Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Kurs monograficzny z historii kina polskiego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WZ.ISA-MF1-122.2/3
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Kurs monograficzny z historii kina polskiego
Jednostka: Instytut Sztuk Audiowizualnych
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Podsiadło-Kwiecień
Prowadzący grup: Magdalena Podsiadło-Kwiecień
Strona przedmiotu: https://www.usosweb.uj.edu.pl/kontroler.php?_action=katalog2/przedmioty/edytujPrzedmiot&prz_kod=WZ.ISA-MF1-122.2%2F3&callback=g_1d2dbcd2
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Cele kształcenia:

Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi filmowych narracji historycznych uwzględniające perspektywę gender.

Efekty kształcenia:

Wiedza

Student zdobywa pogłębioną wiedzę z zakresu dziejów kina polskiego; rozumie logikę procesu historycznofilmowego, w ramach którego zaistniały przedstawiane zjawiska.


Student zna i rozpoznaje najważniejsze filmy kina polskiego; zna podstawowe nurty i trendy z historii kinematografii oraz główne zjawiska z zakresu kultury filmowej.


Student rozumie i opisuje wzajemne związki między kinem polskim a całością kultury oraz umieszcza analizowane zjawiska we właściwych im kontekstach.


Umiejętności

Student potrafi analizować, interpretować i oceniać najważniejsze polskie filmy oraz zjawiska z zakresu kultury filmowej.


Student umie formułować i wyrażać własne sądy na temat polskich filmów.


Student potrafi usytuować wybraną twórczość reżysera lub gatunek w określonym nurcie filmowym oraz poetykach autorskich.


Student potrafi przygotowywać rozprawy pisemne oraz wypowiedzi ustne związane z historią filmu polskiego.


Kompetencje społeczne

Student identyfikuje się z historią najnowszą swojego kraju i czuje się jej kontynuatorem.


Student docenia tradycję kina polskiego i dziedzictwo kulturowe, jakie ono stanowi.


Wymagania wstępne:

Wiedza z zakresu historii Polski, dotycząca zarówno wydarzeń politycznych, jak i społecznych;


Forma i warunki zaliczenia:

Aktywne uczestnictwo na zajęciach;

Napisanie pracy zaliczeniowej na uzgodniony z prowadzącym temat;

egzamin ustny w sesji.

Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów:

1. Ocena ciągła podczas zajęć.

2. Ocena pracy pisemnej.

3. Ocena egzaminu końcowego.


Metody dydaktyczne - słownik:

Metody eksponujące - ekspozycja
Metody eksponujące - film
Metody podające - objaśnienie lub wyjaśnienie
Metody podające - opis
Metody podające - wykład informacyjny
Metody problemowe - metody aktywizujące - seminarium
Metody problemowe - wykład konwersatoryjny
Metody problemowe - wykład problemowy

Metody dydaktyczne:

Samodzielne przygotowanie polegające przede wszystkim na obejrzeniu przed zajęciami filmów poleconych przez prowadzącego;

przeczytanie zadanych tekstów;

dyskusja na temat wybranych filmów i ich związków z wydarzeniami historycznymi i społecznymi;

szczegółowa analiza wybranych sekwencji w kontekście wykorzystanych środków filmowych;

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk:

praktyki nie są przewidziane

Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później:

Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne pierwszego stopnia, rok 2

Skrócony opis:

Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi filmowych narracji historycznych uwzględniające perspektywę gender.

Pełny opis:

Sprawczynie zdarzeń: kobiety – płeć – historia

1. Kobiecy biopc narodowy: Jak zostać królową?

Barbara Radziwiłłówna – reż. J. Lejtes

Epitafium Dla Barbary Radziwiłłówny (1982) – reż. J. Majewski

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/258/258

S. Kołos, Film biograficzny – gatunek progresywny. Geneza, genologia, strategie narracyjne, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń 2018.

A. Madej, Mitologie i konwencje. O polskim kinie fabularnym dwudziestolecia międzywojennego, s. 101-108.

Z. Przychodniak, (2003). Podwójna obcość. Początki polskiego stereotypu prześladowczego. w: Ulotność i trwanie. Studia z tematologii i historii literatury, red. E. Wiegandt, A. Czyżak, Z. Kopeć, Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne”, Poznań 2003, s. 295-310.

I. Iwasiów, Barbara Radziwiłłówna, w: ...czterdzieści i cztery. Figury literackie. Nowy kanon, red. M. Rudaś-Grodzka i in., Warszawa 2016.

M. Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Warszawa 2006.

2. Kobiety w obozach zagłady

Ostatni etap (1947) – reż. W. Jakubowska

Pasażerka (1963) – reż. A. Munk

J. Stocker-Sobelman, Kobiety Holokaustu. Feministyczna perspektywa w badaniach nad Shoah. Kazus KL Auschwitz-Birkenau, Warszawa 2012.

Talarczyk-Gubała, Więźniarki i polityka. "Ostatni etap" Wandy Jakubowskiej i inne filmy obozowe w perspektywie studiów kobiecych w badaniach Holokaustu, Kwartalnik Filmowy” 2015, nr 92, s. 142-158.

B. Karwowska, Kobieta-Historia-Literatura, Warszawa 2016, s. 52-63.

3. Olbrzymki

Przygoda na Mariensztacie (1954) – L. Buczkowski

Wanda Gościmińska Włókniarka (1975) – W. Wiszniewski

Dzień za dniem (1988) – reż. Irena Kamińska

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/50289/50289

E. Toniak, Olbrzymki. Kobiety i socrealizm, Kraków 2008, s. 41-66, 83-96.

E. Ostrowska, Socrealistyczne maskarady patriarchatu [w:] Między słowem a obrazem, red. M. Jakubowska, T. Kłys, B. Stolarska, Kraków 2005.

A. Skwara, Film socrealistyczny – ciało ekranowe jako inskrypcja ideologii, w: Socrealizm. Fabuły-komunikaty-ikony, red. K. Stępnik, M. Piechota, Lublin 2006.

U. Tes, Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej, Kraków 2016.

4. Wstyd narodowy

Jak być kochaną (1962) – W. Jerzy Has

Róża (2010) – reż. Wojtek Smarzowski

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/5092/5092

Agnieszka Morstin, Mocne filmy i głębokie kompleksy. Róża Wojtka Smarzowskiego wobec Jak być kochaną Wojciecha J. Hasa, „Kwartalnik Filmowy” 2012, nr 77-78.

Elżbieta Ostrowska, Invisible Deaths: Polish Cinema’s Representation of Women in World War II, w: Embracing Arms: Cultural Representation of Slavic and Balkan Women in War, red. Helena Goscilo, Central European University Press, New York 2012.

B. Diken, C. Bagge Laustsen, Becoming Abject: Rape as a Weapon of War, „Body & Society” 2005, tom 11, nr 1.

S. Jagielski, Melodramat, trauma i okrutny optymizm w „Jak być kochaną” Wojciecha Jerzego Hasa, w: Przygoda kina. Prace dedykowane Profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu, Kraków 2019.

5. „Bombowniczki”

Gorączka (1980) – reż. A. Holland

Pokot (2017) – reż. A. Holland

Imago (2023) – reż. O. Chajdas

Agnieszka Morstin, Człowiek to nie jest piękne zwierzę. Pokot Agnieszki Holland jako kino zemsty, "Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 2/2018, on line: https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/pleograf/agnieszka-holland/12/czlowiek-to-nie-jest-piekne-zwierze-pokot-agnieszki-holland-jako-kino-zemsty/639

M. Janion, Kobiety i duch inności, Warszawa 1996, s. 5-49.

M. Janion, Filozofia bomby, „Kino” 1981, nr 7.

E. Toniak, Histeria historii. Wokół Gorączki Agnieszki Holland, „Kwartalnik Filmowy” 2007, nr 57-58.

6. „Słaby opór” – kobiety i epoka „Solidarności”

Człowiek z marmuru (1976) – reż. A. Wajda

Kobieta samotna (1981) – reż. A. Holland

Krzyk (1982) – reż. B. Sass

Solidarność według kobiet – reż. M. Dzido, P. Śliwowski https://vod.tvp.pl/video/solidarnosc-wedlug-kobiet,solidarnosc-wedlug-kobiet,26742671

I. Kurz, „Zależy, jak się patrzy”. Trzy Polski sezonu „Solidarności”, w: Przygoda kina. Prace dedykowane Profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu, red. S. Jagielski, M. Podsiadło, Kraków 2019.

M. Talarczyk-Gubała, Wszystko o Ewie. Filmy Barbary Sass a kino kobiet w drugiej połowie XX wieku, Szczecin 2013.

E. Majewska, Słaby opór. Obraz, wspólnota i utopia poza paradygmatem heroicznym, „Praktyka Teoretyczna” 2019, nr 2.

7. Funkcjonariuszki, czyli obcość zwielokrotniona.

Ida (2013) – reż. P. Pawlikowski

Zaćma (2016) – reż. R. Bugajski

Forecki Piotr, Krwawa Luna i żydokomuna, edycja elektroniczna, http://krytykapolityczna.pl/kultura/historia/krwawa-luna-i-zydokomuna/.

E. Ostrowska, Obcość podwojona: obrazy kobiet żydowskich w polskim kinie powojennym, w: Gender-Film-Media, red. E. H. Oleksy, E. Ostrowska, Kraków 2001.

8. Kobiecy biopic transnarodowy

Strajk (2006) – reż. V. Schlöndorff

Curie (2016) - reż. M. Noelle

D. Bingham, A woman's life is never done: female biopics, w: Tenże, Whose Lives Are They Anyway?: The Biopic As Contemporary Film Genre, New Brunswick 2010.

W. Mrozek, Kino pamięci narodowej. Najnowsze kino polskie w dyskursie polityki historycznej, [w:] Kino polskie jako kino narodowe, red. T. Lubelski, M. Stroiński, Kraków 2009.

9. Między kobiecym doświadczeniem autobiograficznym a medium filmowym.

Wszystko, co najważniejsze (1992) – reż. R. Gliński

Boża podszewka (1997) – reż. I. Cywińska (odc. 1)

53 wojny (2018) – reż. E. Bukowska

A. Gawryś, Meandry współautorstwa: przypadek Oli Watowej, w: Artyst(k)a: obecność i tożsamość: manifestacje podmiotowości w gestach i procesach twórczych, red. M. Popiel, K. Węgrzyn, M. Kustera, Wiele Kropek, Kraków 2018, s. 29-45.

Film i Historia, w: „Kwartalnik Filmowy” 1993, nr 1.

Cz. Miłosz, O. Watowa, Listy o tym, co najważniejsze, Fundacja Zeszytów Literackich, Warszawa 2009.

Literatura:

jw.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)

Okres: 2024-10-01 - 2025-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Magdalena Podsiadło-Kwiecień
Prowadzący grup: Magdalena Podsiadło-Kwiecień
Strona przedmiotu: https://www.usosweb.uj.edu.pl/kontroler.php?_action=katalog2/przedmioty/edytujPrzedmiot&prz_kod=WZ.ISA-MF1-122.2%2F3&callback=g_1d2dbcd2
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Cele kształcenia:

Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi filmowych narracji historycznych uwzględniające perspektywę gender.

Efekty kształcenia:

Wiedza

Student zdobywa pogłębioną wiedzę z zakresu dziejów kina polskiego; rozumie logikę procesu historycznofilmowego, w ramach którego zaistniały przedstawiane zjawiska.


Student zna i rozpoznaje najważniejsze filmy kina polskiego; zna podstawowe nurty i trendy z historii kinematografii oraz główne zjawiska z zakresu kultury filmowej.


Student rozumie i opisuje wzajemne związki między kinem polskim a całością kultury oraz umieszcza analizowane zjawiska we właściwych im kontekstach.


Umiejętności

Student potrafi analizować, interpretować i oceniać najważniejsze polskie filmy oraz zjawiska z zakresu kultury filmowej.


Student umie formułować i wyrażać własne sądy na temat polskich filmów.


Student potrafi usytuować wybraną twórczość reżysera lub gatunek w określonym nurcie filmowym oraz poetykach autorskich.


Student potrafi przygotowywać rozprawy pisemne oraz wypowiedzi ustne związane z historią filmu polskiego.


Kompetencje społeczne

Student identyfikuje się z historią najnowszą swojego kraju i czuje się jej kontynuatorem.


Student docenia tradycję kina polskiego i dziedzictwo kulturowe, jakie ono stanowi.


Wymagania wstępne:

Wiedza z zakresu historii Polski, dotycząca zarówno wydarzeń politycznych, jak i społecznych;


Forma i warunki zaliczenia:

Aktywne uczestnictwo na zajęciach;

Napisanie pracy zaliczeniowej na uzgodniony z prowadzącym temat;

egzamin ustny w sesji.

Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów:

1. Ocena ciągła podczas zajęć.

2. Ocena pracy pisemnej.

3. Ocena egzaminu końcowego.


Metody dydaktyczne - słownik:

Metody eksponujące - ekspozycja
Metody eksponujące - film
Metody podające - objaśnienie lub wyjaśnienie
Metody podające - opis
Metody podające - wykład informacyjny
Metody problemowe - metody aktywizujące - seminarium
Metody problemowe - wykład konwersatoryjny
Metody problemowe - wykład problemowy

Metody dydaktyczne:

Samodzielne przygotowanie polegające przede wszystkim na obejrzeniu przed zajęciami filmów poleconych przez prowadzącego;

przeczytanie zadanych tekstów;

dyskusja na temat wybranych filmów i ich związków z wydarzeniami historycznymi i społecznymi;

szczegółowa analiza wybranych sekwencji w kontekście wykorzystanych środków filmowych;

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk:

praktyki nie są przewidziane

Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później:

Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, rok 2

Skrócony opis:

Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi filmowych narracji historycznych uwzględniające perspektywę gender.

Pełny opis:

Sprawczynie zdarzeń: kobiety – płeć – historia

1. Kobiecy biopc narodowy: Jak zostać królową?

Barbara Radziwiłłówna – reż. J. Lejtes

Epitafium Dla Barbary Radziwiłłówny (1982) – reż. J. Majewski

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/258/258

S. Kołos, Film biograficzny – gatunek progresywny. Geneza, genologia, strategie narracyjne, Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń 2018.

A. Madej, Mitologie i konwencje. O polskim kinie fabularnym dwudziestolecia międzywojennego, s. 101-108.

Z. Przychodniak, (2003). Podwójna obcość. Początki polskiego stereotypu prześladowczego. w: Ulotność i trwanie. Studia z tematologii i historii literatury, red. E. Wiegandt, A. Czyżak, Z. Kopeć, Wydawnictwo „Poznańskie Studia Polonistyczne”, Poznań 2003, s. 295-310.

I. Iwasiów, Barbara Radziwiłłówna, w: ...czterdzieści i cztery. Figury literackie. Nowy kanon, red. M. Rudaś-Grodzka i in., Warszawa 2016.

M. Janion, Niesamowita Słowiańszczyzna, Warszawa 2006.

2. Kobiety w obozach zagłady

Ostatni etap (1947) – reż. W. Jakubowska

Pasażerka (1963) – reż. A. Munk

J. Stocker-Sobelman, Kobiety Holokaustu. Feministyczna perspektywa w badaniach nad Shoah. Kazus KL Auschwitz-Birkenau, Warszawa 2012.

Talarczyk-Gubała, Więźniarki i polityka. "Ostatni etap" Wandy Jakubowskiej i inne filmy obozowe w perspektywie studiów kobiecych w badaniach Holokaustu, Kwartalnik Filmowy” 2015, nr 92, s. 142-158.

B. Karwowska, Kobieta-Historia-Literatura, Warszawa 2016, s. 52-63.

3. Olbrzymki

Przygoda na Mariensztacie (1954) – L. Buczkowski

Wanda Gościmińska Włókniarka (1975) – W. Wiszniewski

Dzień za dniem (1988) – reż. Irena Kamińska

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/50289/50289

E. Toniak, Olbrzymki. Kobiety i socrealizm, Kraków 2008, s. 41-66, 83-96.

E. Ostrowska, Socrealistyczne maskarady patriarchatu [w:] Między słowem a obrazem, red. M. Jakubowska, T. Kłys, B. Stolarska, Kraków 2005.

A. Skwara, Film socrealistyczny – ciało ekranowe jako inskrypcja ideologii, w: Socrealizm. Fabuły-komunikaty-ikony, red. K. Stępnik, M. Piechota, Lublin 2006.

U. Tes, Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej, Kraków 2016.

4. Wstyd narodowy

Jak być kochaną (1962) – W. Jerzy Has

Róża (2010) – reż. Wojtek Smarzowski

https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/archiwum-wykladow/5092/5092

Agnieszka Morstin, Mocne filmy i głębokie kompleksy. Róża Wojtka Smarzowskiego wobec Jak być kochaną Wojciecha J. Hasa, „Kwartalnik Filmowy” 2012, nr 77-78.

Elżbieta Ostrowska, Invisible Deaths: Polish Cinema’s Representation of Women in World War II, w: Embracing Arms: Cultural Representation of Slavic and Balkan Women in War, red. Helena Goscilo, Central European University Press, New York 2012.

B. Diken, C. Bagge Laustsen, Becoming Abject: Rape as a Weapon of War, „Body & Society” 2005, tom 11, nr 1.

S. Jagielski, Melodramat, trauma i okrutny optymizm w „Jak być kochaną” Wojciecha Jerzego Hasa, w: Przygoda kina. Prace dedykowane Profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu, Kraków 2019.

5. „Bombowniczki”

Gorączka (1980) – reż. A. Holland

Pokot (2017) – reż. A. Holland

Imago (2023) – reż. O. Chajdas

Agnieszka Morstin, Człowiek to nie jest piękne zwierzę. Pokot Agnieszki Holland jako kino zemsty, "Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", nr 2/2018, on line: https://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/pleograf/agnieszka-holland/12/czlowiek-to-nie-jest-piekne-zwierze-pokot-agnieszki-holland-jako-kino-zemsty/639

M. Janion, Kobiety i duch inności, Warszawa 1996, s. 5-49.

M. Janion, Filozofia bomby, „Kino” 1981, nr 7.

E. Toniak, Histeria historii. Wokół Gorączki Agnieszki Holland, „Kwartalnik Filmowy” 2007, nr 57-58.

6. „Słaby opór” – kobiety i epoka „Solidarności”

Człowiek z marmuru (1976) – reż. A. Wajda

Kobieta samotna (1981) – reż. A. Holland

Krzyk (1982) – reż. B. Sass

Solidarność według kobiet – reż. M. Dzido, P. Śliwowski https://vod.tvp.pl/video/solidarnosc-wedlug-kobiet,solidarnosc-wedlug-kobiet,26742671

I. Kurz, „Zależy, jak się patrzy”. Trzy Polski sezonu „Solidarności”, w: Przygoda kina. Prace dedykowane Profesorowi Tadeuszowi Lubelskiemu, red. S. Jagielski, M. Podsiadło, Kraków 2019.

M. Talarczyk-Gubała, Wszystko o Ewie. Filmy Barbary Sass a kino kobiet w drugiej połowie XX wieku, Szczecin 2013.

E. Majewska, Słaby opór. Obraz, wspólnota i utopia poza paradygmatem heroicznym, „Praktyka Teoretyczna” 2019, nr 2.

7. Funkcjonariuszki, czyli obcość zwielokrotniona.

Ida (2013) – reż. P. Pawlikowski

Zaćma (2016) – reż. R. Bugajski

Forecki Piotr, Krwawa Luna i żydokomuna, edycja elektroniczna, http://krytykapolityczna.pl/kultura/historia/krwawa-luna-i-zydokomuna/.

E. Ostrowska, Obcość podwojona: obrazy kobiet żydowskich w polskim kinie powojennym, w: Gender-Film-Media, red. E. H. Oleksy, E. Ostrowska, Kraków 2001.

8. Kobiecy biopic transnarodowy

Strajk (2006) – reż. V. Schlöndorff

Curie (2016) - reż. M. Noelle

D. Bingham, A woman's life is never done: female biopics, w: Tenże, Whose Lives Are They Anyway?: The Biopic As Contemporary Film Genre, New Brunswick 2010.

W. Mrozek, Kino pamięci narodowej. Najnowsze kino polskie w dyskursie polityki historycznej, [w:] Kino polskie jako kino narodowe, red. T. Lubelski, M. Stroiński, Kraków 2009.

9. Między kobiecym doświadczeniem autobiograficznym a medium filmowym.

Wszystko, co najważniejsze (1992) – reż. R. Gliński

Boża podszewka (1997) – reż. I. Cywińska (odc. 1)

53 wojny (2018) – reż. E. Bukowska

A. Gawryś, Meandry współautorstwa: przypadek Oli Watowej, w: Artyst(k)a: obecność i tożsamość: manifestacje podmiotowości w gestach i procesach twórczych, red. M. Popiel, K. Węgrzyn, M. Kustera, Wiele Kropek, Kraków 2018, s. 29-45.

Film i Historia, w: „Kwartalnik Filmowy” 1993, nr 1.

Cz. Miłosz, O. Watowa, Listy o tym, co najważniejsze, Fundacja Zeszytów Literackich, Warszawa 2009.

Literatura:

jw.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków https://www.uj.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 usosweb12c