Katastrofy w przyrodzie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WG.IG-2104-D |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0532) Nauki o ziemi
|
Nazwa przedmiotu: | Katastrofy w przyrodzie |
Jednostka: | Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej |
Grupy: |
Zarządzanie zasobami przyrody - przedmioty fakultatywne |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/2024" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-26 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN KON
KON
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Jolanta Święchowicz | |
Prowadzący grup: | Jolanta Święchowicz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Zaliczenie na ocenę | |
Ocena wliczana do średniej: | tak |
|
Efekty kształcenia: | 1. WIEDZA - Student definiuje pojęcia: katastrofa ekologiczna, klęska żywiołowa, katastrofa naturalna, antropogeniczna i synergiczna, nadzwyczajne zagrożenie środowiska; - wymienia cechy zdarzeń katastrofalnych w zależności od przyczyn powstawania, przebiegu, czasu trwania i skutków; - zna obszary zagrożone potencjalnym wystąpieniem katastrof oraz prawdopodobną ich częstotliwość; - zna i rozumie mechanizm przebiegu zdarzeń katastrofalnych w zależności od wywołujących je przyczyn; - zna metody określania siły zdarzeń katastrofalnych, sposoby zapobiegania negatywnym skutkom katastrof, metody prognozowania oraz systemy ostrzegania; - wie na czym polega adaptacja do zagrożeń; - umie scharakteryzować postawy człowieka w stosunku do przyrody, opisać bezpośrednią reakcję na zagrożenie oraz podatność społeczeństwa na skutki zagrożeń. (Geogr_I: KW_01, KW_02, KW_04, KW_05, KW_07, KW_11; Geogr II: KW_02, KW_06, KW_08; BG I: KW_08, KW_13; KW_20; BG_II: KW_05, KW_06)
2. UMIEJĘTNOŚCI - potrafi skutecznie pozyskiwać informację na temat zdarzeń katastrofalnych, krytycznie ocenić wiarygodność źródeł i zdobytych informacji, syntetycznie je opracować i właściwie zinterpretować; - umie prawidłowo i rzetelnie opisać zdarzenia katastrofalne; potrafi właściwie posługiwać się fachową terminologią; - umie przekazać zdobytą wiedzę w czasie dyskusji, przekonać do swoich racji, przyjąć argumenty innych, poprawnie formułować konstruktywne wnioski; - potrafi pracować w grupie, umie spontanicznie i schematycznie przedstawić w formie graficznej dyskutowane zagadnienia, opracować scenariusze zdarzeń, przewidywać logiczne następstwo określonych działań. (Geogr_I: KU_01, KU_02, KU_03, KU_05, KU_07, KU_10; KU_11; Geogr II: KU_02, KU_07, KU_08; BG I: KU_03, KU_04, KU_05, KU_09, KU_10, KU_13; BG_II: KU_04, KU_05, KU_10)
3. KOMPETENCJE PERSONALNE I SPOŁECZNE: - ma świadomość konieczności samodzielnego poszukiwania i weryfikowania informacji; - zdaje sobie sprawę z konieczności doskonalenia umiejętności konstruktywnej dyskusji i przekonywania innych do swoich racji; - ma świadomość wpływu zdarzeń katastrofalnych na zdrowie i życie ludzi, negatywnych skutków ekonomicznych i społecznych oraz jest w stanie ocenić rolę zdarzeń katastrofalnych w kształtowaniu środowiska Ziemi. (Geogr_I: KKS_01, KKS_04, KKS_06, KKS_08; Geogr II: KKS_01, KKS_04, KKS_05; BG I: KKS_01, KKS_02, KKS_06; BG_II: KKS_01, KKS_04, KKS_05) |
|
Wymagania wstępne: | Brak |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Wykonanie w trakcie trwania kursu określonych zadań, test zaliczeniowy, zaliczenie z oceną |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Wykonanie w trakcie trwania kursu przewidzianych programem zadań. Zaliczenie pisemne |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - prezentacja multimedialna |
|
Bilans punktów ECTS: | Godziny „kontaktowe” z prowadzącym – 33 godz. Przygotowanie się do zajęć typu ćwiczeniowego – 10 godz. Czytanie wskazanej literatury – 35 godz. Napisanie (przygotowanie) raportu (projektu, eseju) – 10 godz. Przygotowanie się do egzaminu końcowego – 12 godz. Razem 100 godz. pracy studenta |
|
Grupa treści kształcenia: | Grupa treści kierunkowych |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Geografia, studia stacjonarne drugiego stopnia, rok 2 |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia konwersatoryjne poświęcone przyczynom, przebiegowi i skutkom zdarzeń katastrofalnych w przyrodzie. |
|
Pełny opis: |
Cechy zdarzeń katastrofalnych. Katastrofy naturalne, antropogeniczne, synergiczne, klęska żywiołowa, nadzwyczajne zagrożenie środowiska. Charakterystyka obszarów zagrożonych. Sposoby określania siły zdarzeń. Przegląd zdarzeń katastrofalnych w zależności od wywołujących je przyczyn: zderzenie z asteroidą (katastrofy kosmiczne), trzęsienia ziemi, eksplozje wulkaniczne, ruchy masowe (osuwanie, obrywanie, spływy, lawiny), cyklony tropikalne, trąby powietrzne (tornado), tsunami, sztormy, powodzie, susze, pożary, pustynnienie, El Nino. Katastrofy przemysłowe, katastrofy zapór wodnych, katastrofy tankowców i platform wiertniczych. Częstość występowania zdarzeń katastrofalnych. Sposoby zapobiegania negatywnym skutkom katastrof. Metody prognozowania. Systemy ostrzegania. Adaptacja do zagrożeń. Katastrofy w dziejach Ziemi: wiek Ziemi i czas geologiczny. Katastrofizm i uniformitaryzm. Zasada aktualizmu geologicznego. Zdarzenia impaktowe w historii Ziemi. Kryzysy świata organicznego - wielkie wymierania. Wielkie powodzie w historii Ziemi. Rola zdarzeń katastrofalnych w kształtowaniu środowiska Ziemi |
|
Literatura: |
Podstawowa: Barnier M., 1996, Atlas wielkich zagrożeń, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa. Baturo W. (red.), 2008, Katastrofy i zagrożenia we współczesnym świecie, Wydawnictwo Naukowe PWN. Graniczny M., Mizerski W., 2007, Katastrofy przyrodnicze, Wydawnictwo Naukowe PWN. Lisowski A., 1993, Skutki występowania zagrożeń naturalnych i ich percepcja w Polsce, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa. Lisowski A., 2000, Od pokory wobec losu do akceptacji ryzyka, Czasopismo Geograficzne 71(1):43-51. Maciejowski M., 1997, Współzależność pogodowych zjawisk ekstremalnych i nadzwyczajnych zagrożeń środowiska, [w:] Ekstremalne zjawiska meteorologiczne, hydrologiczne i oceanograficzne, Sympozjum Jubileuszowe PTG, Warszawa, 86-91. Riezanow I. A., 1986, Wielkie katastrofy w historii Ziemi, PWN, Warszawa. Święchowicz J., Ziętara T., 2001, Cyklony tropikalne, trąby powietrzne, powodzie, [w:] Encyklopedia Geograficzna Świata. Suplement , Z. Otałęga (red.), Opres, Kraków, 22-39. Zebrowski E., 1998, Niespokojna planeta (największe kataklizmu naturalne w historii ludzkości), Amber, Warszawa. Uzupełniająca: Andel van T. H., 1997, Nowe spojrzenie na starą planetę. Zmienne oblicze Ziemi, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Chapman C. R., Morrison D.,1999, Kataklizmy w historii Wszechświata, Tajemnice Nauki, Amber, Warszawa. Desonie D., 1997, Kosmiczne katastrofy, Prószynski i S-ka, Warszawa. Rothe J. P., 1998, Trzęsienia ziemi i wulkany, Agade, Warszawa. Walmsley D. J., Lewis G.J. (tłum.), 1997, Geografia człowieka. Podejście behawioralne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.