Strefy i regiony morfoklimatyczne
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WG.IG-3002-D |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0532) Nauki o ziemi
|
Nazwa przedmiotu: | Strefy i regiony morfoklimatyczne |
Jednostka: | Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Elżbieta Gorczyca | |
Prowadzący grup: | Elżbieta Gorczyca, Piotr Kłapyta, Kazimierz Krzemień, Dominika Wrońska-Wałach | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
Ocena wliczana do średniej: | tak |
|
Efekty kształcenia: | Zdobycie wiedzy merytorycznej na temat: kryteriów wydzielania i zasięgów jednostek morfoklimatycznych; współczesnych procesów rzeźbotwórczych (dominujących, pobocznych, strefowych, astrefowych, itp.); znaczenia procesów katastrofalnych i sekularnych w rozwoju rzeźby; naturalnych i antropogenicznych uwarunkowań rozwoju rzeźby. Poznanie głównych cech rzeźby w strefach morfoklimatycznych: glacjalnej, peryglacjalnej, umiarkowanej, suchej i półsuchej oraz gorącej wilgotnej. Poznanie głównych cech astrefowych typów rzeźby: krasowej, wulkanicznej, litoralnej, krawędziowej, obszarów lessowych. Zdobycie umiejętności krytycznej oceny istniejących wyników badań w zakresie: oceny roli czasu w ewolucji rzeźby, poligenezy rzeźby wybranych obszarów, uwarunkowań antropogenicznych. (KW_011, KKS_01, KKS_08) |
|
Wymagania wstępne: | Zalecane: Geomorfologia, Hydrologia i oceanografia, Meteorologia i klimatologia, Geologia. |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Zaliczenie pisemne na ocenę Zaliczenie na ocenę - osiągnięcie wiedzy i umiejętności w wysokości 60% całego zasobu wiedzy i umiejętności - wykazanie w 100% zakładanych kompetencji personalnych i społecznych |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Zaliczenie na ocenę - osiągnięcie wiedzy i umiejętności w wysokości 60% całego zasobu wiedzy i umiejętności - wykazanie w 100% zakładanych kompetencji personalnych i społecznych |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody praktyczne - ćwiczenia przedmiotowe |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające – prezentacja multimedialna Metody problemowe – wykład konwersatoryjny Dyskusja na podstawie przeczytanej literatury |
|
Bilans punktów ECTS: | Godziny „kontaktowe” z prowadzącym – 32 godz. Czytanie zadanej (wskazanej) literatury – 15 godz. Napisanie raportu – 6 godz. Przygotowanie się do egzaminu – 15 godz. Razem 68 godz. pracy studenta |
|
Grupa treści kształcenia: | Grupa treści kierunkowych |
|
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | nie dotyczy |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Geografia, studia stacjonarne drugiego stopnia, rok 1 |
|
Pełny opis: |
Kryteria wydzielania i granice jednostek morfoklimatycznych. Współczesny zasięg stref. Zmiany zasięgu stref morfoklimatycznych w czwartorzędzie. Klimatyczne uwarunkowania rodzaju i intensywność wietrzenia w różnych strefach klimatycznych. Zasięg i dominujące procesy rzeźbotwórcze w strefach: glacjalnej, peryglacjalnej, umiarkowanej, suchej i półsuchej oraz gorącej wilgotnej. Główne cechy astrefowych typów rzeźby: rzeźba krasowa, litoralna, wulkaniczna, rzeźba obszarów lessowych, rzeźba krawędziowa. Systemy morfodynamiczne w obszarach górskich. Asymetria klimatyczna gór i jej wpływ na intensywności procesów morfogenetycznych. Procesy sekularne, katastrofalne i ich znaczenie w rozwoju rzeźby różnych stref morfoklimatycznych. Morfodynamiczne pory roku. Antropogeniczne uwarunkowania dynami procesów, Poligeneza rzeźby wybranych obszarów. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: Galon R., 1979, Formy powierzchni ziemi. Zarys geomorfologii, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa. Jahn A., 1970, Zagadnienia strefy peryglacjalnej, PWN, Warszawa. Klimaszewski M., 1978, Geomorfologia, PWN, Warszawa. Migoń P., 2006, Geomorfologia, PWN, Warszawa Starkel L., Kostrzewski A., Kotarba A., Krzemień K., (red.) 2008, Współczesne przemiany rzeźby Polski, Kraków. Leontjew O. K., Nikiforow L. G., Safjanow G. A., 1982, Geomorfologia brzegów morskich, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa. Pietrow M. P., 1976, Pustynie kuli ziemskiej, PWN Warszawa. Pulina M., Andrejczuk W., 2000, Kras i jaskinie, Wielka Encyklopedia geografii świata, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.