Komunikacja społeczna i media społecznościowe
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WZ.ISP.ZP.1.F3 | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Komunikacja społeczna i media społecznościowe | ||
| Jednostka: | Instytut Spraw Publicznych | ||
| Grupy: | |||
| Punkty ECTS i inne: |
5.00  |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
| Okres: | 2019-10-01 - 2020-01-28 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin, 160 miejsc  więcej informacji Wykład, 30 godzin, 160 miejsc więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Joanna Kołodziejczyk | |
| Prowadzący grup: | Joanna Kołodziejczyk | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Dodatkowe strony WWW: | brak |
|
| Cele kształcenia: | - zapoznanie studentów z podstawami komunikacji społecznej i wiedzą na temat mediów społecznościowych - nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wybranych technik komunikacji |
|
| Efekty kształcenia: | Wiedza • Student/studentka zna wybrane, podstawowe teorie i modele komunikowania społecznego • ma podstawową wiedzę na temat rodzajów, typów, stylów, barier i kompetencji w komunikacji, • zna podstawowe cechy komunikacji masowej, komunikacji w organizacjach, komunikowania publicznego, komunikacji z wykorzystaniem mediów społecznościowych. Umiejętności • Student/studentka posługuje się technikami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT) • potrafi posługiwać się specjalistyczną terminologią w trakcie dyskusji • potrafi przygotować i wygłosić krótkie wystąpienie publiczne • potrafi wypowiedzieć się w formie pisemnej na wybrany temat, odwołując do literatury przedmiotu. • jest przygotowany/a do uczestniczenia w różnych formach partycypacji społecznej, prowadzenia debaty i prezentowania własnego punktu widzenia • potrafi planować i organizować pracę samodzielną oraz w zespole • potrafi radzić sobie z problemami w wybranych, typowych sytuacjach komunikacyjnych (np. dyskusja, wystąpienie publiczne), Kompetencje społeczne • Student/studentka jest przygotowany/a do komunikowania się z ludźmi w miejscu pracy i poza nim oraz przekazywania swojej wiedzy przy użyciu różnych środków przekazu informacji • posiada podstawowe kompetencje perswazji i negocjowania z nastawieniem na osiąganie wspólnych celów. • potrafi współpracować w zespole • jest przygotowany do krytycznego obioru i analizy przedstawianych mu/jej treści • jest świadomy/a potrzeby przestrzegania i propagowania etycznej postawy i wrażliwości społecznej w ramach pełnionych ról zawodowych i społecznych • uznaje znaczenie wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych |
|
| Wymagania wstępne: | brak |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Egzamin w formie testu pisemnego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń. Zaliczenie z ćwiczeń na podstawie aktywnego uczestnictwa, realizacji zleconych na zajęcia zadań oraz przygotowanego indywidualnie i zespołowo opracowania zagadnienia w formie: eseju, wystąpienia publicznego, wystąpienia w debacie oksfordzkiej. Obecność na ćwiczeniach i wykładach. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Studenci są oceniani w sposób ciągły na podstawie uczestnictwa i aktywności na zajęciach oraz realizacji opracowania na wybrany temat. Dodatkowymi kryteriami oceny są: terminowość wykonania zadań oraz dostosowanie się do wymagań dotyczących sposobu ich wykonania, określonych przez prowadzącą zajęcia. Metody kształtujące dla oceny ciągłej to: - bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji wykonywanych zadań - dyskusja oceniająca po wykonaniu wszystkich zadań przez studentów - przygotowane przez studentów opracowania na wybrany temat. Metody podsumowujące: - ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań oraz opracowania, w tym zgodności z zaleceniami. |
|
| Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - film |
|
| Metody dydaktyczne: | • metody podające (wykład informacyjny, prezentacja multimedialna), • metody problemowe (wykład konwersatoryjny), • metody aktywizujące (metoda przypadków, metoda sytuacyjna, dyskusja dydaktyczna), • metody eksponujące (film), • metody praktyczne (metoda projektów, symulacja). |
|
| Bilans punktów ECTS: | 5 Udział w zajęciach: - wykład – 30 godzin - ćwiczenia – 15 godzin Praca własna studenta - 105 godzin |
|
| Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | nie dotyczy |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20: | ||
| Skrócony opis: |
W trakcie zajęć (wykładów i ćwiczeń) poruszane będą zagadnienia dotyczące podstawowych teorii komunikacji społecznej oraz rozwoju nowych mediów. | |
| Pełny opis: |
Wykład: • Wybrane teorie komunikowania społecznego (koncepcje komunikacji i podejścia badawcze) i modele komunikacji. • Nowe media – charakterystyka; pojęcie mediów społecznościowych; • Kompetencje komunikacyjne; umiejętności komunikacyjne, cechy umiejętności, umiejętności trzonowe i cząstkowe. Kompetencje w wykorzystaniu mediów społecznościowych. • Typy komunikowania (komunikowanie informacyjne i perswazyjne) i rodzaje komunikacji (komunikacja werbalna i niewerbalna). • Bariery w komunikacji i radzenie sobie z nimi. • Komunikowanie masowe. Techniki perswazyjne w komunikowaniu masowym. Wykorzystanie nowych mediów w komunikacji masowej. • Komunikowanie się w organizacjach. • Komunikowanie publiczne – pojęcie komunikowania publicznego, funkcje i obszary komunikowania publicznego, nadawcy i odbiorcy w komunikowaniu publicznym, pożądane cechy komunikacji publicznej i komunikatu publicznego, cechy stylu urzędowo-kancelaryjnego, dialog obywatelski, deliberacja w demokracji, dyskurs w przestrzeni publicznej; wykorzystanie nowych mediów w komunikacji publicznej Ćwiczenia: • Metody i techniki w komunikacji • Wystąpienia publiczne • Nowe media – jak zmieniły komunikowanie się interpersonalne? • Czy komunikacja to gra? Analiza transakcyjna E. Berne’a. • Autoprezentacja – czy tego można się nauczyć? • Kłamstwo i manipulacja w komunikacji społecznej • Style komunikowania się (według wybranych teorii). • Język kobiet i język mężczyzn – czy istnieją różnice w komunikowaniu się kobiet i mężczyzn? • Debata oksfordzka; rodzaje argumentów • Informacja zwrotna • Język jako narzędzie porozumiewania się i jako bariera komunikacyjna; • Jak komunikować swoje zdanie w sytuacjach trudnych (nieporozumienie, konflikt, krytyka etc.) • Komunikacja perswazyjna – reguły i techniki wpływu. Komunikacja perswazyjna a negocjacje; style negocjowania, postawy wobec negocjacji; fazy negocjacji. • Rola empatii w komunikacji | |
| Literatura: |
Literatura podstawowa: • Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2004. • Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wydawnictwo „Astrum”, Wrocław 1999. • Giffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003 • Hartley P., Komunikowanie interpersonalne, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2006 • Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. • Stankiewicz J., Komunikowanie się w organizacji, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2006. • Śliwińska K., Pacut M. (red.), Narzędzia i techniki komunikacji marketingowej XXI wieku. Przykłady aplikacji w wybranych organizacjach non-profit, Wolters Kluwer, Warszawa 2011; • Żardecka-Nowak M., Demokracja deliberatywna jako remedium na ponowoczesny kryzys legitymizacji władzy http://www.pan-ol.lublin.pl/wydawnictwa/TPol3/Zardecka.pdf Literatura uzupełniająca: • Adams K., Galanes G.J., Komunikacja w grupach, PWN, Warszawa 2008. • Bartosik-Purgat M., Media społecznościowe na rynku międzynarodowym. Perspektywa indywidualnych użytkowników. Difin, Warszawa 2016 • Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007 • Fisher R., Ury W., Patton B., , Dochodząc do tak - Negocjowanie bez poddawania się. Warszawa 2007 • Nęcki Z., Negocjacje w biznesie, Antykwa, Kraków 2000 • Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 1999 • Gogołek W., Komunikacja sieciowa. Uwarunkowania, kategorie, paradoksy, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2010 • Sikorski W., Gesty zamiast słów. Psychologia i trening komunikacji niewerbalnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007 • Thompson P, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1998. • Kowalczyk M., E-urząd w komunikacji z obywatelem, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009 | |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (jeszcze nie rozpoczęty)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-01-28 |
zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin, 160 miejsc więcej informacji Wykład, 30 godzin, 160 miejsc więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Joanna Kołodziejczyk | |
| Prowadzący grup: | Joanna Kołodziejczyk | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Dodatkowe strony WWW: | brak |
|
| Cele kształcenia: | - zapoznanie studentów z podstawami komunikacji społecznej i wiedzą na temat mediów społecznościowych - nabycie przez studentów umiejętności w zakresie wybranych technik komunikacji |
|
| Efekty kształcenia: | Wiedza • Student/studentka zna wybrane, podstawowe teorie i modele komunikowania społecznego • ma podstawową wiedzę na temat rodzajów, typów, stylów, barier i kompetencji w komunikacji, • zna podstawowe cechy komunikacji masowej, komunikacji w organizacjach, komunikowania publicznego, komunikacji z wykorzystaniem mediów społecznościowych. Umiejętności • Student/studentka posługuje się technikami informacyjno-komunikacyjnymi (ICT) • potrafi posługiwać się specjalistyczną terminologią w trakcie dyskusji • potrafi przygotować i wygłosić krótkie wystąpienie publiczne • potrafi wypowiedzieć się w formie pisemnej na wybrany temat, odwołując do literatury przedmiotu. • jest przygotowany/a do uczestniczenia w różnych formach partycypacji społecznej, prowadzenia debaty i prezentowania własnego punktu widzenia • potrafi planować i organizować pracę samodzielną oraz w zespole • potrafi radzić sobie z problemami w wybranych, typowych sytuacjach komunikacyjnych (np. dyskusja, wystąpienie publiczne), Kompetencje społeczne • Student/studentka jest przygotowany/a do komunikowania się z ludźmi w miejscu pracy i poza nim oraz przekazywania swojej wiedzy przy użyciu różnych środków przekazu informacji • posiada podstawowe kompetencje perswazji i negocjowania z nastawieniem na osiąganie wspólnych celów. • potrafi współpracować w zespole • jest przygotowany do krytycznego obioru i analizy przedstawianych mu/jej treści • jest świadomy/a potrzeby przestrzegania i propagowania etycznej postawy i wrażliwości społecznej w ramach pełnionych ról zawodowych i społecznych • uznaje znaczenie wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych |
|
| Wymagania wstępne: | brak |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Egzamin w formie testu pisemnego. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń. Zaliczenie z ćwiczeń na podstawie aktywnego uczestnictwa, realizacji zleconych na zajęcia zadań oraz przygotowanego indywidualnie i zespołowo opracowania zagadnienia w formie: eseju, wystąpienia publicznego, wystąpienia w debacie oksfordzkiej. Obecność na ćwiczeniach i wykładach. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Studenci są oceniani w sposób ciągły na podstawie uczestnictwa i aktywności na zajęciach oraz realizacji opracowania na wybrany temat. Dodatkowymi kryteriami oceny są: terminowość wykonania zadań oraz dostosowanie się do wymagań dotyczących sposobu ich wykonania, określonych przez prowadzącą zajęcia. Metody kształtujące dla oceny ciągłej to: - bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji wykonywanych zadań - dyskusja oceniająca po wykonaniu wszystkich zadań przez studentów - przygotowane przez studentów opracowania na wybrany temat. Metody podsumowujące: - ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań oraz opracowania, w tym zgodności z zaleceniami. |
|
| Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - film |
|
| Metody dydaktyczne: | • metody podające (wykład informacyjny, prezentacja multimedialna), • metody problemowe (wykład konwersatoryjny), • metody aktywizujące (metoda przypadków, metoda sytuacyjna, dyskusja dydaktyczna), • metody eksponujące (film), • metody praktyczne (metoda projektów, symulacja). |
|
| Bilans punktów ECTS: | 5 Udział w zajęciach: - wykład – 30 godzin - ćwiczenia – 15 godzin Praca własna studenta - 105 godzin |
|
| Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | nie dotyczy |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20: | ||
| Skrócony opis: |
W trakcie zajęć (wykładów i ćwiczeń) poruszane będą zagadnienia dotyczące podstawowych teorii komunikacji społecznej oraz rozwoju nowych mediów. | |
| Pełny opis: |
Wykład: • Wybrane teorie komunikowania społecznego (koncepcje komunikacji i podejścia badawcze) i modele komunikacji. • Nowe media – charakterystyka; pojęcie mediów społecznościowych; • Kompetencje komunikacyjne; umiejętności komunikacyjne, cechy umiejętności, umiejętności trzonowe i cząstkowe. Kompetencje w wykorzystaniu mediów społecznościowych. • Typy komunikowania (komunikowanie informacyjne i perswazyjne) i rodzaje komunikacji (komunikacja werbalna i niewerbalna). • Bariery w komunikacji i radzenie sobie z nimi. • Komunikowanie masowe. Techniki perswazyjne w komunikowaniu masowym. Wykorzystanie nowych mediów w komunikacji masowej. • Komunikowanie się w organizacjach. • Komunikowanie publiczne – pojęcie komunikowania publicznego, funkcje i obszary komunikowania publicznego, nadawcy i odbiorcy w komunikowaniu publicznym, pożądane cechy komunikacji publicznej i komunikatu publicznego, cechy stylu urzędowo-kancelaryjnego, dialog obywatelski, deliberacja w demokracji, dyskurs w przestrzeni publicznej; wykorzystanie nowych mediów w komunikacji publicznej Ćwiczenia: • Metody i techniki w komunikacji • Wystąpienia publiczne • Nowe media – jak zmieniły komunikowanie się interpersonalne? • Czy komunikacja to gra? Analiza transakcyjna E. Berne’a. • Autoprezentacja – czy tego można się nauczyć? • Kłamstwo i manipulacja w komunikacji społecznej • Style komunikowania się (według wybranych teorii). • Język kobiet i język mężczyzn – czy istnieją różnice w komunikowaniu się kobiet i mężczyzn? • Debata oksfordzka; rodzaje argumentów • Informacja zwrotna • Język jako narzędzie porozumiewania się i jako bariera komunikacyjna; • Jak komunikować swoje zdanie w sytuacjach trudnych (nieporozumienie, konflikt, krytyka etc.) • Komunikacja perswazyjna – reguły i techniki wpływu. Komunikacja perswazyjna a negocjacje; style negocjowania, postawy wobec negocjacji; fazy negocjacji. • Rola empatii w komunikacji | |
| Literatura: |
Literatura podstawowa: • Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2004. • Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wydawnictwo „Astrum”, Wrocław 1999. • Giffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003 • Hartley P., Komunikowanie interpersonalne, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2006 • Morreale S.P., Spitzberg B.H., Barge J.K., Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007. • Stankiewicz J., Komunikowanie się w organizacji, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2006. • Śliwińska K., Pacut M. (red.), Narzędzia i techniki komunikacji marketingowej XXI wieku. Przykłady aplikacji w wybranych organizacjach non-profit, Wolters Kluwer, Warszawa 2011; • Żardecka-Nowak M., Demokracja deliberatywna jako remedium na ponowoczesny kryzys legitymizacji władzy http://www.pan-ol.lublin.pl/wydawnictwa/TPol3/Zardecka.pdf Literatura uzupełniająca: • Adams K., Galanes G.J., Komunikacja w grupach, PWN, Warszawa 2008. • Bartosik-Purgat M., Media społecznościowe na rynku międzynarodowym. Perspektywa indywidualnych użytkowników. Difin, Warszawa 2016 • Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007 • Fisher R., Ury W., Patton B., , Dochodząc do tak - Negocjowanie bez poddawania się. Warszawa 2007 • Nęcki Z., Negocjacje w biznesie, Antykwa, Kraków 2000 • Goban-Klas T., Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia telewizji i Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 1999 • Gogołek W., Komunikacja sieciowa. Uwarunkowania, kategorie, paradoksy, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2010 • Sikorski W., Gesty zamiast słów. Psychologia i trening komunikacji niewerbalnej, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007 • Thompson P, Sposoby komunikacji interpersonalnej, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 1998. • Kowalczyk M., E-urząd w komunikacji z obywatelem, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009 | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.