Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Laboratorium zarządzania III. Ewolucja i ewaluacja rynku telewizyjnego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WZ.IK-lab.zarz.10
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Laboratorium zarządzania III. Ewolucja i ewaluacja rynku telewizyjnego
Jednostka: Instytut Kultury
Grupy: Przedmioty dla programu WZKS-0121-1SO, zarządzanie kulturą i mediami, stacjonarne pierwszego stopnia
Punkty ECTS i inne: 4.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Laboratorium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Łukasz Kasprowski
Prowadzący grup: Łukasz Kasprowski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Tryb prowadzenia zajęć:

hybrydowe
Dodatkowe strony WWW:

http://bitly.pl/l4IMe - Zespół w M. Teams
Ocena wliczana do średniej:

tak
Cele kształcenia:

Przedmiot dotyczy zagadnień związanych z działalnością telewizji w obecnym krajobrazie audiowizualnym doby cyfrowej. Opis zjawisk zachodzących obecnie w obrębie tego medium dokonywany będzie z uwzględnieniem perspektywy diachronicznej i synchronicznej. Celem fakultetu „Ewolucja i Ewaluacja Rynku Telewizyjnego” jest przybliżenie infrastrukturowej, prawnej jak i kulturowej strony rozwoju telewizji oraz analiza jej współczesnego kształtu i związanych z nią konsekwencji psychospołecznych w stosunku do grupy nadawczo-odbiorczej. Poprzez wprowadzenie nomenklatury (paleotelewizja, neotelewizja, telewizja hybrydowa, kodowanie/dekodowanie, przemysł rozrywkowy, agenda setting/ framing, format, biblia formatu, nadprodukcja, addytywność itp.), przedstawiona zostanie ewolucja telewizji, jak również nakreślone zostaną różnice pomiędzy jej analogową, cyfrową, a sieciową formą oraz konsekwencje z nich wynikające.

Efekty kształcenia:

Student jako przyszły pracownik/krytyk/uczestnik branży mediów, zostanie wyposażony w wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne:


Pozwalające dostrzegać mechanizmy zarządcze występujące we współczesnych widowiskach, tym samym nie ulegając manipulacji jako odbiorca treści medialnej,


Umożliwiające wdrożenie odpowiednich planów strategicznych w organizacji medialnej w obrębie przemysłu telewizyjnego (szczególnie rozrywkowego), docelowo pomagające uzyskać przewagę konkurencyjną na arenie medialnej, jednakże z uwzględnieniem wartości humanistycznych.
Wymagania wstępne:

1) Znajomość podstawowych zagadnień z obszaru teorii i historii mediów


2) Konieczna obecność uczestników kursu na zajęciach z uwagi na specyfikę zajęć - wykład wprowadzający, i praktyka ćwiczeniową w ramach każdego laboratorium, nie ma możliwości uzyskania z tego kursu indywidualnego trybu studiowania z racji specyfiki kursu oraz przede wszystkim z uwagi, iż jest to przedmiot opcjonalny, fakultatywny, do wyboru i można zrealizować zamiennie inny kurs z obszaru Laboratorium Zarządzania III.
Forma i warunki zaliczenia:

Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia kursu jest obecność -> dozwolone 2 nieobecności nieusprawiedliwione.


Przy okazaniu zwolnienia lekarskiego lub zaświadczenia od władz uczelni (tylko w tych 2 przypadkach) można ubiegać się o odrobienie punktów z opuszczonych zajęć!

Pomijając wszelkie nieobecności (w tym także i te usprawiedliwione zwolnieniem lekarskim po fakcie ich zaistnienia), bez uprzedniego poinformowania o nadzwyczajnej sytuacji losowej i przedłużającej się nieobecności nie będącej wynikiem niedotrzymania warunków zaliczenia kursu, by zaliczyć przedmiot w trybie zwykłym trzeba uczestniczyć w co najmniej połowie +1 ustalonych terminów spotkań.




Zaliczenie -> I Projekt grupowy (2-5-osobowy) do wyboru na podstawie zagadnień poruszanych podczas kursu:


1) Zaprojektowanie własnego widowiska telewizyjnego w formie konceptu formatu, zgodnego z: obowiązującymi aktami etycznymi w obrębie mediów, modelem biznesowym wybranej stacji, poszanowaniem prawa własności intelektualnej oraz środowiskiem kulturowym i praktykami kulturowymi widzów w Polsce.


2) Artykuł naukowy na temat uzgodniony z prowadzącym (docelowo publikacja tekstu w monografii prowadzącego jako rozdział) -> opcja tylko dla osób chętnych wziąć udział w projekcie naukowym również po zakończeniu kursu.



II Prezentacja projektów/tekstów w formie prezentacji lub infografiki na ostatnich dwóch zajęciach (20-minutowa prezentacja multimedialna lub inna forma uzgodniona z prowadzącym), wzajemna ocena, ewaluacja.




III Aktywność dodatkowa - Dyskusja na zajęciach na podstawie zalecanych lektur/materiałów wraz z zadaniami - nieobowiązkowa (dla osób zainteresowanych oceną powyżej DB+, czyli BDB z kursu)


Fragmenty artykułów, odcinki wybranych widowisk TV - w większości prezentowane podczas zajęć. Zadania, które będą stanowiły element kursu to m.in.: quizy systematyzujące wiedzę, zadania problemowe do rozwiązania (np. Na podstawie teorii Lean Manufactoring i zasad ograniczenia marnotrawstwa w fabryce Toyoty, zaproponuj trzy pomysły na rozwiązanie problemu nadprodukcji talentów w obrębie talent show) -> punktowane osoby uczestniczące w dyskusji.
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów:

Projekt widowiska/artykuł naukowy -> za projekt można zdobyć ocenę maksymalną DB +


DB+ - Bezbłędny, drobne błędy merytoryczne lub literówki

DB - większe błędy merytoryczne wynikające z braku zrozumienia wiedzy wyłożonej podczas zajęć

DST + - duża liczba błędów świadczących o pozyskaniu efektów kształcenia na średnim poziomie

DST - projekt zgodny z wymaganiami, ale z ogromna ilością błędów nie pozwalających na jego ewentualna realizację


Istnieje możliwość konsultacji projektów zaliczeniowych podczas dyżuru przed finalna oceną!!


Wymagania projektowe/ szablon oceny/ zasady realizacji projektów przedłożone na 1 zajęciach.


Punkty dodatkowe na ocenę BDB (trzeba zdobyć co najmniej 10 punktów w trakcie semestru) :

6 punktów -> publikacja/ artykuł naukowy/ działalność związany/a z kursem, np. udział w kole naukowym

3 punkty -> wyjątkowa aktywność w formie nagrody (np. zwycięstwo w quizie, grze)

2 punkty -> dodatkowa aktywność podczas każdych zajęć/dyskusja

3 punkty - wybór artykułu na zaliczenie kursu i deklaracja chęci udziału w projekcie naukowym po zakończeniu kursu



Ocena końcowa = Ocena z projektu końcowego (od 3 do 4,5) + dla osób zaangażowanych aktywność dodatkowa na ocenę BDB [By zdobyć ocenę BDB trzeba uzyskać z projektu ocenę DB+ oraz zdobyć co najmniej 10 punktów dodatkowych. Jeśli projekt zostanie oceniony na ocenę DB lub niżej a osoba posiada co najmniej 10 dodatkowych punktów przysługuje pół oceny wyżej z przedmiotu w ramach gratyfikacji zaangażowania w zajęcia).

Metody dydaktyczne - słownik:

E-learning
Metody eksponujące - film
Metody eksponujące - pokaz połączony z przeżyciem
Metody podające - prelekcja
Metody podające - prezentacja multimedialna
Metody praktyczne - symulacja
Metody problemowe - klasyczna metoda problemowa
Metody problemowe - metody aktywizujące - dyskusja dydaktyczna
Metody problemowe - metody aktywizujące - gry dydaktyczne (symulacyjne, decyzyjne, psychologiczne)
Metody problemowe - metody aktywizujące - metoda przypadków
Bilans punktów ECTS:

Udział w zajęciach – 30 h


Konsekwentne przyswajanie i systematyzacja wiedzy z zajęć (zadania w ramach e-learningu) - 30 h


Przygotowanie projektu zaliczeniowego i końcowej prezentacji – 40 h


Przygotowanie do zajęć - lektura wskazanych przez prowadzącego materiałów – 20 h


W sumie: 120 h => 4 pkt ECTS
Skrócony opis:

Zajęcia podzielone na 5 filarów dotyczących wybranej optyki krytycznej medium telewizji:

I Próby zdefiniowania medium, teoria i mediamorfozy telewizji z perspektywy ontologicznej, prawnej i kulturowej.

II Ewolucja rynku telewizyjnego w dobie ery cyfrowej rozrywki: od edukatora i infomedium do apoteozy głupca i ekshibicjonisty. Gatunki i inne audiowizualne hybrydy medialne.

III Analiza, pomiar, zakulisowość i krytyka rynku telewizyjnego - jak badano, jak się bada i jak zbadać rynek audiowizualny? Perspektywa marketingowa (w tym potęga reklamy telewizyjnej) i socjologiczna (szczególnie praktyki nadawczo-odbiorcze i społeczna misja TV).

IV Misja, wizja i plan strategiczny rozwoju telewizji, oddziaływanie psychospołeczne a monetyzacja i polityka stacji telewizyjnych: strategie medialne pod lupą.

V Mędrzec, szkiełko i oko: Kondycja rynku telewizyjnego i kierunek zmian wokół medium (w tym patocelebrytyzm, infantylizm, narcyzm i hipokryzja branży medialnej).
Literatura:

Literatura podstawowa:

1. W. Godzic, 30 najważniejszych programów telewizyjnych w Polsce, Warszawa 2005.

2. W. Godzic, Telewizja i jej gatunki po "wielkim bracie", Kraków 2004.

3. Godzic W., Telewizja jako kultura, Kraków 2002.

4. A. Chmielewska, Rynek telewizyjny, Warszawa 2022.

5. E. Szkudlarek-Śmiechowicz, telewizja: polityka i rozrywka, Łódź 2022.

6. A. Gralczyk i inni, Spór o człowieka w mediach, Warszawa 2022.

7.M. Zdrodowska, Telewizja na pograniczch, Kraków 2013.

8. A. Powierska, Polajkować TV, Kraków 2022.

9. A. Zwoliński, Telewizja i Internet: podglądanie i odsłanianie, Kraków 2006.

10. B. Nierenberg, Zarządzanie mediami, Kraków 2011.

11. Wyselekcjonowane artykuły naukowe o tematyce telewizji różnej dekady.

11. Materiały własne oraz autorskie badania empiryczne wynikające z realizacji prac dyplomowych dysertacji doktorskiej w latach 2016-2023

12.Wybrane materiały audiowizualne.

Literatura dodatkowa:

1. Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2003.

2. Barańska M., Rola autopromocji w zarządzaniu ofertą telewizyjną, „Zeszyty

Prasoznawcze” 2017 nr 4.

3. Barańska M., Rola narzędzi stosowanych przez nadawcę lokalnego w kształtowaniu wizerunku i tożsamości społeczności lokalnej: wybrane zagadnienia, [w:] E. Jaska,

4. Bogunia-Borowska M., Fenomen telewizji. Interpretacje socjologiczne i kulturowe, Kraków 2012.

5. Bowles S., The Moral Economy: Why Good Incentives Are No Substitute for Good Citizens, Yale 2016.

6. Brenton S., Cohen R., Polowanie na ludzi, “Wojna formatów”, Warszawa 2004.

7. Casetti F., Odin R., Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki, [w:]

8. A. Gwóźdź [red.], Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych, Kraków 1994.

9. Chalaby J. K. , The Format Age, Cambridge 2016.

10. Chalaby J. K., Esser A., The TV format trade and the world media system: Change and continuity, “International Journal of Digital Television” 2017, Vol. 8 Nr 1.

11. Creswell J. W., Projektowanie badań naukowych: Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, Kraków 2013.

12. Cury I., Directing and producing for television. A format approach, USA 2007.

13. Czarniawska B., Zarzadzanie humanistyczne czy zarządzanie ludzkie?, [w:]

B. Nierenberg, r. Batko, Ł. Sułkowski {red..], zarządzanie humanistyczne, Kraków 2015.

14. Czubaj M., Przypadek Idola- ekshibicjonizm i autorytet rozrywkowy, [w:]

W. Godzic [red.] 30 najważniejszych programów TV w Polsce, Warszawa 2005.

15. Esser A., The format business: Franchising television content, “International Journal of Digital Television” 2013, Vol. 4 Nr 2.

16. Greenwood D., Television as escape from self: Psychological predictors of media

involvement, “Personality and Individual Differences” vol. 44, b.m.w. 2008.

17. Hall S., Cultural studies: Two paradigms, [w:] “Media, culture, society” 1980 nr 2.

18. Halawa M., Życie codzienne z telewizorem, Warszawa 2006.

19. Huizinga J., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, tłum. M. Kurecka, W. Wirpsza,

„Czytelnik”, Warszawa 1998.

20. Jenkins H., Kultura konwergencji - zderzenie starych i nowych mediów, Nowy Jork

2006.

21. Klebaniuk J., Psychologiczne funkcje odbioru telewizji, [w:] P. Francuz [red.]

Psychologiczne aspekty odbioru telewizji, Lublin 2004.

22. Krause A., Dwa światy „Wielkiego Brata”, czyli wychowanie na ponowoczesnej wyspie

pokus, [w:] T. Borowska [red.] Pedagogika wobec zagrożeń, kryzysów i nadziei,

Kraków 2002

23. Kreft J., W luce stabilności – poszukiwanie modelu biznesu starych mediów

w cyfrowym środowisku, [w:] B. Nierenberg, [red.] Zarządzanie reklamą, Kraków

2015.

24. Kubicka D., Badanie nad wpływem telewizji na dzieci, młodzież i dorosłych [w]:

Kubicka D., Kołodziejczyk A. [red.] Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie,

metody, badania, Kraków 2007.

25. Mikucki J., Format programu telewizyjnego a normy kulturowe. Przypadek reality

show Rolnik szuka żony, „Naukowy Przegląd Dziennikarski”nr.1, Warszawa 2016.

26. Mittell J., Genre and Television. From Cop Shows to Cartoons in American

Culture, „Routledge”, New York–London 2004.

27. Moran A., Aveyard K., Jensen M. P., New patterns In Global Television Formats,

Chicago 2016.

28. Moran A., Malbon J., Understanding the Global TV Format, Portland 2006.

29. Mrozowski M., Spectatorin spectaculum. Ukryte osobowości programów telewizyjnych

TVP1,TVP2, TVN, Polsat, „Studia Medioznawcze” 1 (40), Warszawa 2010.

30. Niesłony K., Kultura polskiej twórczości audiowizualnej w tworzeniu krajowych

adaptacji zagranicznych formatów telewizyjnych, „Pismo humanistyczne” zeszyt XIII,

Katowice 2015.

31. Ogonowska A., Ptaszek G., Edukacja medialna w dobie współczesnych zmian

kulturowych, społecznych i technologicznych, Kraków 2015.

32. Perkowska K., Problemy produkcji telewizyjnych formatów na podstawie przykładów audycji zrealizowanych w Polsce, praca magisterska, [praca niepublikowana], dostępna

w bibliotece PWSFTViT, Łódź 2012.

33. Pinkalski Z., Prawna ochrona formatów telewizyjnych, Warszawa 2015.

34. Przylipiak M., U źródeł reality show, „Seria Filologia Polska” nr 3, Słupsk 2004.

35. Ptaszek G., Bielak T., Filiciak M., W stronę nowej telewizji (kontekst polski), [w:]

G. Ptaszek, T. Bielak, M. Filiciak [red.] Zmierzch telewizji. Przemiany medium, Warszawa 2011.

36. Ptaszek G., W stronę bezgatunkowości mediów? O funkcji gatunków medialnych

w procesie odbioru, [w:] W. Godzic, A. Kozieł,J. Szylko-Kwas [red.] Gatunki i formaty

we współczesnych mediach, Kraków 2015.

37. Sanakiewicz M., Telewizja ponowoczesna. Logiki i imaginacje, Gdynia 2016.

38. Sierocki R., Sokołowski M. (red.), Konkurencyjny rynek medialny. Telewizja wobec nowych mediów, Toruń 2011.

39. Sobczak B., Retoryka telewizji, Poznań 2018.

40. Strinati D., Wprowadzenie do kultury popularnej, tłum. Wojciech Jerzy Burszta, Poznań 1998.

41. Świerczyńska-Głownia W., Ewolucja rynku telewizyjnego w Polsce, Kraków 2014.

42. Świerczyńska-Głownia W., Telewizja internetowa czy telewizja w Internecie? Nowe

usługi medialne [w:] Internetowe gatunki dziennikarskie [red.]K. Wolny Zmorzyński, Warszawa 2010.

43. Wasylewicz M., Rodzice – czy na pewno świadomi wychowawcy dzieci jako dojrzałych

odbiorców treści medialnych? [w:] D. Bis, A. Rynio [red.] Media w wychowaniu

chrześcijańskim, Lublin 2010.

44. Womack J. P., Jones D. T., Lean thinking – szczupłe myślenie. Eliminowanie

marnotrawstwa i tworzenie wartości w przedsiębiorstwie, Wrocław 2008.

45. Zdrodowska M., Telewizja na pograniczach, Kraków 2013.

46. Zwiefka-Chwałek A., Telewizja – reaktywacja. Jak ożywić dinozaura, czyli o

strategiach przekazów telewizyjnych w dobie nowych mediów, [w:] P. Francuz,

S. Jędrzejewski [red.] Nowe media i komunikowanie wizualne, Lublin 2010.

47. A. Czarnecki, R. Korsak, Planowanie mediów w kampaniach reklamowych, Warszawa 2001.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków https://www.uj.edu.pl kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.0.4.0 usosweb12b