Buddyzm - wprowadzenie do pojęć, idei i kierunków
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WFz.KPSC-8562 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0221) Religia
|
Nazwa przedmiotu: | Buddyzm - wprowadzenie do pojęć, idei i kierunków |
Jednostka: | Katedra Porównawczych Studiów Cywilizacji |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
LUB
2.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 45 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Jarosław Zapart | |
Prowadzący grup: | Jarosław Zapart | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
Cele kształcenia: | Wprowadzenie w myśl i kulturę buddyjską poprzez zapoznanie studentów z zestawem podstawowych pojęć buddyjskich z dziedziny historii idei, religioznawstwa, filozofii, teorii literatury. |
|
Efekty kształcenia: | Po zakończeniu kursu student/ka: [Wiedza] • student posiada orientację w elementarnym aparacie pojęciowym niezbędnym do poruszania się w dziedzinie studiów buddyjskich i rozpoznawaniu podstawowych elementów kultur buddyjskich [K_W01, W03 +++] • ma uporządkowaną elementarną wiedzę na temat kultur buddyjskich Azji, z naciskiem na ich wymiar religijny i filozoficzny [K_W07 ++] • potrafi rozpoznawać składniki tworzące tożsamości buddyjskich wspólnot, identyfikować składniki dziedzictwa kultur buddyjskich i zauważa ich powiązania z innymi składowymi kultury danego obszaru [K_W08, W09 ++] [Umiejętności] • potrafi zweryfikować wiarygodność źródeł wiedzy na temat kultury buddyzmu [K_U01 ++] • umie samodzielnie zdobywać wiedzę i i analizować w sposób krytyczny teksty naukowe odnoszące się do różnych wymiarów myśli i kultury buddyjskiej [K_U04 +] • potrafi rozpoznać oraz przeprowadzić wstępną analizę i interpretację wytworów kultury zgodnie z metodologią kulturoznawstwa i dyscyplin pokrewnych [K_U06 +] [Kompetencje] • ma świadomość konieczności dalszego zgłębiania różnych aspektów myśli i kultury buddyjskiej [K_K01 +++] • docenia różnorodność dziedzictw kultur buddyjskich i rozumie wartość płynącą z konfrontowania jej z dziedzictwem i różnorodnością kultury rodzimej [K_K04 ++] |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Zaliczenie z oceną. Do zaliczenia niezbędna jest obecność na zajęciach oraz zaliczenie kilku kolokwiów pisemnych (ich ilość zależna jest od rozkładu czasowego zajęć), które wymagają od studentów sporządzenia każdorazowo trzech krótkich definicji kluczowych buddyjskich pojęć. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Weryfikacja wiedzy, umiejętności i kompetencji – dyskusja, kolokwia pisemne |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - pogadanka |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające – wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, pogadanka; Metody praktyczne – metoda przewodniego tekstu, dyskusja dydaktyczna; Metody problemowe – wykład problemowy, wykład konwersatoryjny. |
|
Bilans punktów ECTS: | Aktywność na zajęciach – 15h Przygotowanie do kolokwiów pisemnych – 40h W sumie: 55h / 2 ECTS |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | ||
Skrócony opis: |
Zadaniem kursu jest wprowadzenie w elementarne pojęcia, idee, praktyki i myślowe prądy buddyzmu. Zakłada się, iż wykreowany podczas zajęć obraz buddyjskiej dharmy będzie obejmował jak najszersze spektrum zjawisk i prezentował buddyzm jako kompleksową drogę życia zakorzenioną w długiej i bogatej historii, ale adekwatną także wobec problemów współczesności. |
|
Pełny opis: |
Zadaniem kursu jest wprowadzenie w elementarne pojęcia, idee, praktyki i myślowe prądy buddyzmu. Zakłada się, iż wykreowany podczas zajęć obraz buddyjskiej dharmy będzie obejmował jak najszersze spektrum zjawisk i prezentował buddyzm jako kompleksową drogę życia zakorzenioną w długiej i bogatej historii, ale adekwatną także wobec problemów współczesności. Istotnym celem kursu będzie wyposażenie studentów w podstawowy aparat pojęciowy, który da im możliwość pełnego uczestnictwa w przedmiotach pogłębiających wiedzę na temat samego buddyzmu, jak i tych obszarów kulturowych (w Azji i na Zachodzie), gdzie buddyzm silnie zaznaczył swoja obecność. Aby osiągnąć ten cel studenci – na drodze dyskusji i po ukierunkowanej przez prowadzącego lekturze tekstów – będą musieli wspólnymi siłami ustalić znaczenia poszczególnych pojęć i przypisać im właściwe sensy oraz wskazać na konteksty ich powstania i ewolucji. Pomocny w tym zadaniu będzie opracowany na potrzeby konwersatorium słownik najważniejszych pojęć dotyczących istotnych aspektów buddyjskiej dharmy. Porządek rozważaniom nadają zagadnienia uporządkowane według schematu „trzech klejnotów” buddyzmu: buddy, dharmy i wspólnoty (sangi). Rozważania na temat dharmy systematyzuje dodatkowo klucz zaczerpnięty z ośmiorakiej ścieżki właściwego postępowania będącej treścią czwartej szlachetnej prawdy. 1. BUDDA Postać Buddy jako historycznego założyciela inicjatora (lub odnowiciela) buddyjskiej dharmy, ewolucja pojmowania Buddy w buddyzmie szkół, mahajanie i wadźrajanie (zagadnienie ciał buddy). „Panteon” buddów i bodhisattwów. 2. DHARMA Prawo karmana, cztery prawdy, ośmioraka ścieżka, pojęcie dharmy, anatman, pratitjasamutpada, nirwana, wprowadzenie do abhidharmy, kosmologia buddyjska. Słowo buddy i kanony pism. Wiodące prądy myślowe mahajany: śunjatawada, widźńanawada, tathagatagarbha. 2a. Pradźńa Mądrość jako centralna kategoria soteriologiczna: doskonałość mądrości, mądrość a wiara i współczucie. 2b. Śila Ideały etyczne „trzech pojazdów”, ewolucja zagadnień etycznych dotyczących arhata i bodhisattwy; zmiany paradygmatu w okresie tantrycznym – etyczne transgresje. Etyka buddyjska w wymiarze społecznym. Wybrane współczesne kontrowersje etyczne. 2c. Bhawana / samadhi Wgląd i wyciszenie umysłu jako droga do wyzwolenia w różnych kierunkach buddyzmu (od wipaśjany/śamathy, przez ujęcie tantryczne, aż do czanu). Praktyki dewocyjne: kult buddów i bodhisattwów, kult księgi, stupy; akty ofiarne i recytacje; pielgrzymki i festiwale. 3. SANGHA Reguły zakonne mnichów i mniszek, życie w klasztorze buddyjskim, specjalizacje w obrębie sangi (mnisi „leśni” oraz dharmabhanakowie w początkach mahajany), problem ciągłości żeńskich linii zakonnych, życie wyznawców świeckich. 4. Rzut oka na historię buddyzmu Azja Południowa – buddyzm pierwotny, wczesne szkoły, therawada, rozwój mahajany i późniejszych nurtów w jej łonie, wykształcenie się buddyzmu tantrycznego; Chiny – Korea – Japonia; Tybet; buddyzm na Zachodzie. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Buswell R. E. Jr. (ed.), Encyclopedia of Buddhism, New York 2004. 2. Buswell R. E. Jr., Lopez, Donald Jr. (eds.), The Princeton Dictionary of Buddhism, Princeton 2014. 3. Gethin R., Podstawy buddyzmu, tłum. T. Macios, A. Stępień, Kraków, 2010. 4. Harvey P., Introduction to Buddhism: Teachings, History and Practices (2nd Edition), Cambridge 2013. 5. Szymańska B. (red.), Filozofia Wschodu, Kraków 2002. 6. Williams P., Buddyzm mahajana, tłum. H. Smagacz, Kraków 2000. 7. Williams P., Tribe A., Buddhist Thought. A Complete Introduction to the Indian Tradition, London & New York 2000. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2024-10-01 - 2025-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 45 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Jarosław Zapart | |
Prowadzący grup: | Jarosław Zapart | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
Cele kształcenia: | Wprowadzenie w myśl i kulturę buddyjską poprzez zapoznanie studentów z zestawem podstawowych pojęć buddyjskich z dziedziny historii idei, religioznawstwa, filozofii, teorii literatury. |
|
Efekty kształcenia: | Po zakończeniu kursu student/ka: [Wiedza] • student posiada orientację w elementarnym aparacie pojęciowym niezbędnym do poruszania się w dziedzinie studiów buddyjskich i rozpoznawaniu podstawowych elementów kultur buddyjskich [K_W01, W03 +++] • ma uporządkowaną elementarną wiedzę na temat kultur buddyjskich Azji, z naciskiem na ich wymiar religijny i filozoficzny [K_W07 ++] • potrafi rozpoznawać składniki tworzące tożsamości buddyjskich wspólnot, identyfikować składniki dziedzictwa kultur buddyjskich i zauważa ich powiązania z innymi składowymi kultury danego obszaru [K_W08, W09 ++] [Umiejętności] • potrafi zweryfikować wiarygodność źródeł wiedzy na temat kultury buddyzmu [K_U01 ++] • umie samodzielnie zdobywać wiedzę i i analizować w sposób krytyczny teksty naukowe odnoszące się do różnych wymiarów myśli i kultury buddyjskiej [K_U04 +] • potrafi rozpoznać oraz przeprowadzić wstępną analizę i interpretację wytworów kultury zgodnie z metodologią kulturoznawstwa i dyscyplin pokrewnych [K_U06 +] [Kompetencje] • ma świadomość konieczności dalszego zgłębiania różnych aspektów myśli i kultury buddyjskiej [K_K01 +++] • docenia różnorodność dziedzictw kultur buddyjskich i rozumie wartość płynącą z konfrontowania jej z dziedzictwem i różnorodnością kultury rodzimej [K_K04 ++] |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Zaliczenie z oceną. Do zaliczenia niezbędna jest obecność na zajęciach oraz zaliczenie kilku kolokwiów pisemnych (ich ilość zależna jest od rozkładu czasowego zajęć), które wymagają od studentów sporządzenia każdorazowo trzech krótkich definicji kluczowych buddyjskich pojęć. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Weryfikacja wiedzy, umiejętności i kompetencji – dyskusja, kolokwia pisemne |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - pogadanka |
|
Metody dydaktyczne: | Metody podające – wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, pogadanka; Metody praktyczne – metoda przewodniego tekstu, dyskusja dydaktyczna; Metody problemowe – wykład problemowy, wykład konwersatoryjny. |
|
Bilans punktów ECTS: | Aktywność na zajęciach – 15h Przygotowanie do kolokwiów pisemnych – 40h W sumie: 55h / 2 ECTS |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | ||
Skrócony opis: |
Zadaniem kursu jest wprowadzenie w elementarne pojęcia, idee, praktyki i myślowe prądy buddyzmu. Zakłada się, iż wykreowany podczas zajęć obraz buddyjskiej dharmy będzie obejmował jak najszersze spektrum zjawisk i prezentował buddyzm jako kompleksową drogę życia zakorzenioną w długiej i bogatej historii, ale adekwatną także wobec problemów współczesności. |
|
Pełny opis: |
Zadaniem kursu jest wprowadzenie w elementarne pojęcia, idee, praktyki i myślowe prądy buddyzmu. Zakłada się, iż wykreowany podczas zajęć obraz buddyjskiej dharmy będzie obejmował jak najszersze spektrum zjawisk i prezentował buddyzm jako kompleksową drogę życia zakorzenioną w długiej i bogatej historii, ale adekwatną także wobec problemów współczesności. Istotnym celem kursu będzie wyposażenie studentów w podstawowy aparat pojęciowy, który da im możliwość pełnego uczestnictwa w przedmiotach pogłębiających wiedzę na temat samego buddyzmu, jak i tych obszarów kulturowych (w Azji i na Zachodzie), gdzie buddyzm silnie zaznaczył swoja obecność. Aby osiągnąć ten cel studenci – na drodze dyskusji i po ukierunkowanej przez prowadzącego lekturze tekstów – będą musieli wspólnymi siłami ustalić znaczenia poszczególnych pojęć i przypisać im właściwe sensy oraz wskazać na konteksty ich powstania i ewolucji. Pomocny w tym zadaniu będzie opracowany na potrzeby konwersatorium słownik najważniejszych pojęć dotyczących istotnych aspektów buddyjskiej dharmy. Porządek rozważaniom nadają zagadnienia uporządkowane według schematu „trzech klejnotów” buddyzmu: buddy, dharmy i wspólnoty (sangi). Rozważania na temat dharmy systematyzuje dodatkowo klucz zaczerpnięty z ośmiorakiej ścieżki właściwego postępowania będącej treścią czwartej szlachetnej prawdy. 1. BUDDA Postać Buddy jako historycznego założyciela inicjatora (lub odnowiciela) buddyjskiej dharmy, ewolucja pojmowania Buddy w buddyzmie szkół, mahajanie i wadźrajanie (zagadnienie ciał buddy). „Panteon” buddów i bodhisattwów. 2. DHARMA Prawo karmana, cztery prawdy, ośmioraka ścieżka, pojęcie dharmy, anatman, pratitjasamutpada, nirwana, wprowadzenie do abhidharmy, kosmologia buddyjska. Słowo buddy i kanony pism. Wiodące prądy myślowe mahajany: śunjatawada, widźńanawada, tathagatagarbha. 2a. Pradźńa Mądrość jako centralna kategoria soteriologiczna: doskonałość mądrości, mądrość a wiara i współczucie. 2b. Śila Ideały etyczne „trzech pojazdów”, ewolucja zagadnień etycznych dotyczących arhata i bodhisattwy; zmiany paradygmatu w okresie tantrycznym – etyczne transgresje. Etyka buddyjska w wymiarze społecznym. Wybrane współczesne kontrowersje etyczne. 2c. Bhawana / samadhi Wgląd i wyciszenie umysłu jako droga do wyzwolenia w różnych kierunkach buddyzmu (od wipaśjany/śamathy, przez ujęcie tantryczne, aż do czanu). Praktyki dewocyjne: kult buddów i bodhisattwów, kult księgi, stupy; akty ofiarne i recytacje; pielgrzymki i festiwale. 3. SANGHA Reguły zakonne mnichów i mniszek, życie w klasztorze buddyjskim, specjalizacje w obrębie sangi (mnisi „leśni” oraz dharmabhanakowie w początkach mahajany), problem ciągłości żeńskich linii zakonnych, życie wyznawców świeckich. 4. Rzut oka na historię buddyzmu Azja Południowa – buddyzm pierwotny, wczesne szkoły, therawada, rozwój mahajany i późniejszych nurtów w jej łonie, wykształcenie się buddyzmu tantrycznego; Chiny – Korea – Japonia; Tybet; buddyzm na Zachodzie. |
|
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1. Buswell R. E. Jr. (ed.), Encyclopedia of Buddhism, New York 2004. 2. Buswell R. E. Jr., Lopez, Donald Jr. (eds.), The Princeton Dictionary of Buddhism, Princeton 2014. 3. Gethin R., Podstawy buddyzmu, tłum. T. Macios, A. Stępień, Kraków, 2010. 4. Harvey P., Introduction to Buddhism: Teachings, History and Practices (2nd Edition), Cambridge 2013. 5. Szymańska B. (red.), Filozofia Wschodu, Kraków 2002. 6. Williams P., Buddyzm mahajana, tłum. H. Smagacz, Kraków 2000. 7. Williams P., Tribe A., Buddhist Thought. A Complete Introduction to the Indian Tradition, London & New York 2000. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.