Kultura symboliczna - wprowadzenie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WZ.KLK-KS |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Kultura symboliczna - wprowadzenie |
Jednostka: | Zakład Lingwistyki Komputerowej |
Grupy: |
Przedmioty dla programu WZKS-0123-1SO stacjonarne I stopnia, rok 1, sem zimowy, obowiązkowy |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CW
CW
CW
CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Michalina Lubaszewska | |
Prowadzący grup: | Michalina Lubaszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Tryb prowadzenia zajęć: | hybrydowe |
|
Cele kształcenia: | C1 Celem jest zapoznanie studentów z głównymi prądami kulturowymi i ideowymi poszczególnych epok kultury europejskiej oraz przedstawienie teoretycznej refleksji na ich temat. |
|
Efekty kształcenia: | Wiedza: W1 Student zna i rozumie podstawowe terminy związane z teorią kultury: m.in. rozmaite definicje kultury, rozróżnienie na kulturę i cywilizację, definicję mitu, kategorię długiego trwania EPI_K1_W24 W2 Student zna i rozumie różne metodologie pozwalające interpretować zjawiska kulturowe EPI_K1_W24 W3 Student zna i rozumie najważniejsze nurty myślowe i nurty w sztuce poszczególnych okresów kulturowych EPI_K1_W24 Umiejętności: U1 Student potrafi kontekstowo interpretować zjawiska kultury dawnej i współczesnej EPI_K1_U23 Kompetencje społeczne: K1 Student jest gotów, by prowadzić dyskusję merytoryczną z poszanowaniem cudzych poglądów i cudzej argumentacji EPI_K1_K02 |
|
Wymagania wstępne: | brak |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Wykład: egzamin pisemny. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Ćwiczenia: warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest przygotowanie prezentacji oraz pozytywne zaliczenie końcowego kolokwium. Zagadnienia do egzaminu zostaną podanej w trakcie zajęć. Skala ocen zgodna z Regulaminem Studiów UJ. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Wykład: egzamin pisemny w formie testu. Ćwiczenia: podstawą zaliczenia są wyniki kolokwiów pisemnych oraz przygotowanie prezentacji. Przy ocenie końcowej ćwiczeń brany jest również pod uwagę czynny udział w dyskusjach oraz umiejętność prezentowania wyników obserwacji. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - ekspozycja |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające: - wykład informacyjny, - wykład konwersatoryjny, - pogadanka, - praca z tekstem, - opis, objaśnienie. Metody problemowe: - dyskusja problemowa, - analiza przypadku. Metody aktywizujące: - metoda przypadków, - burza mózgów. Metody eksponujące: - prezentacja multimedialna, - film, - prezentacja reprodukcji dzieł sztuki. |
|
Bilans punktów ECTS: | Wykład:30 godzin Ćwiczenia:30 godzin Przygotowanie prezentacji multimedialnej:10 godzin Przygotowanie do zajęć: 10 godzin Łączny nakład pracy studenta: 80 godzin Liczba godzin kontaktowych: 60 godzin Liczba punktów ECTS: 3 |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Elektroniczne przetwarzanie informacji, studia stacjonarne pierwszego stopnia |
|
Pełny opis: |
Wykłady: Przegląd definicji kultury. Rozróżnienie kultura-cywilizacja. Różne metodologie pozwalające interpretować zjawiska kulturowe W1, W2 Kultura grecka: pojęcie i definicja mitu. Tragedia grecka. Kultura średniowieczna: problem jednostki: rycerz i mieszczanin. Kultura renesansu. Przemiana wojowników w dworzan. Kultura baroku. Polski sarmatyzm. Problem megalomanii narodowej. Kultura oświecenia. Encyklopedyści, Rewolucja francuska, J.-J. Rousseau: pojęcie autobiografii. Kultura romantyzmu: sprzeciw wobec klasycyzmu, bohater romantyczny. Kultura pozytywizmu: formowanie się społeczeństwa obywatelskiego. Kultura modernizmu: definicja modernizmu wg Baudelaire’a. Figura flâneura. Kultura XX wieku: kultura popularna, ponowoczesność, intertekstualność. W2, W3 Ćwiczenia: Omówienie tekstów teoretycznych odnoszących się do zagadnień omówionych na wykładzie. Dodatkowym elementem wprowadzonym w ramach ćwiczeń jest wykorzystywanie rozmaitych intertekstualnych nawiązań do prądów myślowych lub artefaktów omawianych okresów kulturowych. Prezentacja studencka. Dyskusja. W2, U1, K1 |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. M. Augé, Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, przeł. R. Chymkowski, Warszawa 2010. 2. R. Barthes, Mitologie, przeł. A . Dziadek, Warszawa 2008. 3. Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne, przeł. J. Guze, Gdańsk 2000. 4. F. Braudel, Historia i trwanie, przeł. B. Geremek, Warszawa 1999. 5. H. Broch, Kilka uwag o kiczu i inne eseje, przeł. D. Borkowska i inni, Warszawa 1998. 6. J.S. Bystroń, Megalomania narodowa, Warszawa 1995. 7. E. Cassirer, Esej o człowieku, przeł. A. Staniewska, Warszawa 1977. 8. S. Czarnowski, Kultura, Warszawa 1958. 9. N. Elias, Przemiany obyczajów w cywilizacji zachodu, przeł. T. Zabłudowski, Warszawa 1980. 10. A. Guriewicz, Jednostka w dziejach Europy (Średniowiecze), przeł. Z. Dobrzyniewicz, Gdańsk-Warszawa 2002. 11. M. Janion, M. Żmigrodzka, Romantyzm i historia, Warszawa 1978. 12. J. Łotman, B. Uspieński, O semiotycznym mechanizmie kultury, przeł. J. Faryno, [w:] Semiotyka kultury, Warszawa 1977. 13. F. Nietzsche Narodziny Tragedii, przeł. G. Sowiński, Kraków 2011. 14. B. Obsulewicz-Niewińska, Nieobałamucona wrażliwość. Pisarze okresu pozytywizmu o filantropii i miłosierdziu, Lublin 2008. 15. J.Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, przeł. P. Niklewicz, Warszawa 1980. 16. W. Pater, Renesans , Rozważania o sztuce i poezji, przeł. T. Kopszak, Warszawa 1998. 17. J.J. Rousseau, Wyznania, przeł. T. Boy-Żeleński, Kraków 2003. 18. Słownik sarmatyzmu, red. A. Borowski, Kraków 2001 Literatura dodatkowa: 1.G. Duby, Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420, przeł. K.Dolatowska, Warszawa 1997 2. W. Juszczak, Realność bogów, Kraków 2002 3.K. Kerényi, Eleusis, przeł. I. Kania, Kraków 2014 4. K. . Kerényi, Dionizos, Archetyp życia niezniszczalnego, przeł. I. Kania, Kraków 1997 5. W. Langauer, Eleusis, „Konteksty”nr 4:2005, s. 75-92. 6. J. Le Goff, Kultura średniowiecza, przeł. H. Szumańska-Grossowa, Warszawa 1994 7. J. Le Goff, Niezwykli bohaterowie i cudowne budowle średniowiecza, przeł. K. Marczewska, Warszawa 2011. 8. E. Panofsky, Studia z historii sztuki, przeł. I oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971 9. J. de Romilly, Tragedia grecka, przeł. I. Sławińska, Warszawa 1994 10. O. Taplin, Tragedia grecka w działaniu, przeł. A. Wojtasik, Kraków 2004 11. Panofsky, Studia z historii sztuki, przeł. I oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971 12.H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia z historii sztuki, przeł. D. Hanulanka, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962 13.K. Pomian, Zbieracze i osobliwości. Paryż-Wenecja XVI-XVIII wiek. Lublin 2001 |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-01-28 |
Przejdź do planu
PN WYK
WT ŚR CW
CW
CW
CZ PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Michalina Lubaszewska | |
Prowadzący grup: | Michalina Lubaszewska | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Tryb prowadzenia zajęć: | hybrydowe |
|
Cele kształcenia: | C1 Celem jest zapoznanie studentów z głównymi prądami kulturowymi i ideowymi poszczególnych epok kultury europejskiej oraz przedstawienie teoretycznej refleksji na ich temat. |
|
Efekty kształcenia: | Wiedza: W1 Student zna i rozumie podstawowe terminy związane z teorią kultury: m.in. rozmaite definicje kultury, rozróżnienie na kulturę i cywilizację, definicję mitu, kategorię długiego trwania EPI_K1_W24 W2 Student zna i rozumie różne metodologie pozwalające interpretować zjawiska kulturowe EPI_K1_W24 W3 Student zna i rozumie najważniejsze nurty myślowe i nurty w sztuce poszczególnych okresów kulturowych EPI_K1_W24 Umiejętności: U1 Student potrafi kontekstowo interpretować zjawiska kultury dawnej i współczesnej EPI_K1_U23 Kompetencje społeczne: K1 Student jest gotów, by prowadzić dyskusję merytoryczną z poszanowaniem cudzych poglądów i cudzej argumentacji EPI_K1_K02 |
|
Wymagania wstępne: | brak |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Wykład: egzamin pisemny. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Ćwiczenia: warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest przygotowanie prezentacji oraz pozytywne zaliczenie końcowego kolokwium. Zagadnienia do egzaminu zostaną podanej w trakcie zajęć. Skala ocen zgodna z Regulaminem Studiów UJ. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Wykład: egzamin pisemny w formie testu. Ćwiczenia: podstawą zaliczenia są wyniki kolokwiów pisemnych oraz przygotowanie prezentacji. Przy ocenie końcowej ćwiczeń brany jest również pod uwagę czynny udział w dyskusjach oraz umiejętność prezentowania wyników obserwacji. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - ekspozycja |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające: - wykład informacyjny, - wykład konwersatoryjny, - pogadanka, - praca z tekstem, - opis, objaśnienie. Metody problemowe: - dyskusja problemowa, - analiza przypadku. Metody aktywizujące: - metoda przypadków, - burza mózgów. Metody eksponujące: - prezentacja multimedialna, - film, - prezentacja reprodukcji dzieł sztuki. |
|
Bilans punktów ECTS: | Wykład:30 godzin Ćwiczenia:30 godzin Przygotowanie prezentacji multimedialnej:10 godzin Przygotowanie do zajęć: 10 godzin Łączny nakład pracy studenta: 80 godzin Liczba godzin kontaktowych: 60 godzin Liczba punktów ECTS: 3 |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Elektroniczne przetwarzanie informacji, studia stacjonarne pierwszego stopnia |
|
Pełny opis: |
Wykłady: Przegląd definicji kultury. Rozróżnienie kultura-cywilizacja. Różne metodologie pozwalające interpretować zjawiska kulturowe W1, W2 Kultura grecka: pojęcie i definicja mitu. Tragedia grecka. Kultura średniowieczna: problem jednostki: rycerz i mieszczanin. Kultura renesansu. Przemiana wojowników w dworzan. Kultura baroku. Polski sarmatyzm. Problem megalomanii narodowej. Kultura oświecenia. Encyklopedyści, Rewolucja francuska, J.-J. Rousseau: pojęcie autobiografii. Kultura romantyzmu: sprzeciw wobec klasycyzmu, bohater romantyczny. Kultura pozytywizmu: formowanie się społeczeństwa obywatelskiego. Kultura modernizmu: definicja modernizmu wg Baudelaire’a. Figura flâneura. Kultura XX wieku: kultura popularna, ponowoczesność, intertekstualność. W2, W3 Ćwiczenia: Omówienie tekstów teoretycznych odnoszących się do zagadnień omówionych na wykładzie. Dodatkowym elementem wprowadzonym w ramach ćwiczeń jest wykorzystywanie rozmaitych intertekstualnych nawiązań do prądów myślowych lub artefaktów omawianych okresów kulturowych. Prezentacja studencka. Dyskusja. W2, U1, K1 |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. M. Augé, Nie-miejsca. Wprowadzenie do antropologii hipernowoczesności, przeł. R. Chymkowski, Warszawa 2010. 2. R. Barthes, Mitologie, przeł. A . Dziadek, Warszawa 2008. 3. Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne, przeł. J. Guze, Gdańsk 2000. 4. F. Braudel, Historia i trwanie, przeł. B. Geremek, Warszawa 1999. 5. H. Broch, Kilka uwag o kiczu i inne eseje, przeł. D. Borkowska i inni, Warszawa 1998. 6. J.S. Bystroń, Megalomania narodowa, Warszawa 1995. 7. E. Cassirer, Esej o człowieku, przeł. A. Staniewska, Warszawa 1977. 8. S. Czarnowski, Kultura, Warszawa 1958. 9. N. Elias, Przemiany obyczajów w cywilizacji zachodu, przeł. T. Zabłudowski, Warszawa 1980. 10. A. Guriewicz, Jednostka w dziejach Europy (Średniowiecze), przeł. Z. Dobrzyniewicz, Gdańsk-Warszawa 2002. 11. M. Janion, M. Żmigrodzka, Romantyzm i historia, Warszawa 1978. 12. J. Łotman, B. Uspieński, O semiotycznym mechanizmie kultury, przeł. J. Faryno, [w:] Semiotyka kultury, Warszawa 1977. 13. F. Nietzsche Narodziny Tragedii, przeł. G. Sowiński, Kraków 2011. 14. B. Obsulewicz-Niewińska, Nieobałamucona wrażliwość. Pisarze okresu pozytywizmu o filantropii i miłosierdziu, Lublin 2008. 15. J.Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, przeł. P. Niklewicz, Warszawa 1980. 16. W. Pater, Renesans , Rozważania o sztuce i poezji, przeł. T. Kopszak, Warszawa 1998. 17. J.J. Rousseau, Wyznania, przeł. T. Boy-Żeleński, Kraków 2003. 18. Słownik sarmatyzmu, red. A. Borowski, Kraków 2001 Literatura dodatkowa: 1.G. Duby, Czasy katedr. Sztuka i społeczeństwo 980-1420, przeł. K.Dolatowska, Warszawa 1997 2. W. Juszczak, Realność bogów, Kraków 2002 3.K. Kerényi, Eleusis, przeł. I. Kania, Kraków 2014 4. K. . Kerényi, Dionizos, Archetyp życia niezniszczalnego, przeł. I. Kania, Kraków 1997 5. W. Langauer, Eleusis, „Konteksty”nr 4:2005, s. 75-92. 6. J. Le Goff, Kultura średniowiecza, przeł. H. Szumańska-Grossowa, Warszawa 1994 7. J. Le Goff, Niezwykli bohaterowie i cudowne budowle średniowiecza, przeł. K. Marczewska, Warszawa 2011. 8. E. Panofsky, Studia z historii sztuki, przeł. I oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971 9. J. de Romilly, Tragedia grecka, przeł. I. Sławińska, Warszawa 1994 10. O. Taplin, Tragedia grecka w działaniu, przeł. A. Wojtasik, Kraków 2004 11. Panofsky, Studia z historii sztuki, przeł. I oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971 12.H. Wölfflin, Podstawowe pojęcia z historii sztuki, przeł. D. Hanulanka, Wrocław-Warszawa-Kraków 1962 13.K. Pomian, Zbieracze i osobliwości. Paryż-Wenecja XVI-XVIII wiek. Lublin 2001 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.