Stylistyka praktyczna w kontekście kontrastywnym 1
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WPL/PLK/SUM.1.1d | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Stylistyka praktyczna w kontekście kontrastywnym 1 | ||
| Jednostka: | Wydział Polonistyki | ||
| Grupy: | |||
| Punkty ECTS i inne: |
3.00   zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (w trakcie)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-01-28 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Barbara Batko-Tokarz, Anna Seretny | |
| Prowadzący grup: | Barbara Batko-Tokarz, Anna Seretny | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
| Cele kształcenia: | Celem zajęć jest umożliwienie studentom zdobycia wiedzy teoretycznej z zakresu kultury języka oraz stylistyki, a także rozwijanie umiejętności praktycznych umożliwiających im operowanie środkami językowymi uwzględniające zróżnicowane uwarunkowania aktu komunikacji. Celami poznawczymi zajęć są: • pogłębienie wiedzy studentów z zakresu stylistyki, w tym zapoznanie ich z językowo-stylistycznymi eksponentami poszczególnych stylów w ujęciu kontrastywnym, • pogłębienie wiedzy z zakresu kultury języka, • zapoznanie z zagadnieniami inferencji wewnątrz- i zewnątrzjęzykowej i ich znaczeniem w pracy tłumacza. Celami praktycznymi są: • zwiększenie wrażliwości studentów na zagadnieniami poprawności językowej oraz stosowności kontekstowej wykorzystywanych środków językowych, • doskonalenie umiejętności precyzyjnego wyrażania myśli w języku ojczystym w sposób adekwatny do kontekstu, • rozwijanie kultury wypowiedzi ustnej i pisemnej. |
|
| Efekty kształcenia: | Student/ka: K_W03 zna pojęcie stylu i jego wykładniki, ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę szczegółową z zakresu stylistyki i kultury języka zorientowaną na wykorzystanie w krytyce i praktyce przekładu K_W05 zna i rozumie metody analizy i interpretacji różnych wytworów kultury K_W07 ma pogłębione rozumienie roli i historycznych uwarunkowań języka, literatury i kultury zorientowane na zastosowanie w krytyce i praktyce przekładu Student/ka: K_U02 potrafi oceniać konkretne rozwiązania stylistyczne z uwzględnieniem ich poprawności leksykalno-stylistycznej; posiada także pogłębione umiejętności badawcze pozwalające na analizę i interpretację tekstu w perspektywie porównawczej K_U06 potrafi zastosować wiedzę z zakresu stylistyki porównawczej w analizie i rozwiązywaniu problemów przekładoznawczych oraz konkretnych zadań przekładowych K_U07 potrafi uczestniczyć w dyskusji merytorycznej, używając logicznych argumentów, przywołując poglądy własne i innych autorów K_U10 potrafi dostosować język i styl wypowiedzi do sytuacji komunikacyjnej i jej celu; skutecznie i poprawnie posługuje się językiem polskim Student/ka: K_K01 rozumie wagę i znaczenie zasad poprawności językowej, w tym konwencji językowo-stylistycznych i kompozycyjnych dla podtrzymywania i pielęgnowania bogactwa języka; przestrzega tych zasad w praktyce K_K02 potrafi współdziałać z innymi, samodzielnie realizować przydzielone mu/jej zadania K_K05 rozpoznaje wartości, jakie niesie różnorodność kulturowa wyrażana w literaturze i sztuce, a w szczególności w przekładzie, oraz pielęgnuje ideę dialogu międzykulturowego z perspektywy uczestnika i współtwórcy kultury polskiej K_K05 rozumie potrzebę ciągłego rozwoju zawodowego oraz doskonalenia swojego warsztatu translatorskiego |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem zaliczenia modułu jest uzyskanie pozytywnej oceny z dwu kolokwiów pisemnych. Warunkiem dopuszczenia do kolokwium pisemnego na zakończenie każdego semestru jest uczestnictwo w zajęciach oraz uzyskanie pozytywnych ocen z prac pisemnych. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | - bieżąca obserwacja działań studenta oraz ocena efektów pracy w trakcie ćwiczeń (10% oceny) - ocena prac pisemnych wg ściśle określonych kryteriów (60 % oceny) - ocena kolokwium pisemnego wg ściśle określonych kryteriów (40% oceny) |
|
| Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - prezentacja multimedialna |
|
| Metody dydaktyczne: | Główną formą dydaktyczną będą interaktywne ćwiczenia: analiza tekstu, praca w grupach, praca indywidualna |
|
| Bilans punktów ECTS: | 1 punkt – udział w zajęciach 1 punkty – prace pisemne, czytanie literatury, przygotowywanie się do ćwiczeń, samodzielne przyswajanie wiedzy 1 punkt – kolokwium kończące semestr |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | ||
| Skrócony opis: |
Zajęcia poświęcone pogłębieniu wiedzy słuchaczy z zakresu stylistyki praktycznej oraz kultury języka. Poszczególne zagadnienia są omawiane uwzględnieniem perspektywy kontrastywnej, polsko-obcojęzycznej. | |
| Pełny opis: |
1. Podstawowe pojęcia z zakresu stylistyki (styl, język itp.). Wyznaczniki dobrego stylu. Spójność językowa. 2. Typologia odmian współczesnej polszczyzny. Różnice (i podobieństwa) między ustną a pisaną odmianą współczesnego języka ogólnopolskiego. Język potoczny (ustny i pisany). 3. Definicje stylu, stylistyczne zróżnicowanie współczesnej polszczyzny; wykorzystanie środków stylistycznych w tekście; spójność stylistyczna. 4. Najważniejsze pojęcia kultury języka (norma, uzus, norma/ poziomy normy, innowacja a błąd, typologia błędów. Źródła i przyczyny błędów językowych. Najczęstsze typy błędów językowych; mechanizmy ich powstawania, sposoby eliminowania. 5. Doskonalenie sprawności posługiwania się zróżnicowanymi środkami językowo-stylistycznymi w zależności od funkcji tekstu, jego adresata i innych czynników determinujących kształt stylistyczny tekstu. Podstawowe cechy dobrego stylu. 6. Tworzywo wypowiedzi – słownictwo (treść i zakres wyrazu, właściwe i przenośne znaczenie wyrazu, wyrazy wieloznaczne, równoznaczne i bliskoznaczne, wyrazy o znaczeniu przeciwstawnym, neologizmy, zapożyczenia) i frazeologia (typy związków frazeologicznych). 7. Zagadnienia poprawnościowe (odmiana nazw własnych i osobowych, fleksja rzeczowników pospolitych, odmiana i użycie w zdaniu liczebników, składnia liczebników, trudniejsze formy koniugacyjne, zasady poprawności ortograficznej i interpunkcyjnej; ocena poprawności zapożyczeń, zagadnienia poprawności słowotwórczej). 8. Trudności w konstruowaniu zdania (postrzeganie związków rządu i zgody, zastosowanie imiesłowowego równoważnika zdania, skróty składniowe oraz szyk wyrazów w zdaniu, wyrazy funkcyjne). 9. Zagadnienia łączliwości leksykalnej. 10. Problemy poprawności frazeologicznej. 11. Kontrasty w ramach podstawowych wzorców składniowych; konstrukcje bezpodmiotowe i ich funkcja. 12. Rola szyku wyrazów. 13. Czas jako kategoria semantyczna a gramatyczna, znaczenia aspektowe, modalność i czasowniki modalne w języku polskim. 14. Liczba i określoność; struktura grup nominalnych w języku polskim. | |
| Literatura: |
L i t e r a t u r a obowiązkowa: Wybrane artykuły/rozdziały z następujących pozycji: Bańko M. (red), Polszczyzna na co dzień, Warszawa 2006. Bańkowska E. i in., Praktyczna stylistyka nie tylko dla polonistów, Warszawa 2003. Bartmiński J. (red.), Współczesny język polski, Lublin 1993 ( i wyd. następne). Buttler D., Kurkowska H. Satkiewicz H. , Kultura języka polskiego, cz. I. Zagadnienia poprawności gramatycznej, Warszawa 1971 (i wyd. następne). Buttler D., Kurkowska H. Satkiewicz H., Kultura języka. cz. II, Zagadnienia poprawności leksykalnej (słownictwo rodzime), Warszawa 1982 (i wyd. następne). Encyklopedia języka polskiego, red. S. Urbańczyk, M. Kucała, Wrocław 1999. Fisiak, J. i in. An Introductory English-Polish Contrastive Grammar, Warszawa 1978. Grybosiowa A., Język wtopiony w rzeczywistość. UŚ. Katowice 2003 Grzegorczykowa R., Wykłady ze składni polskiej, Warszawa 1996 Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2007. Kurkowska, Skorupka S, Stylistyka polska. Zarys, Warszawa 2001. Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005. Mosiołek-Kłosińska, K. (Red.). 2001. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce. Warszawa: Felberg SJA. Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008. KarpowiczT., Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja. PWN. Warszawa 2008 Kultura języka polskiego. Red. S. Frycie, M. Jurkowski, K. Sicińska. WSP. Warszawa 2005. Willim, E., A Contrastive approach to problems with English. Warszawa, Kraków 1997. Wilkoń A., Typologia odmian współczesnego języka polskiego, Katowice 2002 Ponadto: najnowsze słowniki poprawnościowe. L i t e r a t u r a uzupełniająca: Buttler, D. 1987. „Typy łączliwości leksykalnej wyrazów”. w: J. Podracki (red.). Dydaktyka nauki o języku. Wybór prac. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. 193-201. Kozłowska, Z. 2003. „O błędach językowych w tekstach polskich przekładów”. w: A. Kopczyński/ U. Zaliwska-Okrutna. Język rodzimy a język obcy. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. 137-147. Lukszyn, J. (Red.). 1998. Tezaurus terminologii translatorycznej. Warszawa: PWN. Mosiołek-Kłosińska, K. 1997. „O zakłóceniach łączliwości systemowej wyrazów. Zakłócenie łączliwości a błąd semantyczny”. w: Poradnik Językowy, z.3. | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.