Komunikacja interpersonalna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WFz.D-A1.6 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komunikacja interpersonalna |
Jednostka: | Wydział Filozoficzny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Pełny opis: |
Moduł pierwszy Ćwiczenia: 1. Kontrakt grupowy. 2. Poszukiwanie umiejętności ważnych w kontaktach międzyludzkich. 3. Percepcja wzrokowa i słuchowa, mechanizmy spostrzegania interpersonalnego. Teoria: 1. Proces porozumiewania się w ujęciu C. E. Shannona i W. Weavera 2. Zaburzenia procesu porozumiewania się w ujęciu L. Grzesiuk. 3. Blokady komunikacji w ujęciu T. Gordona. Moduł drugi Ćwiczenia: 1. Werbalne i niewerbalne wyrażanie uczuć i emocji. 2. Rozpoznawanie blokad komunikacji. 3. Komunikaty typu „JA” i „TY”. Teoria: 1. Teoria stosunków społecznych w ujęciu Analizy Transakcyjnej Erica Berne’a. 2. Słownik pojęć stosowanych w Analizie Transakcyjnej. 3. Funkcje Rodzica, Dorosłego i Dziecka w ujęciu AT. Moduł trzeci Ćwiczenia: 1. Aktywne i bierne słuchanie. 2. Odzwierciedlanie i parafrazowanie. 3. Informacje zwrotne. Teoria: 1. Komunikacja jedno, dwu i wielokierunkowa. 2. Zniekształcenia komunikacji, zasady poprawnego komunikowania się. 3. Wybiórcze postrzeganie w słuchaniu i odpowiadaniu. |
Literatura: |
Literatura podstawowa 1. Argyle M. Psychologia stosunków międzyludzkich. PWN, Warszawa 2002. 2. Czerska B., Dojrzewanie jako zmiana i autokreacja, „Horyzonty wychowania”, Wyższa Szkoła Filozoficzno-Pedagogiczna IGNATIANUM 12/2011 (20). 3. Samek T., Analiza transakcyjna, CTA i Wydawnictwo Zakonu Pijarów, Kraków 1993. 4. Stewart J., Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, PWN, Warszawa 2008. Literatura uzupełniająca (dodatkowa dla studentów, którzy chcą rozszerzyć swoją wiedzę w tematyce poruszanej w ramach przedmiotu) 1. Bern E., W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, PWN, Warszawa 2013. 2. Grzesiuk L., Trzebińska E. Jak ludzie porozumiewają się? Nasza Księgarnia, Warszawa 1983. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA W efekcie ukończonych zajęć student: zna przebieg procesów komunikacyjnych, funkcje, zasady i reguły poprawnej komunikacji oraz nauczył się rozpoznawać źródła blokad uniemożliwiających konstruktywne porozumiewanie się, a także sposoby przeciwdziałania im; rozwinął wiedzę na temat kształtowania się stosunków interpersonalnych; poznał znaczenie i zasady aktywnego słuchania; zna i rozumie teorię stosunków społecznych w ujęciu E. Berne’a; potrafi wyjaśnić znaczenie podstawowych pojęć stosowanych w Analizie Transakcyjnej; rozróżnia konstruktywne i destruktywne działania komunikacyjne pochodzące ze stanu ja-Rodzic, ja-Dorosły, ja-Dziecko. UMIEJETNOŚCI W efekcie ukończonych zajęć student: odkrył znaczenie własnych kompetencji komunikacyjnych dla kształtowania poprawnych relacji interpersonalnych, zarówno w pracy zawodowej, jak i życiu prywatnym; pogłębił świadomość swoich słabych i mocnych stron w kontakcie z innymi; rozwinął umiejętność aktywnego słuchania, a w tym odzwierciedlania, parafrazowania, zadawania pytań i wypowiadania informacji zwrotnych z użyciem komunikatów typu „Ja”; potrafi adekwatnie stosować podstawowy zasób terminów z AT; potrafi na podstawie obserwacji działań komunikacyjnych innych osób rozpoznawać poszczególne transakcje ze wskazaniem właściwego stanu Rodzica, Dorosłego lub Dziecka z którego dana wypowiedź pochodzi; umie dokonać zamiany destruktywnej wypowiedzi na konstruktywny komunikat ze wskazaniem konsekwencji relacyjnych wynikających z rodzaju transakcji: potrafi na podstawie samoobserwacji analizować własne zachowania w zależności od tego czy podejmowane działania komunikacyjne pochodzą ze stanu Rodzica, Dorosłego czy tez Dziecka i korygować je adekwatnie do sytuacji. KOMPETENCJE SPOŁECZNE W efekcie ukończonych zajęć student miał możliwość pogłębienia/rozwinięcia niektórych osobistych kompetencji społecznych, w szczególności ważnych w realizacji jego aktualnej i przyszłej roli nauczyciela akademickiego, takich jak: wrażliwość na różnorodność doświadczeń, uczuć i emocji własnych i cudzych wyrażaną w zdolności ich przyjmowania i wypowiadania związanych z tym informacji zwrotnych, w oparciu o komunikaty typu „Ja”; empatię wyrażaną poprzez szacunek dla cudzych granic (nie naciskania na robienie czegoś na co druga osoba w danym momencie nie chce się zdecydować); akceptację odmienności doświadczania, przeżywania i formułowania myśli, refleksji i spostrzeżeń innych uczestników zajęć wyrażana poprzez brak nakłaniania innych do zmiany sposobu działania, myślenia i odczuwania; dodatkowo miała możliwość pogłębienia samoświadomości, także w obszarze swoich mocnych i słabych stron oraz rozwinięcia samokontroli komunikacyjnej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na ocenę Warunki zaliczenia: 100% udział w zajęciach (każda ewentualna nieobecność powinna być zaliczona na dyżurze prowadzącego zajęcia); znajomość zagadnień wynikających z tekstów wysyłanych do przeczytania przed zajęciami i umiejętność zastosowania zawartych w nich informacji do praktycznych działań podejmowanych na warsztatach. aktywny udział w zadaniach realizowanych podczas zajęć |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.