Historia języka hiszpańskiego
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WF-IFR781 | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Historia języka hiszpańskiego | ||
Jednostka: | Instytut Filologii Romańskiej | ||
Grupy: |
filologia hiszpańska - stacjonarne I stopnia; I,II,III rok; obowiązkowe do całego toku studiów kierunek: filologia hiszpańska; studia I stopnia- przedmioty obowiązkowe |
||
Punkty ECTS i inne: |
6.00 ![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | hiszpański |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2020/2021" (w trakcie)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-06-15 |
![]() |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 60 godzin, 30 miejsc ![]() |
|
Koordynatorzy: | Andrzej Zieliński | |
Prowadzący grup: | Andrzej Zieliński | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Efekty kształcenia: | Wiedza; Student: • ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu historii języka hiszpańskiego w systemie nauk humanistycznych oraz o specyfice przedmiotowej i metodologicznej składni języka hiszpańskiego NFEs1A_W01 +++ • ma podstawową wiedzę na temat zjawisk diachronicznych na poziomie fonetycznym i fonologicznym (np. dyftongizacja, powstanie nowych fonemów palatalnych, zanik /h/, etc.), morfoskładniowym (zanik przypadków, powstanie nowych czasów analitycznych, powstanie rodzajnika), leksykalnym (doblety, wyrazy pochodzące z tradycji ludowej, pożyczki językowe, etc.) języka hiszpańskiego NFEs1A_W02 +++ • ma świadomość kompleksowej natury zjawisk diachronicznych, ich złożoności i historycznej zmienności NFEs1A_W03 +++ • ma podstawową wiedzę o powiązaniach historii języka hiszpańskiego z innymi dyscyplinami naukowymi w obszarze nauk humanistycznych, a zwłaszcza z historią języka innych obszarów językowych NFEs1A_W04 ++ • zna i rozumie podstawowe metody analizy diachronicznej w języku hiszpańskim NFEs1A_W06 +++ Umiejętności; Student: • potrafi samodzielnie przygotować i przedstawić w języku polskim i języku hiszpańskim wystąpienie ustne na wybrany temat z zakresu historii języka hiszpańskiego z wykorzystaniem literatury przedmiotu NFEs1A_U04 ++ • potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje dotyczące historii języka hiszpańskiego wykorzystując różne źródła polskie i obcojęzyczne NFEs1A_U06 +++ • potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze w zakresie historii języka hiszpańskiego, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego NFEs1A_U07 ++ • Potrafi ukazać podstawowe cechy (fonetyczne, morfoskładniowe i leksykalne) języka średniowiecznego, klasycznego i współczesnego NFEs1A_U09 +++ • posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem poglądów innych autorów, oraz formułowania wniosków NFEs1A_U10 ++ Kompetencje społeczne; Student: • rozumie potrzebę rozwoju posiadanych przez siebie umiejętności i wiedzy z zakresu historii języka hiszpańskiego NFEs1A_K01 +++ • potrafi określić priorytety przy realizacji określonego zadania związanego z zagadnieniami z zakresu historii języka hiszpańskiego NFEs1A_K03 ++ • potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role, np. przedstawiać opracowywaną tematykę i aktywizować kolegów, zachęcając do zadawania pytań, prowadzić dyskusję na przygotowany oraz brać udział w dyskusjach moderowanych przez innych uczestników zajęć NFEs2A_ K02 +++ |
|
Wymagania wstępne: | Uzyskanie oceny pozytywnej z gramatyki opisowej języka hiszpańskiego (fonetyka, morfologia i składnia, leksykologia) i z łaciny. |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Zaliczenie na podstawie: - obecności na zajęciach (dopuszczona 1 nieobecnośc). - oceniania ciągłego w trakcie ćwiczeń Egzamin złożony z 2 części pod koniec semestru letniego. Egzamin w języku hiszpańskim. Na egzaminie pisemnym obowiązuje następująca skala ocen (1-100 pkt.): • 0-65 pkt. – ocena ndst. • 66-72 pkt. – ocena dst. • 73-78 pkt. – ocena + dst. • 79-84 pkt. – ocena db. • 85-92 pkt. – ocena + db. • 93-100 pkt. – ocena bdb. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | • Na zajęciach wymagana jest obecność (dopuszczone 2 nieobecności). • Student powinien przeczytać teksty zadane przez wykładowcę oraz przygotować się do omawiania/dyskusji podanych tematów dotyczących zadanych lektur. Metody kształtujące dla oceny ciągłej to: - dyskusja oceniająca sposób przygotowania zadanych zagadnień; - przygotowanie przez studentów opracowań ustnych na zadany temat. Metody podsumowujące: - Egzamin pisemny - praca semestralna. Egzamin składa się 2 części: teoretycznej i praktycznej. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - pogadanka |
|
Metody dydaktyczne: | • metody podające: wykład informacyjny, • metody problemowe: wykład konwersatoryjny, • metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe, analiza tekstów |
|
Bilans punktów ECTS: | 60 h zajęć – 3 ECTS Przygotowanie wybranych artykułów/ tekstów 20 h – 1 ECTS Przygotowanie do egzaminu 40 h – 2 ECTS Punkty ECTS przyznaje się po uzyskaniu oceny pozytywnej z egzaminu. |
|
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | nie dotyczy |
|
Skrócony opis: |
Tematem zajęć jest historia języka hiszpańskiego (głównie Półw. Iberyjskiego) na przestrzeni wieków: od pierwszych dokumentów pisanych po współczesność. | |
Pełny opis: |
Tematem zajęć jest historia języka kastylijskiego z punktu widzenia fonetyki i leksykologii, morfoskładni z elementami semantyki diachronicznej. Poszczególne etapy ewolucji przedstawione zostaną na przykładowych fragmentach tekstów (literackich i nieliterackich). Ponadto, omówione zostaną podstawowe różnice gramatyczne pomiędzy pozostałymi językami, powstałe na przestrzeni dziejów. | |
Literatura: |
Literatura podstawowa 1. Alvar M., Pottier B. (1983): Morfología histórica del español, Madrid. 2. Ariza, Viguera M. (1999): Manual de fonología histórica del español, Madrid. 3. Cano Aguilar, R. (1998): El español a través de los tiempos, Madrid 4. Cano R. (coord.) (2008): Historia de la lengua española, Barcelona. 5. Herman, J. (1999): El latín vulgar, Barcelona, Ariel. 6. Kabatek, J. (ed.) (2008): Sintaxis histórica del español y cambio lingüístico: Nuevas perspectivas desde las Tradiciones Discursivas, Frankfurt/ Madrid. 7. Lapesa, R. (1981): Historia de la lengua española, Madrid. 8. Penny, R. (2001): Gramática histórica del español, Barcelona. 9. Santos Domínguez, L. y R. M. Espinosa Elorza (1996): La semántica histórica del español, Madrid. Literatura uzupełniająca 1. Joseph, B.D y R.D. Janda (eds.) (2003), The Handbook of Historical Linguistics, Oxford. 2. Company Company, C. (2006), Sintaxis histórica de la lengua española: primera parte: la frase verbal, México. 3. Company Company, C. (2006), Sintaxis histórica de la lengua española: segunda parte: la frase nominal, México 4. Eberenz, R.(2000): El español en el otoño de la Edad Media, Madrid. 5. Lapesa, R. (2000): Estudios de morfosintaxis histórica del español, Madrid. 6. Menéndez Pidal, R. (1992): Manual de gramática histórica española, Madrid, 1992. 7. Pons Rodríguez, L. (ed.) (2006): Historia de la lengua y Crítica textual, Frankfurt/ Madrid. 8. Perlin, J. (2004): Metodologia językoznawstwa diachronicznego, Warszawa. | |
Uwagi: |
---- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.