Studia wywiadowcze
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WSM.INP-BDL-90 | Kod Erasmus / ISCED: |
14.1
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Studia wywiadowcze | ||
Jednostka: | Instytut Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych | ||
Grupy: |
Zajęcia fakultatywne do wyboru dla II roku studiów Ist. stacjonarne (bezpieczeństwo narodowe) |
||
Punkty ECTS i inne: |
3.00 ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/2021" (w trakcie)
Okres: | 2021-02-25 - 2021-06-15 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin, 20 miejsc ![]() Wykład, 15 godzin, 20 miejsc ![]() |
|
Koordynatorzy: | Artur Gruszczak | |
Prowadzący grup: | Artur Gruszczak, Arkadiusz Nyzio | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
Cele kształcenia: | Celem przedmiotu jest zaprezentowanie studiów wywiadowczych jako poddyscypliny nauk o bezpieczeństwie, ale mającej interdyscyplinarny charakter, łączący elementy teorii i praktyki nauk o polityce, stosunkach międzynarodowych, psychologii, socjologii, lingwistyki. Szczegółowe cele obejmują: 1) przedstawienie narodowych "szkół" studiów wywiadowczych w wybranych państwach; 2) charakterystyka głównych obszarów badań i osiągnięć na tym polu; 3) analiza uniwersalnych elementów badań nad wywiadem (dyscypliny, metody, instytucje, problemy); 4) dyskusja nad przyszłymi kierunkami rozwoju studiów wywiadowczych. |
|
Efekty kształcenia: | EK1: Posiada podstawową wiedzę dotyczącą studiów wywiadowczych jako poddyscypliny nauk o bezpieczeństwie EK2: Posiada informacje dotyczące różnorodnych ujęć teoretycznych i koncepcyjnych wywiadu EK3: Ma podstawową wiedzę na temat relacji między państwami członkowskimi UE a instytucjami i agencjami UE zaangażowanymi we współpracę wywiadowczą EK4: Potrafi analizować wydarzenia i procesy z zakresu polityki bezpieczeństwa UE w aspekcie wywiadowczym EK5: Ma umiejętność identyfikowania informacji i zbiorów danych pod kątem wykorzystania we współpracy wywiadowczej UE EK6: Potrafi w ramach dyskusji określić i wyjaśnić kompetencje poszczególnych instytucji i organów UE oraz odpowiednich służb państw członkowskich w obrębie współpracy wywiadowczej |
|
Forma i warunki zaliczenia: | - aktywność w trakcie zajęć – 40%; - sprawdzian końcowy (pisemny) – 40%; - projekt – 20%. Do oceny wykorzystuje się standardową skalę ocen. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | aktywność w trakcie zajęć, zaangażowanie w dyskusję problemową, przygotowanie i prezentacja projektu, końcowy sprawdzian pisemny |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - prezentacja multimedialna |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające - prezentacja multimedialna Metody podające - wykład informacyjny Metody problemowe - metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna Metody problemowe - metody aktywizujące - metoda przypadków Metody problemowe - wykład konwersatoryjny Metody praktyczne – ćwiczenia przedmiotowe Metody praktyczne – metoda projektów |
|
Bilans punktów ECTS: | I. Godziny kontaktowe: 30 godz. - wykład i konwersatorium. II. Praca własna studenta: - 30 godz. - przygotowanie do dyskusji w trakcie zajęć, w tym lektura tekstów; obowiązkowych; - 15 godz. - przygotowanie do projektu grupowego; - 15 godz. - przygotowanie do końcowego sprawdzianu. Łącznie: 90 godz. (3 ECTS) |
|
Pełny opis: |
A. Treści wykładu: 1. Najważniejsze obszary tematyczne studiów wywiadowczych. 2. Miejsce badań nad wywiadem w naukach społecznych i ich dyscyplinach. Interdyscyplinarność studiów wywiadowczych. 3. Główne ośrodki rozwoju studiów wywiadowczych w Polsce i na świecie. 4. Analiza wywiadowcza – teoria i praktyka. 5. Dyscypliny wywiadu – teoria i praktyka. 6. Wspólnota wywiadowcza – teoria i praktyka. 7. Kierunki rozwoju studiów wywiadowczych. 8. Badania a dydaktyka studiów wywiadowczych – doświadczenia i perspektywy. B. Treści ćwiczeń: 9. Studia wywiadowcze w Polsce – analiza tekstów. 10. Studia wywiadowcze w Stanach Zjednoczonych - analiza tekstów. 11. Studia wywiadowcze w Wielkiej Brytanii - analiza tekstów. 12. Studia wywiadowcze w Niemczech. 13. Studia wywiadowcze w Hiszpanii i Francji - analiza tekstów. 14. Studia wywiadowcze w Rumunii. 15. Studia wywiadowcze w Izraelu. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. J. Kozłowski, Teoria i praktyka działań analityczno-informacyjnych, Warszawa 2016. 2. M. Minkina, Sztuka wywiadu w państwie współczesnym, Warszawa 2014. 3. K. Liedel, P. Piasecka, T. R. Aleksandrowicz, Analiza informacji. Teoria i praktyka, Warszawa 2012. 4. A. Gruszczak, Studia wywiadowcze jako poddyscyplina nauk o bezpieczeństwie: kierunki rozwoju, w: R. Skarzyński, E. Kużelewska (red.), Bezpieczeństwo. Dyscyplina nauki wobec funkcjonowania państwa, Białystok 2018. Literatura uzupełniająca: 1. M. Herman, Potęga wywiadu, Warszawa 2002. 2. P. Gill, M. Phythian (2016) What Is Intelligence Studies?, The International Journal of Intelligence, Security, and Public Affairs, 2016, 18 (1), s. 5-19, http://dx.doi.org/10.1080/23800992.2016.1150679. 3. R. Dover, M. S. Goodman, & C. Hillebrand (red.), The Routledge companion to intelligence studies, London 2014. 4. P. Gill, S. Marrin, M. Phythian (red.), Intelligence theory. Key questions and debates, London and New York 2009. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.