Drukuj sylabusKurs monograficzny z kina współczesnego
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WZ.ISA-MF1-124.1/1 |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Kurs monograficzny z kina współczesnego |
| Jednostka: | Instytut Sztuk Audiowizualnych |
| Grupy: |
Fakultatywne w I semestrze I roku studiów stacjonarnych filmoznawstwa i wiedzy o nowych mediach |
| Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
| Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
| Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
 
PN WT ŚR CZ KON
PT |
| Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 66 miejsc
|
|
| Koordynatorzy: | Paulina Haratyk | |
| Prowadzący grup: | Paulina Haratyk | |
| Strona przedmiotu: | http://brak | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Dodatkowe strony WWW: | brak |
|
| Cele kształcenia: | Zapoznanie się z wybranymi zjawiskami w najnowszej kinematografii |
|
| Efekty kształcenia: | Student(ka) ma pogłębioną wiedzę z zakresu kierunków, twórców i dzieł najnowszej kinematografii. Student(ka) rozpoznaje zjawiska zachodzące w obrębie współczesnego kina. Student potrafi osadzić twórczość wybranego twórcy w szerszy kontekście kulturowym, społecznym, narodowym. Student potrafi dokonać analizy dzieła filmowego. Student ma nawyk pogłębiania i aktualizowania wiedzy na temat najnowszej kinematografii. |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest obecność (dopuszczane są maks. 2 nieobecności) i aktywność na zajęciach. Forma zaliczenia - egzamin pisemny. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Studenci są oceniani na podstawie przygotowania, uczestnictwa i aktywności na zajęciach oraz egzaminu pisemnego. |
|
| Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - film |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne pierwszego stopnia, rok 1 |
|
| Skrócony opis: |
Najnowsze (po rok 2000) kino współczesne obrazujące przemiany języka filmowego oraz przemiany technologiczne, sytuujące się pomiędzy nowym kinem autorskim a kinem gatunkowym oraz podejmujące problemy współczesnego świata. |
|
| Pełny opis: |
Tematy zajęć: 1. Kompleksy uprzywilejowanych. Ruben Östlund (Szwecja) Force Majeure/ Turysta, 2014, The Square, 2017 2. Empatia. Hirokazu Kooreda (Japonia) Jak ojciec i syn, 2013; Złodziejaszki, 2018 3. Upadek wspólnoty? Ulrich Seidl (Austria) Paradise: Love, 2012; Rimini, 2022 4. Ekstremizm. Gaspar Noe (Francja) Nieodwracalne, 2002; Wkraczając w pustkę, 2009; Vortex, 2021 5. Wynaleźć język. Yorgos Lanthimos (Grecja) Dogtooth/ Kieł, 2009; The Lobster, 2015; The Favourite, 2018 6. Nowy realizm. Cristian Mungiu (Rumunia) 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni, 2007; Egzamin, 2016; Prześwietlenie, 2022 7. Głosy niesłyszanych. Andrea Arnold (Wielka Brytania) Fish Tank, 2009; American Honey, 2017; Krowa, 2021 8. Kino (nie dla) dzieci. Carla Simón (Hiszpania) Estiu 1993/ Lato 1993, 2017; Alcarrás, 2022 9. Mainstreamowy feminizm: Greta Gerwig (USA) Francis Ha, 2012 (reż. Noah Baumbach, scen. Noah Baumbach, Greta Gerwig); Lady Bird, 2017; Barbie, 2023 10. Inność: Agnieszka Smoczyńska (Polska) Córki dancingu, 2015; Silent Twins, 2022 11. Współczesne kino queerowe: Luca Guadagnino (Włochy) Tamte dni, tamte noce/ Call Me by Your Name, 2017; Suspiria, 2018 12. Duchowość. Apichatpong Weerasethakul (Tajlandia) Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia, 2010; Memoria, 2021 |
|
| Literatura: |
- D. Bordwell, O historii stylu filmowego Łódź 2019. - M. Adamczak, Globalne Hollywood, filmowa Europa i polskie kino po 1989 roku, Gdańsk 2010. - M. Liz, Program MEDIA: koncepcja kina europejskiego, „Kwartalnik Filmowy” 2018, nr 101-102. - M. Radkiewicz, Oblicza kina queer. Od cross-dressingu do filmów transgenderowych, „Przegląd Kulturoznawczy” 2012, nr 3. - R. Syska, Filmowy neomodernizm, Kraków 2014. - T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska red., Historia kina. Tom 3. Kino końca wieku, Kraków 2019. |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)
| Okres: | 2024-10-01 - 2025-01-28 |
PN WT ŚR CZ KON
PT |
| Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 66 miejsc
|
|
| Koordynatorzy: | Paulina Haratyk | |
| Prowadzący grup: | Paulina Haratyk | |
| Strona przedmiotu: | http://brak | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Dodatkowe strony WWW: | brak |
|
| Cele kształcenia: | Zapoznanie się z wybranymi zjawiskami w najnowszej kinematografii |
|
| Efekty kształcenia: | Student(ka) ma pogłębioną wiedzę z zakresu kierunków, twórców i dzieł najnowszej kinematografii. Student(ka) rozpoznaje zjawiska zachodzące w obrębie współczesnego kina. Student potrafi osadzić twórczość wybranego twórcy w szerszy kontekście kulturowym, społecznym, narodowym. Student potrafi dokonać analizy dzieła filmowego. Student ma nawyk pogłębiania i aktualizowania wiedzy na temat najnowszej kinematografii. |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest obecność (dopuszczane są maks. 2 nieobecności) i aktywność na zajęciach. Forma zaliczenia - egzamin pisemny. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Studenci są oceniani na podstawie przygotowania, uczestnictwa i aktywności na zajęciach oraz egzaminu pisemnego. |
|
| Metody dydaktyczne - słownik: | Metody eksponujące - film |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | ||
| Skrócony opis: |
Najnowsze (po rok 2000) kino współczesne obrazujące przemiany języka filmowego oraz przemiany technologiczne, sytuujące się pomiędzy nowym kinem autorskim a kinem gatunkowym oraz podejmujące problemy współczesnego świata. |
|
| Pełny opis: |
Tematy zajęć: 1. Kompleksy uprzywilejowanych. Ruben Östlund (Szwecja) Force Majeure/ Turysta, 2014, The Square, 2017 2. Empatia. Hirokazu Kooreda (Japonia) Jak ojciec i syn, 2013; Złodziejaszki, 2018 3. Upadek wspólnoty? Ulrich Seidl (Austria) Paradise: Love, 2012; Rimini, 2022 4. Ekstremizm. Gaspar Noe (Francja) Nieodwracalne, 2002; Wkraczając w pustkę, 2009; Vortex, 2021 5. Wynaleźć język. Yorgos Lanthimos (Grecja) Dogtooth/ Kieł, 2009; The Lobster, 2015; The Favourite, 2018 6. Nowy realizm. Cristian Mungiu (Rumunia) 4 miesiące, 3 tygodnie i 2 dni, 2007; Egzamin, 2016; Prześwietlenie, 2022 7. Głosy niesłyszanych. Andrea Arnold (Wielka Brytania) Fish Tank, 2009; American Honey, 2017; Krowa, 2021 8. Kino (nie dla) dzieci. Carla Simón (Hiszpania) Estiu 1993/ Lato 1993, 2017; Alcarrás, 2022 9. Mainstreamowy feminizm: Greta Gerwig (USA) Francis Ha, 2012 (reż. Noah Baumbach, scen. Noah Baumbach, Greta Gerwig); Lady Bird, 2017; Barbie, 2023 10. Inność: Agnieszka Smoczyńska (Polska) Córki dancingu, 2015; Silent Twins, 2022 11. Współczesne kino queerowe: Luca Guadagnino (Włochy) Tamte dni, tamte noce/ Call Me by Your Name, 2017; Suspiria, 2018 12. Duchowość. Apichatpong Weerasethakul (Tajlandia) Wujek Boonmee, który potrafi przywołać swoje poprzednie wcielenia, 2010; Memoria, 2021 |
|
| Literatura: |
- D. Bordwell, O historii stylu filmowego Łódź 2019. - M. Adamczak, Globalne Hollywood, filmowa Europa i polskie kino po 1989 roku, Gdańsk 2010. - M. Liz, Program MEDIA: koncepcja kina europejskiego, „Kwartalnik Filmowy” 2018, nr 101-102. - M. Radkiewicz, Oblicza kina queer. Od cross-dressingu do filmów transgenderowych, „Przegląd Kulturoznawczy” 2012, nr 3. - R. Syska, Filmowy neomodernizm, Kraków 2014. - T. Lubelski, I. Sowińska, R. Syska red., Historia kina. Tom 3. Kino końca wieku, Kraków 2019. |
|
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
