Uniwersytet Jagielloński w Krakowie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Narracja filmowa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: WZ.ISA-MF3-S116.1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Narracja filmowa
Jednostka: Instytut Sztuk Audiowizualnych
Grupy: Fakultatywne na I roku studiów stac. II stopnia w I sem.-Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach
Obowiązkowe na II roku studiów stacjonarnych filmoznawstwa i wiedzy... (dwusemestralne)
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 60 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Ostaszewski
Prowadzący grup: Jacek Ostaszewski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Cele kształcenia:

Znajomość podstawowych zasad konstrukcji dramaturgicznej dzieła filmowego.

Umiejętność rozpoznawania trybów narracyjnych.

Przeglądowa wiedza na temat historycznej poetyki kina, pod kątem sposobów prowadzenia narracji.

Rozpoznawanie podstawowych chwytów narracyjnych we współczesnej kulturze audiowizualenj.

Efekty kształcenia:

Wiedza:

Student(ka) zna podstawowe metody analizy narracyjnej filmu.

Student(ka) zna aparaturę pojęciową z zakresu narratologii

Student zna zasady dramaturgicznej kompozycji filmu.

Umiejętności:

Student(ka) umie analizować film, rozpoznając właściwe konteksty interpretacyjne.

Student(ka) rozpoznaje i klasyfikuje różne formy narracji audiowizualnej.

Kompetencje społeczne:

Student(ka) rozpoznaje kulturowe wzory nadawania sensu poprzez posługiwanie się strategiami narracyjnymi.

Student(ka) stosuje pogłębioną wiedzę na temat narracji i dramaturgii w samodzielnych analizach współczesnych filmów (i innych form przekazu audiowizualnego).

Wymagania wstępne:

nie dotyczy

Forma i warunki zaliczenia:

Przedstawienie dwóch analiz narracyjnych filmu w semestrze zajęć: pierwszej, do końca grudnia 2023 r., dotyczącej konstrukcji dramaturgicznej filmu fabularnego (3-4 stron znormatywizowanego maszynopisu na temat jednego z dwóch filmów): „Parasite” (reż. Bong Joon-ho, 2019) lub „Nie patrz w górę” (reż. Adam McKay, 2022); na zakończenie kursu druga analiza narracji w filmie fabularnym (5-6 stron znormatywizowanego maszynopisu) w terminie do 09 lutego 2024 r. włącznie (1. termin), do 23 lutego 2024 r. (2. termin); filmy do analizy końcowej: "Złodziejaszki"" (reż. H. Koreeda, 2018) lub "Wszystko, wszędzie, naraz" (reż. D. Kwan, D. Scheinert 2022)..

Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów:

ćwiczeniowe rozwiązywanie przedstawianych na zajęciach problemów do analizy i interpretacji;

Analizy należy wysłać na adres:

jacek.ostaszewski@uj.edu.pl


Metody dydaktyczne - słownik:

Metody eksponujące - film
Metody podające - opowiadanie
Metody praktyczne - metoda przewodniego tekstu
Metody praktyczne - pokaz
Metody problemowe - wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne:

wykład informacyjny

metoda eksponująca - projekcja fragmentu filmu i jego analiza

wykład konwersatoryjny


Bilans punktów ECTS:

3

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk:

nie dotyczy

Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później:

Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne drugiego stopnia, rok 1

Skrócony opis:

Opanowanie zasad narracji jako struktury poznawczej;

poznanie zasad dramaturgicznej kompozycji filmu;

rozpoznawanie i klasyfikacja nowych form narracji audiowizualnej.

Pełny opis:

Czym jest opowiadanie (przyczynowość i chronologia zdarzeń).

Zasady trójaktowej kompozycji dzieła filmowego.

Wczesne kino i fenomen kina atrakcji.

Instancje narracyjne w kinie (narrator, fokalizacja, formy subiektywizacji).

Tryby narracji w tradycji filmu fabularnego (m.in. narracja: melodramatyczna, klasyczna, modernistyczna).

Otwarta i zamknięta kompozycja dzieła.

Zwrot postmodernistyczny: niewiarygodność narracyjna, alinearność, epizodyczność.

Zwrot postfabularny w hollywoodzkich blockbusterach vs. slow cinema.

Literatura:

Aumont Jacques, Marie Michel, Analiza filmu jako opowiadania [w:] tychże, Analiza filmu, W-wa: Wyd. Naukowe PWN 2011, s. 171-222.

Bal Mieke, Narratologia. Wprowadzenie do teorii narracji, Kraków: WUJ 2012.

Barthes Roland, Wstęp do analizy strukturalnej opowiadań, “Pamiętnik Literacki”, 1968, z.4, s. 327-359.

Booth Wayne, Rodzaje narracji, “Pamiętnik Literacki”, 1971, z. 1, s. 229-244 (lub [w:] Głowiński Michał (red.), Narratologia, Gdańsk: słowo obraz/terytoria 2004).[*]

Bordwell David, Narration in the Fiction Film, Madison 1985

Bordwell David, Narracja parametryczna, „Kwartalnik Filmowy”, 2010, nr 71-2, s. 6-45.

Bordwell David, Mutual Friends and Chronologies of Chance [w:] tegoż, Poetics of Cinema, London: Routledge 2008, s. 189-252.

Branigan Edward, Schemat fabularny [w:] Jacek Ostaszewski (red.), Kognitywna teoria filmu, Kraków, 1999, s. 112-154.

Campbell Joseph, Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997.

Carroll Noël, Uzgadnianie narracji filmowej a wywoływanie reakcji emocjonalnej widzów, „Panoptikum”, 2018, nr 19 (26), s. 32-42.

Cohn Dorrit, Discordant Narration, „Style” 2000, Vol. 34, No. 2, s. 307-316. [*]

Elsaesser Thomas, Mind-Games. Meta Cinema and Self-Allegory: The Case of Inception, “Panoptikum”, 2019, nr 22, s. 29-37. [*]

Elsaesser Thomas, Kino gier umysłowych [w:] tegoż, Kino - maszyna myślenia. Refleksje nad kinem epoki cyfrowej, Gdańsk: Wydawnictwo Uniw. Gdańskiego 2018, s. 29-56. [*]

Field Syd, Rilla Rolf, Pisanie scenariusza filmowego, Warszawa 1998, rozdz. 1. i 3.-5. [*]

Ghosal Torsa, Unprojections, or, Worlds Under Erasure in Contemporary Hollywood Cinema, “Journal of the New Media Caucus”, Spring 2015. [*]

Gunning Tom, The Cinema of Attraction: Early Film, Its Spectator, and the Avant-Garde, “Wide Angle”, 1986, 8, 3-4, s. 62-70. [*]

Jakubowska Małgorzata, Ukryte, jawne, zaszyfrowane… Retrospekcje w filmie na tle teorii narracji Mieke Bal. Opowieść a retrospekcja, „Kwartalnik Filmowy”, 2022, nr 117, s. 98-122. [*]

Kermode Frank, Znaczenie końca, Gdańsk: Wydawnictwo Uniw. Gdańskiego 2010.

Kovacs Andras Balint, Narration in Modern Cinema [w:] tegoż, Screening Modernism: European Art Cinema, 1950-10980, Chciago: The University of Chicago Press 2007, s. 56-81.

Lévi-Strauss Claude, Struktura mitów, “Pamiętnik Literacki”, 1968, z.4 [albo [w:] tegoż, Antropologia strukturalna.

McGowan Todd, Geneza filmu atemporalnego, “Kwartalnik Filmowy”, 2014, nr 86, s. 6-34.

Ostaszewski Jacek, Narrator niewiarygodny w filmie fabularnym, „Kwartalnik Filmowy”, 2010, nr 71-2, s. 60-74.

Ostaszewski Jacek, Techniki subiektywizacji w filmie fabularnym, “Kwartalnik Filmowy”, 2017, nr 97-98, s. 263-277. [*]

Ostaszewski Jacek, Oddramatyzowanie i antyklimaks w kinie współczesnym, „Panoptikum”, 2018, nr 19 (26), s. 80-94. [*]

Ostaszewski Jacek, Historia narracji filmowej, Kraków: Universitas 2018.

Propp Wladimir, Morfologia bajki, Warszawa 1976 [istotne fragm. w “Pamiętniku Literackim” 1968, nr 4].

Przylipiak Mirosław, Narracja [w:] Alicja Helman, Słownik pojęć filmowych, t. 5, Wrocław 1993.

Przylipiak Mirosław, Fabuła [w:] Alicja Helman, Słownik pojęć filmowych, t. 7, Wrocław 1994.

Ricoeur Paul, Metamorfozy intrygi [w:] tegoż, Czas i opowieść, t. 2, Kraków: Wyd. UJ 2008, s. 17-51.

Rosner Katarzyna, Narracja jako struktura rozumienia, „Teksty Drugie”, 1999, nr 3. [lub rozdz. w: Katarzyna Rosner, Narracja, tożsamość i czas, Kraków 2003.]

Szczekała Barbara, Czas niszczy wszystko. Fenomen odwróconej chronologii w opowiadaniu filmowym, “Kwartalnik Filmowy”, 2014, nr 86, s. 47-66.

Szczekała Barbara, Mind-game films. Gry z narracją i widzem, Łódź:NCKF 2018.

Todorov Tzvetan, The 2 Principles of Narrative, “Diacritics”, Vol. 1, No. 1 (Autumn, 1971), pp. 37-44.

Tomaszewski Borys, Tematyka [w:] tegoż, Teorja literatury. Poetyka, Poznań 1935, s. 146-179.

Vogler Christopher, Podróż autora: Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, Warszawa 2010, [szczeg. S. 1-29]

Wojciehowski Hannah Chapelle, When the Future Is Hard to Recall; Episodic Memory and Mnemonic Aids in Denis Villeneuve’s ARRIVAL, “Projections”, 2018, Vol. 12, Issue 1, s. 55-70. [*]

Wright Will, Struktura westernu, „Dialog”, 1978, nr 3-9.

Handbook of Narratology, P. Huhn, J. Pier, W. Schmid, J.Schonert (red.), Berlin-New York: de Gruyter, 2009 lub http://www.lhn.uni-hamburg.de/

UWAGA:

lektury ze znaczkiem [*] są dostępne na platformie Pegaz UJ

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)

Okres: 2024-10-01 - 2025-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin, 60 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Jacek Ostaszewski
Prowadzący grup: Jacek Ostaszewski
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Cele kształcenia:

Znajomość podstawowych zasad konstrukcji dramaturgicznej dzieła filmowego.

Umiejętność rozpoznawania trybów narracyjnych.

Przeglądowa wiedza na temat historycznej poetyki kina, pod kątem sposobów prowadzenia narracji.

Rozpoznawanie podstawowych chwytów narracyjnych we współczesnej kulturze audiowizualenj.

Efekty kształcenia:

Wiedza:

Student(ka) zna podstawowe metody analizy narracyjnej filmu.

Student(ka) zna aparaturę pojęciową z zakresu narratologii

Student zna zasady dramaturgicznej kompozycji filmu.

Umiejętności:

Student(ka) umie analizować film, rozpoznając właściwe konteksty interpretacyjne.

Student(ka) rozpoznaje i klasyfikuje różne formy narracji audiowizualnej.

Kompetencje społeczne:

Student(ka) rozpoznaje kulturowe wzory nadawania sensu poprzez posługiwanie się strategiami narracyjnymi.

Student(ka) stosuje pogłębioną wiedzę na temat narracji i dramaturgii w samodzielnych analizach współczesnych filmów (i innych form przekazu audiowizualnego).

Wymagania wstępne:

nie dotyczy

Forma i warunki zaliczenia:

Przedstawienie dwóch analiz narracyjnych filmu w semestrze zajęć: pierwszej, do końca grudnia 2023 r., dotyczącej konstrukcji dramaturgicznej filmu fabularnego (3-4 stron znormatywizowanego maszynopisu na temat jednego z dwóch filmów): „Parasite” (reż. Bong Joon-ho, 2019) lub „Nie patrz w górę” (reż. Adam McKay, 2022); na zakończenie kursu druga analiza narracji w filmie fabularnym (5-6 stron znormatywizowanego maszynopisu) w terminie do 09 lutego 2024 r. włącznie (1. termin), do 23 lutego 2024 r. (2. termin); filmy do analizy końcowej: "Złodziejaszki"" (reż. H. Koreeda, 2018) lub "Wszystko, wszędzie, naraz" (reż. D. Kwan, D. Scheinert 2022)..

Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów:

ćwiczeniowe rozwiązywanie przedstawianych na zajęciach problemów do analizy i interpretacji;

Analizy należy wysłać na adres:

jacek.ostaszewski@uj.edu.pl


Metody dydaktyczne - słownik:

Metody eksponujące - film
Metody podające - opowiadanie
Metody praktyczne - metoda przewodniego tekstu
Metody praktyczne - pokaz
Metody problemowe - wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne:

wykład informacyjny

metoda eksponująca - projekcja fragmentu filmu i jego analiza

wykład konwersatoryjny


Bilans punktów ECTS:

3

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk:

nie dotyczy

Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później:

Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, rok 1

Skrócony opis:

Opanowanie zasad narracji jako struktury poznawczej;

poznanie zasad dramaturgicznej kompozycji filmu;

rozpoznawanie i klasyfikacja nowych form narracji audiowizualnej.

Pełny opis:

Czym jest opowiadanie (przyczynowość i chronologia zdarzeń).

Zasady trójaktowej kompozycji dzieła filmowego.

Wczesne kino i fenomen kina atrakcji.

Instancje narracyjne w kinie (narrator, fokalizacja, formy subiektywizacji).

Tryby narracji w tradycji filmu fabularnego (m.in. narracja: melodramatyczna, klasyczna, modernistyczna).

Otwarta i zamknięta kompozycja dzieła.

Zwrot postmodernistyczny: niewiarygodność narracyjna, alinearność, epizodyczność.

Zwrot postfabularny w hollywoodzkich blockbusterach vs. slow cinema.

Literatura:

Aumont Jacques, Marie Michel, Analiza filmu jako opowiadania [w:] tychże, Analiza filmu, W-wa: Wyd. Naukowe PWN 2011, s. 171-222.

Bal Mieke, Narratologia. Wprowadzenie do teorii narracji, Kraków: WUJ 2012.

Barthes Roland, Wstęp do analizy strukturalnej opowiadań, “Pamiętnik Literacki”, 1968, z.4, s. 327-359.

Booth Wayne, Rodzaje narracji, “Pamiętnik Literacki”, 1971, z. 1, s. 229-244 (lub [w:] Głowiński Michał (red.), Narratologia, Gdańsk: słowo obraz/terytoria 2004).[*]

Bordwell David, Narration in the Fiction Film, Madison 1985

Bordwell David, Narracja parametryczna, „Kwartalnik Filmowy”, 2010, nr 71-2, s. 6-45.

Bordwell David, Mutual Friends and Chronologies of Chance [w:] tegoż, Poetics of Cinema, London: Routledge 2008, s. 189-252.

Branigan Edward, Schemat fabularny [w:] Jacek Ostaszewski (red.), Kognitywna teoria filmu, Kraków, 1999, s. 112-154.

Campbell Joseph, Bohater o tysiącu twarzy, Poznań 1997.

Carroll Noël, Uzgadnianie narracji filmowej a wywoływanie reakcji emocjonalnej widzów, „Panoptikum”, 2018, nr 19 (26), s. 32-42.

Cohn Dorrit, Discordant Narration, „Style” 2000, Vol. 34, No. 2, s. 307-316. [*]

Elsaesser Thomas, Mind-Games. Meta Cinema and Self-Allegory: The Case of Inception, “Panoptikum”, 2019, nr 22, s. 29-37. [*]

Elsaesser Thomas, Kino gier umysłowych [w:] tegoż, Kino - maszyna myślenia. Refleksje nad kinem epoki cyfrowej, Gdańsk: Wydawnictwo Uniw. Gdańskiego 2018, s. 29-56. [*]

Field Syd, Rilla Rolf, Pisanie scenariusza filmowego, Warszawa 1998, rozdz. 1. i 3.-5. [*]

Ghosal Torsa, Unprojections, or, Worlds Under Erasure in Contemporary Hollywood Cinema, “Journal of the New Media Caucus”, Spring 2015. [*]

Gunning Tom, The Cinema of Attraction: Early Film, Its Spectator, and the Avant-Garde, “Wide Angle”, 1986, 8, 3-4, s. 62-70. [*]

Jakubowska Małgorzata, Ukryte, jawne, zaszyfrowane… Retrospekcje w filmie na tle teorii narracji Mieke Bal. Opowieść a retrospekcja, „Kwartalnik Filmowy”, 2022, nr 117, s. 98-122. [*]

Kermode Frank, Znaczenie końca, Gdańsk: Wydawnictwo Uniw. Gdańskiego 2010.

Kovacs Andras Balint, Narration in Modern Cinema [w:] tegoż, Screening Modernism: European Art Cinema, 1950-10980, Chciago: The University of Chicago Press 2007, s. 56-81.

Lévi-Strauss Claude, Struktura mitów, “Pamiętnik Literacki”, 1968, z.4 [albo [w:] tegoż, Antropologia strukturalna.

McGowan Todd, Geneza filmu atemporalnego, “Kwartalnik Filmowy”, 2014, nr 86, s. 6-34.

Ostaszewski Jacek, Narrator niewiarygodny w filmie fabularnym, „Kwartalnik Filmowy”, 2010, nr 71-2, s. 60-74.

Ostaszewski Jacek, Techniki subiektywizacji w filmie fabularnym, “Kwartalnik Filmowy”, 2017, nr 97-98, s. 263-277. [*]

Ostaszewski Jacek, Oddramatyzowanie i antyklimaks w kinie współczesnym, „Panoptikum”, 2018, nr 19 (26), s. 80-94. [*]

Ostaszewski Jacek, Historia narracji filmowej, Kraków: Universitas 2018.

Propp Wladimir, Morfologia bajki, Warszawa 1976 [istotne fragm. w “Pamiętniku Literackim” 1968, nr 4].

Przylipiak Mirosław, Narracja [w:] Alicja Helman, Słownik pojęć filmowych, t. 5, Wrocław 1993.

Przylipiak Mirosław, Fabuła [w:] Alicja Helman, Słownik pojęć filmowych, t. 7, Wrocław 1994.

Ricoeur Paul, Metamorfozy intrygi [w:] tegoż, Czas i opowieść, t. 2, Kraków: Wyd. UJ 2008, s. 17-51.

Rosner Katarzyna, Narracja jako struktura rozumienia, „Teksty Drugie”, 1999, nr 3. [lub rozdz. w: Katarzyna Rosner, Narracja, tożsamość i czas, Kraków 2003.]

Szczekała Barbara, Czas niszczy wszystko. Fenomen odwróconej chronologii w opowiadaniu filmowym, “Kwartalnik Filmowy”, 2014, nr 86, s. 47-66.

Szczekała Barbara, Mind-game films. Gry z narracją i widzem, Łódź:NCKF 2018.

Todorov Tzvetan, The 2 Principles of Narrative, “Diacritics”, Vol. 1, No. 1 (Autumn, 1971), pp. 37-44.

Tomaszewski Borys, Tematyka [w:] tegoż, Teorja literatury. Poetyka, Poznań 1935, s. 146-179.

Vogler Christopher, Podróż autora: Struktury mityczne dla scenarzystów i pisarzy, Warszawa 2010, [szczeg. S. 1-29]

Wojciehowski Hannah Chapelle, When the Future Is Hard to Recall; Episodic Memory and Mnemonic Aids in Denis Villeneuve’s ARRIVAL, “Projections”, 2018, Vol. 12, Issue 1, s. 55-70. [*]

Wright Will, Struktura westernu, „Dialog”, 1978, nr 3-9.

Handbook of Narratology, P. Huhn, J. Pier, W. Schmid, J.Schonert (red.), Berlin-New York: de Gruyter, 2009 lub http://www.lhn.uni-hamburg.de/

UWAGA:

lektury ze znaczkiem [*] są dostępne na platformie Pegaz UJ

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.
ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków https://www.uj.edu.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 usosweb12b