Paleobotanika
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WBNZ-210 | Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0511) Biologia
 |
| Nazwa przedmiotu: | Paleobotanika | ||
| Jednostka: | Instytut Botaniki | ||
| Grupy: |
Kursy obowiązkowe w ścieżce kształcenia: biologia organizmów, II st. od r. ak. 2019/20 Kursy zalecane w ścieżce kształcenia: biologia środowiskowa, II st. od roku ak. 2019/20 Przedmioty dla programu WBL-0011-2SO (Biologia 2 stopień; 1 rok + 2 rok) |
||
| Punkty ECTS i inne: |
3.00  zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-01-28 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji Wykład, 30 godzin, 20 miejsc więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Jacek Madeja, Grzegorz Pacyna | |
| Prowadzący grup: | Jacek Madeja, Grzegorz Pacyna | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
| Ocena wliczana do średniej: | tak |
|
| Cele kształcenia: | Poznanie kopalnego zapisu historii ewolucyjnej roślin, głównych wydarzeń w ewolucji roślin, roślinności w poszczególnych epokach geologicznych. Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami zastosowania biostratygrafii, rekonstrukcji paleośrodowisk i paleogeografii w oparciu o rośliny kopalne. Nabycie umiejętności stosowania podstawowych metod badawczych używanych w paleobotanice do opisu i interpretacji roślin kopalnych. |
|
| Efekty kształcenia: | W zakresie wiedzy: • Student opisuje główne linie ewolucyjne roślin od prekambru po holocen z uwzględnieniem grup wymarłych. • Student umie wytłumaczyć znaczenie przystosowawcze cech budowy morfologicznej i anatomicznej kopalnych roślin. • Student omawia stan zbadania i poznania różnych grup roślin kopalnych w kraju i za granicą. • Student umie wytłumaczyć na czym polegają podstawowe metody badawcze stosowane w paleobotanice. W zakresie umiejętności: • Student rozpoznaje makroskopowo i mikroskopowo najczęściej spotykane skamieniałości roślinne, na podstawie ich budowy morfologicznej i anatomicznej potrafi wyciągnąć wnioski paleoekologiczne i ewolucyjne. |
|
| Wymagania wstępne: | brak |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia ćwiczeń jest 80% obecności. Zaliczenie ćwiczeń jest praktyczne w formie rozpoznawania skamieniałości roślinnych. Każdy student otrzyma do rozpoznania dwa okazy/zdjęcia skamieniałości. Należy podać przynależność systematyczną okazu, wypisać cechy, które pozwoliły na jego zidentyfikowanie, podać jego charakterystykę paleobotaniczną. Do zaliczenie wymagane jest prawidłowe rozpoznanie i opisanie przynajmniej jednej skamieniałości. Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia kursu jest zaliczenie ćwiczeń. Zaliczenie kursu odbywa się w formie testu jednokrotnego wyboru z materiału ćwiczeń i wykładów oraz wykonania pełnego opisu rysunków rekonstrukcji dwóch roślin kopalnych. Wymagane jest uzyskanie minimum 60% punktów. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Nabycie przez studenta wiedzy dotyczącej cech głównych linii ewolucyjnych roślin, znaczenia przystosowawczego cech budowy morfologicznej i anatomicznej kopalnych roślin, wiedzy o stanie zbadania i poznania różnych grup roślin kopalnych oraz wiedzy na czym polegają podstawowe metody badawcze stosowane w paleobotanice zostanie sprawdzone pytaniami jednokrotnego wyboru w teście zaliczeniowym kursu (wymagane jest uzyskanie minimum 60% punktów). Nabycie przez studenta umiejętności rozpoznawania najczęściej spotykanych skamieniałości roślinnych oraz na podstawie ich budowy morfologicznej i anatomicznej umiejętności wyciągania wniosków paleoekologicznych i ewolucyjnych zostanie sprawdzone w formie praktycznego zaliczenia ćwiczeń polegającego na rozpoznawaniu skamieniałości i dokonywaniu ich charakterystyki (do zaliczenia wymagane prawidłowe rozpoznanie i opisanie przynajmniej jednej skamieniałości z dwóch) oraz przez wykonanie opisu rysunków rekonstrukcji dwóch roślin kopalnych w teście zaliczeniowym kursu (wymagane 60% punktów). |
|
| Metody dydaktyczne: | • Wykład (prezentacja multimedialna) • Wykład konwersatoryjny i problemowy • Pokaz skamieniałości i oglądanie ekspozycji paleobotanicznej • Ćwiczenia praktyczne w identyfikacji taksonomicznej skamieniałości roślinnych na podstawie zachowanej morfologii i anatomii • Pokaz metod preparowania skamieniałości • Dyskusja dydaktyczna |
|
| Bilans punktów ECTS: | Udział w zajęciach: •Wykład – 30 h •Ćwiczenia – 30 h Praca własna studenta: •Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń – 5 h •Przygotowanie się do zaliczenia przedmiotu – 10 h •Lektura wskazanych przez prowadzącego publikacji – 15 h W sumie: 90 h = 3 ETCS |
|
| Grupa treści kształcenia: | Grupa treści kształcenia do wyboru |
|
| Skrócony opis: |
Ćwiczenia i wykłady w pracowniach Instytutu Botaniki z wykorzystaniem oryginalnych materiałów skamieniałości roślinnych z Polski i ze świata. | |
| Pełny opis: |
Wykład: Kopalny zapis historii ewolucyjnej roślin. Główne wydarzenia w ewolucji roślin. Charakterystyka głównych grup roślin kopalnych. Budowa anatomiczna i morfologiczna najlepiej poznanych roślin kopalnych, w tym form przejściowych. Roślinność w poszczególnych epokach geologicznych od prekambru po holocen na tle zjawisk w nich zachodzących. Terrestrializacja. Podstawowe zagadnienia zastosowania biostratygrafii, rekonstrukcji paleośrodowisk i paleogeografii w oparciu o rośliny kopalne. Ćwiczenia: Budowa morfologiczna i anatomiczna roślin kopalnych eksponowana na bogatym oryginalnym materiale skamieniałości. Podstawowe metody badawcze używane w paleobotanice do badania, opisu i interpretacji roślin kopalnych. Ćwiczenia praktyczne w identyfikacji taksonomicznej skamieniałości roślinnych na podstawie zachowanej morfologii i anatomii. | |
| Literatura: |
Literatura podstawowa: Szweykowska A., Szweykowski J. Botanika. Morfologia T.1 Systematyka. T. 2. Warszawa, 2007. Literatura uzupełniająca: Taylor T., Taylor E., Krings M. Paleobotany. The Biology and evolution of fossil plants. Amsterdam, Boston, . 2009. Szafer W., Kostyniuk M. Zarys paleobotaniki. Warszawa, 1962. | |
| Uwagi: |
Fakultatywny, dla ścieżek Biologia organizmów oraz Biologia środowiskowa Studia drugiego stopnia: I, II rok | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.