Cardiology with particular emphasis on electrocardiology/heart rhythm disorders (part of Internal Medicine)

tak

Głównym celem modułu jest:

- opanowanie umiejętności usystematyzowanej analizy i interpretacji badań elektrokardiograficznych (EKG),

- umiejętność przeprowadzenia podstawowej diagnostyki i leczenia zaburzeń rytmu serca oraz znajomość zasad prewencji nagłego zgonu sercowego,

- poznanie możliwości elektroterapii w niewydolności serca.

Po zakończeniu zajęć Student:

W zakresie wiedzy:

Zna składowe prawidłowego zapisu elektrokardiogramu oraz potrafi rozpoznać typowe patologie możliwe do oceny na podstawie EKG (w tym monitorowania Holter EKG)

Zna podstawy patofizjologiczne oraz typowe objawy przedmiotowe i podmiotowe zaburzeń rytmu serca (a zwłaszcza migotania przedsionków [AF], bloków przedsionkowo-komorowych oraz częstoskurczy z wąskimi i szerokimi zespołami QRS)

Zna wskazania i przeciwwskazania do wykonywania badań nieinwazyjnych układu krążenia, kardiowersji (farmakologicznej oraz elektrycznej) oraz badania elektrofizjologicznego (EPS) i programowanej stymulacji komór (PVS)

Zna zasady działania sercowo-naczyniowych implantowanych urządzeń elektronicznych (CIED): kardiostymulatorów, kardiowerterów-defibrylatorów (ICD) oraz układów resynchronizujących pracę serca (CRT)

Zna podstawowe zasady kwalifikacji do implantacji CIED oraz ablacji zaburzeń rytmu serca

Zna możliwości diagnostyczne oraz interpretuje badania laboratoryjne w diagnostyce oraz monitorowaniu chorób układu krążenia

Zna podstawowe kryteria rozpoznawania zaburzeń rytmu serca oraz głównych rzadkich chorób arytmogennych

Potrafi ocenić ryzyko zakrzepowo-zatorowe oraz zna zasady leczenia przeciwkrzepliwego

Potrafi ocenić ryzyko nagłego zgonu sercowego oraz zna wskazania do wdrożenia prewencji pierwotnej i wtórnej nagłego zgonu sercowego

Zna zasady rozpoznawania oraz postępowania z chorymi po nagłym zatrzymaniu krążenia

Zna podstawy wykonywania zabiegów ablacji oraz implantacji CIED

W zakresie umiejętności:

Umie ocenić stan ogólny chorego oraz rozpoznać stany bezpośredniego zagrożenia życia

Przeprowadza ukierunkowany wywiad lekarski

Przeprowadza ukierunkowane badanie fizykalne

Stawia rozpoznanie wstępne, planuje badania diagnostyczne oraz konsultacje specjalistyczne, przeprowadza prostą diagnostykę różnicową oraz proponuje postępowanie terapeutyczne zaburzeń rytmu serca

Potrafi samodzielnie wykonać EKG oraz je zinterpretować, również u chorego w czasie stymulacji serca (w zakresie podstawowym)

Wyciąga właściwe wnioski z wyniku monitorowania Holter EKG

W zakresie kompetencji społecznych:

Szanuje pacjenta i wykazuje troskę o jego dobro

Przestrzega praw pacjenta oraz zasad etyki

Wiedza z zakresu anatomii, fizjologii i patofizjologii

Umiejętność komunikacji z pacjentem

Znajomość praw pacjenta i zasad etyki lekarskiej

Zaliczenie modułów (zalecane):

Anatomia, fizjologia, patologia, etyka.

Zaliczenie na podstawie:

• obecności i aktywności podczas seminariów i ćwiczeń w formie oceniania ciągłego;

• sprawdzanie wiedzy (ustne) i umiejętności w czasie zajęć.

Egzamin końcowy z chorób wewnętrznych.

Ocena studentów odbywać się będzie na podstawie obecności i aktywności podczas seminariów i ćwiczeń w formie oceniania ciągłego.

Ponadto dokonywane będzie sprawdzanie wiedzy (ustne) i umiejętności w czasie zajęć.

Egzamin końcowy z chorób wewnętrznych.

Po zakończeniu zajęć.

E-learning
Metody podające - objaśnienie lub wyjaśnienie
Metody podające - prezentacja multimedialna
Metody praktyczne - pokaz
Metody praktyczne - seminarium
Metody praktyczne - symulacja
Metody problemowe - klasyczna metoda problemowa
Metody problemowe - metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna
Metody problemowe - metody aktywizujące - metoda przypadków
Metody problemowe - metody aktywizujące - seminarium

Seminarium – dotyczące zasad analizy oraz interpretacji badań elektrokardiograficznych, prowadzenia diagnostyki oraz leczenia zaburzeń rytmu serca.

Ćwiczenia kliniczne – zajęcia praktyczne w małych grupach na Oddziale Klinicznym, z udziałem pacjentów, obejmujące doskonalenie badania przedmiotowego i podmiotowego oraz przeprowadzania podstawowej diagnostyki różnicowej.

Samodzielna praca studenta dotycząca treści programu nauczania.

• metody aktywizujące (metoda przypadków, seminarium, dyskusja dydaktyczna),

• metody eksponujące (pokaz),

• metody problemowe (klasyczna metoda problemowa),

• metody podające (objaśnienie lub wyjaśnienie, prezentacja multimedialna)

• metody praktyczne (pokaz, symulacja, seminarium).

Udział w zajęciach:

ćwiczenia – 26 h

seminarium - 4 h

Praca własna studenta:

• przygotowanie do zajęć - 15 h

• przygotowanie do egzaminu – 20 h

• lektura wskazanych przez prowadzącego publikacji – 10 h

Seminarium - 4 h.

Ćwiczenia – 26 h.