Antropologia komunikacji

Punktem wyjścia i główną inspiracją niniejszego przedmiotu jest komparatystyczne ujęcie Y. Winkina, kładące nacisk na „obserwację, podzielanie doświadczenia i pisanie”.

Punktem wyjścia i główną inspiracją niniejszego przedmiotu jest komparatystyczne ujęcie Y. Winkina, kładące nacisk na „obserwację, podzielanie doświadczenia i pisanie”. Nieco zmodyfikowany manifest badawczy przezeń zaprezentowany przekłada się z kolei na program kursu. Cykl zajęć jest podzielony na trzy główne bloki tematyczne: (1) Komunikacja w kulturze – kultura komunikacji, (2) Społeczne aspekty komunikacji oraz (3) Komunikacja i tożsamość. Pierwszy blok ma na celu przede wszystkim wyposażenie studentów w narzędzia metodologiczne niezbędne do krytycznej analizy różnorodnych koncepcji kultury i komunikacji, czyli fenomenów, które opierają się na negocjowaniu znaczeń. Część druga dotyczy społecznego kontekstu komunikowania się i zaplanowana jest tak, by dostarczyć uczestnikom możliwie różnorodnych perspektyw na tę kwestię. Podjęte więc zostaną zarówno zagadnienia podstawowe (m.in. elementy psychologii poznawczej, behawioryzm, procesy emocji i motywacji) jak i złożone (m.in. percepcja społeczna, analiza transakcyjna i ponowoczesne koncepcje komunikacji). Trzecia część zajęć podejmie temat tożsamości w kontekście komunikacji i hermeneutyki. Blok ten obejmie także perspektywę psychopatologiczną, ponieważ na procesach w różny sposób „uszkodzonych” można tym wyraźniej pokazać funkcjonowanie zjawisk na ogół niedostępnych „zdrowej” świadomości. Struktura wykładów i ćwiczeń zaplanowana jest tak, by dostarczały one komplementarnej perspektywy na omawiane zjawiska. W trakcie zajęć studenci zapoznają się ze specjalistyczną literaturą przedmiotu obejmującą zarówno klasyczne jak i nowoczesne opracowania. Oprócz tego zaprezentowane zostaną wyniki empirycznych badań nad zjawiskiem komunikacji przeprowadzonych w takich dziedzinach jak psychologia poznawcza, socjologia czy lingwistyka. W efekcie uczestnicy kursu będą potrafili posługiwać się językami różnych paradygmatów badawczych a także będą zdolni do samodzielnej, pogłębionej refleksji antropologicznej nad współczesnymi przejawami zjawiska komunikacji.

R.B. Adler, Rosenfeld, R. F. Proctor II, Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się, Poznań 2011.

E. Aronson, T.D. Wilson, R.M. Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań 1997.

J. Berko Gleason, N. Bernstein Ratner (red.), Psycholingwistyka, Gdańsk 2005.

E. Berne, W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa 2005.

M. Castells, Władza komunikacji, Warszawa 2013.

R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2011.

E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003.

J. Haman, Gry wokół nas. Socjolog i teoria gier, Warszawa 2014.

D. Kahneman, Pułapki myślenia. o myśleniu szybkim i wolnym, Poznań 2012.

I. Krzemiński, Co się dzieje między ludźmi?, Warszawa 1998.

G. Lakoff, M. Johnson, Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988.

M. Mead, Mężczyźni i kobiety, Kraków 2013.

Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996.

W. J. Ong, Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii

T. Pawłowski, Tworzenie pojęć i definiowanie w naukach humanistycznych, Warszawa 1978.

G. Rose, Interpretacja materiałów wizualnych. Krytyczna metodologia badań nad wizualnością, Warszawa 2010.

M.B. Rosenberg, Porozumienie bez przemocy. Język serca, Warszawa 2003.

M.E.P. Seligman, E.F. Walker, D.L. Rosenham, Psychopatologia, Poznań 2001.

B.L. Whorf, Język, myśl i rzeczywistość, Warszawa 1992.

Y. Winkin, Antropologia komunikacji

B. Wojciszke, Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Warszawa 2002.

B. Woynarowska (red.), Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki, cz. II, Warszawa 2012.

P. G. Zimbardo, Efekt Lucyfera. Dlaczego dobry ludzie czynią zło?, Warszawa 2011.

Wiedza:

• Student zna koncepcje komunikacji w różnych paradygmatach badawczych.

• Student zna praktyczne problemy związane ze zjawiskiem komunikacji zwłaszcza w kontekście międzykulturowym.

Umiejętności:

• Student potrafi posługiwać się specjalistyczną terminologią z zakresu nauk o komunikacji.

• Student potrafi operacjonalizować terminy związane z komunikacją na potrzeby badań naukowych.

• Student potrafi samodzielnie studiować prace naukowe dotyczące zjawiska komunikacji.

Kompetencje:

• Student ma świadomość zachowania postawy szacunku i tolerancji wobec innych tradycji kulturowych.

• Student potrafi uczestniczyć w dyskusji grupowej.

warunek zaliczenia przedmiotu: egzamin

warunek dopuszczenia do egzaminu: zaliczenie ćwiczeń (na ocenę)

zaliczenie ćwiczeń: kolokwium pisemne lub praca zaliczeniowa