szanuje poufność wyników diagnozy.

K_K14: Docenia unikalną wartość zdrowia psychicznego, promocję zdrowia uznając za jeden z głównych priorytetów w pracy psychologa. Dba o własne zdrowie psychiczne, zachęca i motywuje do tego innych ludzi. Odróżnia odmienność od zaburzenia, przeciwstawia się dyskryminacji osób i grup społecznych ze względu na odmienność światopoglądu, przynależności narodowej i etnicznej, systemu wartości, wieku, płci, orientacji seksualnej. Osoby z zaburzeniami psychicznymi traktuje z szacunkiem i zrozumieniem, unikając stereotypów i uprzedzeń. Potrafi nawiązać kontakt z osobą zaburzoną i udzielić jej wsparcia i pomocy psychologicznej. W przypadku osób chorych somatycznie potrafi udzielić pomocy psychologicznej. Uznaje możliwość i zasadność działań prozdrowotnych i poprawy jakości życia w każdej sytuacji, również wobec osób poważnie chorych i umierających. Przejawia gotowość do udzielenia pomocy psychologicznej w nagłych wypadkach.

Egzamin pisemny, test. Próg zaliczenia: prawidłowa odpowiedź na 16 z 30 pytań.