Special lecture. The Art of Living. An interdisciplinary approach.
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WZ.IPS-422/IV-V/st | Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Special lecture. The Art of Living. An interdisciplinary approach. | ||
Jednostka: | Instytut Psychologii Stosowanej | ||
Grupy: |
IV i V rok, studia stacjonarne - wykłady monograficzne do wyboru Kursy do wyboru programu Study Abroad API Przedmioty dla programu WZKS-n069-1-MD-10 |
||
Punkty ECTS i inne: |
6.00 ![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | angielski |
Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2020/2021" (w trakcie)
Okres: | 2020-10-01 - 2021-06-15 |
![]() |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin, 80 miejsc ![]() |
|
Koordynatorzy: | Konrad Banicki | |
Prowadzący grup: | Konrad Banicki | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Ocena wliczana do średniej: | tak |
|
Efekty kształcenia: | W wyniku odbycia zajęć student powinien: (1) znać podstawowe zagadnienia dyskutowane w kontekście rozmaicie (w tym zwłaszcza interdyscyplinarnie) rozumianej sztuki życia, (2) posiąść umiejętność rozpoznawania i krytycznego osądu pojęciowych, meta-teoretycznych oraz normatywnych aspektów propozycji formułowanych na gruncie psychologii, psychiatrii, psychoterapii oraz filozofii, (3) akceptować konieczność analizy oraz otwartej dyskusji, których przedmiotem byłyby filozoficzne (w tym meta-teoretyczne oraz normatywne) założenia rozmaitych propozycji sztuki życia. |
|
Wymagania wstępne: | Ukończony III rok studiów oraz znajomość języka angielskiego pozwalająca na uczestnictwo w wykładach |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Zaliczenie kursu odbywa się na podstawie: (1) egzaminu pisemnego w formie testowej - egzamin obejmuje zagadnienia omawiane na wykładach, a także treść literatury obowiązkowej |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Wiedza studentów sprawdzona zostanie podczas egzaminu końcowego. Jeżeli chodzi natomiast o oczekiwane umiejętności i postawy, to będą one sprawdzane i – gdy okaże się to potrzebne – odpowiednio korygowane dzięki zastosowaniu metod problemowych takich jak wykład konwersatoryjny i wykład problemowy. W miarę możliwości właściwych dla tej formy zostaną one także zweryfikowane w trakcie egzaminu końcowego. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - film |
|
Metody dydaktyczne: | Podstawowymi metodami dydaktycznymi stosowanymi podczas wykładu są metody podające (wyjaśnienie, opis, prelekcja, prezentacja multimedialna, wykład informacyjny) uzupełniane o metody problemowe (wykład konwersatoryjny, wykład problemowy) oraz eksponujące (film). |
|
Bilans punktów ECTS: | 1 punkt ECTS – udział w wykładzie (30 godzin) 2,5 punktów ECTS – zapoznanie się z literaturą (75 godzin) 2,5 punktów ECTS – przygotowanie się do egzaminu (75 godzin) |
|
Grupa treści kształcenia: | Grupa treści kształcenia do wyboru |
|
Skrócony opis: |
Wykład poświęcony będzie formułowanym w obrębie rozmaitych dyscyplin - psychologii, psychoterapii, psychiatrii, filozofii i literatury - zaleceniom dotyczącym tzw. sztuki (techne) życia. Jako taki będzie on miał ściśle interdyscyplinarny charakter i odwoływał się do różnych prądów w obrębie tych dyscyplin, takich jak np.: psychologia pozytywna, nauki kognitywne (affective sciences), czy też współczesna etyka cnót. | |
Pełny opis: |
Wykład poświęcony będzie formułowanym w obrębie rozmaitych dyscyplin - psychologii, psychoterapii, psychiatrii, filozofii i literatury - zaleceniom dotyczącym tzw. sztuki (techne) życia. Jako taki będzie on miał ściśle interdyscyplinarny charakter i odwoływał się do różnych prądów w obrębie tych dyscyplin, takich jak np.: psychologia pozytywna, nauki kognitywne (affective sciences), czy też współczesna etyka cnót. Omawiane tematy: 1. Sokrates i idea sztuki życia 2. Arystoteles i klasyczna etyka cnót 3. Stoicy o emocjach 4. Psychologia pozytywna (1) – dwa pojęcia szczęścia 5. Psychologia pozytywna (2) – subiektywny dobrostan (SWB) i jego determinanty 6. Psychologia pozytywna (3) – cnoty i siły charakteru w klasyfikacji VIA 7. Arystoteles o jedności cnoty i mądrości praktycznej 8. Mechanizmy mądrości praktycznej. Sztuczna inteligencja i sieci neuronowe 9. Medytacja i mindfulness (MBSR i MBCT). 10. Między buddyzmem a psychoterapią (1) - Mark Epstein 11. Między buddyzmem a psychoterapią (2) - Marsha Linehan (DBT) 12. Studium przypadku (1) – Artur Schopenhauer 13. Studium przypadku (2) – Fryderyk Nietzsche 14. Iris Murdoch i Raimond Gaita 15. Ujęcie egzystencjalno-religijne – Albert Camus, Czeslaw Milosz i Thomas Merton | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: (1) Kurtz, J. L., & Lyubomirsky, S. (2008). Toward a durable happiness. In S. J. Lopez (Ed.), Praeger perspectives. Positive psychology: Exploring the best in people, Vol. 4. Pursuing human flourishing (pp. 21-36). Westport, CT, US: Praeger Publishers/Greenwood Publishing Group. (2) Peterson, C. (2006). The Values in Action (VIA) Classification of Strengths. In M. Csikszentmihalyi, & I. Selega (Eds.). Life Worth Living: Contributions to Positive Psychology (pp. 29-48). Oxford: Oxford University Press. (3) Schwartz, B., & Sharpe, K. E. (2006). Practical Wisdom: Aristotle Meets Positive Psychology, Journal of Happiness Studies, 7(3), 377-395. (4) Heard, H.L., & Linehan, M.(1994). Dialectical Behavior Therapy: An Integrative Approach to the Treatment of Borderline Personality Disorder, Journal of Psychotherapy Integration, 4(1), 55-82. (5) Murdoch, I. (1999). Existentialists and Mystics: Writings on Philosophy and Literature. Penguin Books (Literature and Philosophy: A Conversation with Bryan Magee + Existentialists and Mystics). Literatura uzupełniająca: (1) Annas, J. (2011). Intelligent Virtue. Oxford: Oxford University Press. (2) Banicki, K. (2014). Philosophy as Therapy. Towards a Conceptual Model. Philosophical Papers, 43(1), 7-31. (3) Banicki, K. (2014). Positive Psychology on Character Strengths and Virtues. A Disquieting Suggestion, New Ideas in Psychology, 33, 21-34. (4) Evans, J. (2012). Philosophy for Life: And Other Dangerous Situations. Rider Books. (5) Fowers, B.J. (2005). Virtue and Psychology: Pursuing Excellence in Ordinary Practices. Washington, DC: American Psychological Association. (6) Hadot, P. (1995). Philosophy as a Way of Life: Spiritual Exercises from Socrates to Foucault. Oxford: Blackwell Publishing Ltd. (7) Kekes, J. (1995). Moral Wisdom and Good Lives. Ithaca: Cornell University Press. (8) Kekes, J. (2005). The Art of Life. Ithaca: Cornell University Press. (9) Kekes, J. (2008). Enjoyment. The Moral Significance of Styles of Life. Oxford: Clarendon Press. (10) MacIntyre, A. (2007). After Virtue. A Study in Moral Theory. First published 1981. Notre Dame, Indiana: University of Notre Dame Press. (11) Nehamas, A. (2000). The Art of Living. Socratic Reflections from Plato to Foucault. Berkeley: University of California Press. (12) Nussbaum, M.C. (1996). The Therapy of Desire: Theory and Practice in Hellenistic Ethics. Princeton: Princeton University Press. (13) Safranski, R. (1990). Schopenhauer and the Wild Years of Philosophy. Harvard: Harvard University Press. (14) Safranski, R. (2003). Nietzsche: A Philosophical Biography. W. W. Norton & Company. (15) Sellars, J. (2009). The Art of Living: The Stoics on the Nature and Function of Philosophy. London: Bristol Classical Press. (16) Seligman, M. E. (2002). Authentic Happiness. Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfilment. (17) Schwartz, B., & Sharpe, K.E. (2010). Practical wisdom: The right way to do the right thing. New York: Riverhead Books. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.