Psychopatologia w biegu życia Część II
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WZ.IPS-490/IIIs/psnn | Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0313) Psychologia
![]() |
Nazwa przedmiotu: | Psychopatologia w biegu życia Część II | ||
Jednostka: | Instytut Psychologii Stosowanej | ||
Grupy: |
III rok studia stacjonarne - PLAN STUDIÓW III rok studia stacjonarne, specjalność: NEUROPSYCHOLOGIA I NEUROKOGNITYWISTYKA - PLAN STUDIÓW III rok, semestr letni, studia stacjonarne - przedmioty obowiązkowe Przedmioty dla programu WZKS-069-2-MD-10, neuropsychologia i neurokogniwistyka Przedmioty dla programu WZKS-n069-1-MD-10 |
||
Punkty ECTS i inne: |
7.00 ![]() ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/2021" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2021-02-25 - 2021-06-15 |
![]() |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 25 godzin ![]() Wykład, 26 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Małgorzata Kuleta-Krzyszkowiak | |
Prowadzący grup: | Kaja Głomb, Bernadetta Izydorczyk, Małgorzata Kuleta-Krzyszkowiak, Piotr Passowicz, Katarzyna Sitnik-Warchulska, Jolanta Starosta | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Ocena wliczana do średniej: | tak |
|
Cele kształcenia: | Przedmiot ma zapoznać studentów z podstawami psychopatologii - z etiologią, diagnozą nozologiczną i funkcjonalną oraz leczeniem zaburzeń psychicznych. |
|
Efekty kształcenia: | K_WO1 Zna na poziomie rozszerzonym terminologię używaną w psychologii i dyscyplinach pokrewnych oraz związaną z praktyką pracy psychologa w różnych sferach działań K_W19 Rozumie istotę funkcjonalności i dysfunkcjonalności, harmonii i dysharmonii, przystosowania i nieprzystosowania, normy i patologii w kontekście zachowania jednostki K_W27 Ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę w zakresie zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania; zna objawy i przyczyny zaburzeń i zmian chorobowych, a także dysfunkcji społecznych oraz metody ich oceny i leczenia w zakresie niezbędnym dla psychologa; zna w sposób pogłębiony wybrane sposoby klasyfikacji zaburzeń, metody ich diagnozy oraz opisu odpowiednie dla psychopatologii oraz psychologii zaburzeń K_U01 Posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania, selekcjonowania, przetwarzania oraz integracji informacji na temat zjawisk psychologicznych i społecznych, przy użyciu różnych źródeł oraz ich interpretowania; potrafi formułować na ich podstawie krytyczne sądy K_U09 Potrafi przeprowadzić badanie diagnostyczne jednostki, grupy, społeczności dla różnych celów oraz zintegrować wyniki badania psychologicznego i sformułować orzeczenie na potrzeby różnych odbiorców K_U28 Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności K_K09 Okazuje bezwzględny szacunek wobec pacjenta, klienta, grup społecznych oraz troskę o ich dobro; cechuje go postawa zrozumienia i akceptacji wobec odmienności drugiego człowieka, którego traktuje podmiotowo K_K08 Wykazuje przywództwo, przedsiębiorczość oraz umiejętność pracy w zespole; potrafi współdziałać i pełnić różne role w grupie Wiedza: Student zdobywa wiedzę z zakresu psychopatologii jednostki w ramach prowadzonego wykładu oraz ćwiczeń. Przedmiot ma zapoznać studentów z podstawami tzw. psychopatologii ogólnej(definiowania objawów psychopatologicznych, zaburzeń procesów poznawczych: spostrzegania, myślenia uwagi, pamięci) oraz tzw. psychopatologii poszczególnych zaburzeń. Przedmiotem jest tutaj poznanie przez studenta naukowej wiedzy na temat zaburzeń psychopatologicznych występujących u osób dorosłych: z problematyką granicy pomiędzy normą a patologią, z etiologią, diagnozą, objawami, leczeniem i mechanizmami powstawania zaburzeń psychicznych. Student zapoznaje się z teorią dotyczącą normy i patologii oraz występujących zaburzeń u osób dorosłych. Zapoznaje się z klasyfikacjami poszczególnych zaburzeń, definiowaniem ich, opisem zaburzeń, poznawaniem genezy oraz mechanizmów psychologicznych leżących u podłoża powstawania zaburzeń psychicznych. Konkretne zaburzenia, których student się uczy są zamieszczone w tematyce treści modułu kształcenia(wykłady i ćwiczenia) Student uczy się podstawowych metod leczenia osób chorych i zaburzonych psychicznie. Zapoznaje się on z szeroką literaturą naukową dotyczącą omawianych zagadnień. Umiejętności: Student uczy się rozróżniać normę (różne ujęcia normy) od różnych zaburzeń psychopatologicznych. Uczy się rozpoznawać różne zaburzenia psychiczne oraz konkretne jednostki chorobowe (konkretne zaburzenia zamieszczone w tematyce treści kształcenia). Uczy się opisywać i rozumieć poszczególne zaburzenia psychiczne. Uczy się także diagnozować oraz porównywać i różnicować poszczególne zaburzenia psychiczne. Analizuje poszczególne przypadki osób z zaburzeniami psychicznymi i stawia hipotezy diagnostyczne. Postawy (kompetencje społeczne): Student uczy się postawy zrozumienia, akceptacji i tolerancji wobec odmienności (osób zaburzonych, chorych, niepełnosprawnych, odmiennej orientacji seksualnej). Uczy się prawidłowego kontaktu z drugą osobą a zwłaszcza z osobą zaburzoną (poprzez jej zrozumienie i chęci pomocy takiej osobie). Uczy się także ogólnej współpracy i dobrej komunikacji z innymi osobami w grupie oraz szacunku dla drugiego człowieka. |
|
Wymagania wstępne: | Zaliczenie II roku studiów na kierunku psychologia. Przedmiot powinien być realizowany po zaliczeniu przedmiotu Psychopatologia w biegu życia, część I. Jednak dopuszcza się za zgodą Dyrekcji ds dydaktycznych i koordynatora przedmiotu realizację cz. II Psychopatologia w biegu życia (ćwiczenia i wykład) bez bezwzględnej konieczności wcześniejszego zaliczenia cz.I. (dotyczy to szczególnie studentów uczestniczących w programie Erasmus + oraz w innych sytuacjach losowych). |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Egzamin pisemny. Egzamin poprawkowy w formie ustnej lub pisemnej Zaliczenie ćwiczeń: całosemestralna praca (obecność na zajęciach), aktywność, znajomość lektury, kolokwium w każdym semestrze. Zaliczenie na ocenę, jako suma wszystkich kolokwiów i oceny aktywności na zajęciach. Szczegółowe kryteria oceny zostaną przedstawione studentom podczas pierwszych zajęć. Obecność Wykłady: Wymagane jest, aby student był obecny na co najmniej 10 wykładach (tj 20 godzin) w ciągu semestru. Ćwiczenia: Dopuszczalna jest jedna nieobecność bez usprawiedliwienia w ciągu semestru. W przypadku większej ilości nieobecności (do trzech nieobecności) student pisze pracę semestralną w sesji poprawkowej. Nieobecność na więcej niż trzech zajęciach uniemożliwia otrzymanie zaliczenia z przedmiotu. W przypadku, gdy student ma więcej niż cztery nieobecności usprawiedliwione w semestrze, może nie zostać dopuszczony do egzaminu. Niezaliczenie ćwiczeń lub wykładu skutkuje brakiem zaliczenia przedmiotu. Studentowi, który nie zaliczył ćwiczeń w 1. terminie, przysługują dwa terminy poprawkowe, wyznaczane przez prowadzącego zajęcia w porozumieniu ze studentem. Terminy 1 i 2 kolokwium zaliczeniowego wyznaczane są przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej. Ocena końcowa z przedmiotu może stanowić wypadkową oceny z ćwiczeń i egzaminu (na wniosek Kierownika Przedmiotu). Szczegóły zostaną przedstawione studentom na pierwszych zajęciach. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Weryfikacja wiedzy – kolokwia i egzamin pisemny Weryfikacja umiejętności – obserwacja aktywności studenta podczas zajęć dydaktycznych Weryfikacja kompetencji społecznych – jw. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - objaśnienie lub wyjaśnienie |
|
Metody dydaktyczne: | Wykłady (2 godz. w tygodniu) - prezentacja mulimedialna, wykład informacyjny, wykład problemowy, elementy wykładu konwersatoryjnego. Ćwiczenia (2 godz. w tygodniu) - studium przypadku, wykład konwersatoryjny, dyskusja seminaryjna, burza mózgów, film, praca z książką (analiza literatury), wypowiadanie się studentów, odwoływanie się do przykładów praktycznych. |
|
Bilans punktów ECTS: | 7 pkt |
|
Grupa treści kształcenia: | Grupa treści kierunkowych |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot ma zapoznać studentów z podstawami zaburzeń psychicznych występujących w cyklu życia - z problematyką mechanizmów powstawania objawów, ich rozwoju i konsekwencji . | |
Pełny opis: |
W II części omówione zostaną podstawowe zagadnienia związane z zaburzeniami osobowości, zaburzeniami nastroju i psychozami oraz zaburzeniami seksualnymi, jedzenia i uzależnieniami. Podjęte zostaną też tematy dotyczące dysfunkcji charakterystycznych dla wczesnego okresu rozwoju i wieku podeszłego. | |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Seligman, Walker, Rosenhan (2003/2017). Psychopatologia. Wyd. Zysk I S-KA, Poznań 2. Cierpiałkowska (2007). Psychopatologia. Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa Literatura uzupełniająca: 1. Butcher , Hooley , Mineka (2018) Psychologia zaburzeń DSM-5, GWP, Gdańsk 2. McWilliams (2009) Diagnoza psychoanalityczna. GWP, Gdańsk 3. Gabbard (2009) Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej. Wyd. UJ, Kraków |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.