Pamięć autobiograficzna

Celem kursu jest przedstawienie najbardziej kontrowersyjnych zagadnień związanych z osobistymi wspomnieniami oraz prezentacja warsztatu badawczego charakterystycznego dla tej dziedziny. Kurs przygotowuje do samodzielnego stawiania problemów badawczych oraz prowadzenia badań w zakresie omawianej problematyki. Dostarcza wiedzy o istotnych implikacjach dla psychologii osobowości i psychologii klinicznej (techniki narracyjne) oraz psychologii sądowej (zeznania świadków). Jest przygotowaniem do seminarium magisterskiego „Pamięć w kontekście życia codziennego” lub seminariów o zbliżonej tematyce. Kurs będzie odpowiadał na pytanie, jaka jest natura osobistych wspomnień (M. A. Conway), w jaki sposób i kiedy powstają (K. Nelson) oraz czemu służy ich posiadanie oraz relacjonowanie innym (J. Robinson). Poruszane będą takie problemy jak przyczyny niepamięci dziecięcej oraz różnice między kobietami i mężczyznami w zakresie pamięci autobiograficznej. Dyskutowana będzie kwestia, czy zdarzenia emocjonalne mają w pamięci autobiograficznej szczególny status (U. Neisser) oraz czym jest w istocie efekt lampy błyskowej. Analizowane będą przypadki nadzwyczajnej pamięci autobiograficznej (E. Parker) oraz sposoby ich weryfikacji. Dla zilustrowania funkcji pamięci autobiograficznej prezentowane będą organiczne i funkcjonalne przypadki jej zaburzeń.

Literatura obowiązkowa:

Maruszewski, T. (2005). Pamięć autobiograficzna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Egzamin testowy obejmujący trzy rodzaje pytań: 1) pytania z jednokrotnym wyborem, 2) wymagające krótkiego uzupełnienia, 3) wymagające oceny prawdziwości twierdzenia; do zaliczenia egzaminu wymaganych jest 50% odpowiedzi poprawnych; do punktów na egzaminie dodawane są punkty zebrane przez uczestników kursu za aktywność dodatkową (prezentacje, projekty badawcze, zebrane wspomnienia); do egzaminu dopuszczane są wszystkie osoby spełniające kryteria obecności.