Performatyka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WZ.ISA-MF6-S130.2 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Performatyka |
Jednostka: | Instytut Sztuk Audiowizualnych |
Grupy: |
Fakultatywne na II roku studiów stac. II st. w II sem.(letnim)-Filmozn. i wiedza o nowych mediach |
Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/2024" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-26 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 60 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Pitrus | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Cele kształcenia: | Celem kursu jest przekazanie wiedzy na temat performatyki, jako specyficznej dziedziny badań humanistycznych, ze szczególnym naciskiem na jej interdyscyplinarny charakter oraz zaznajomienie się z uwarunkowaniami sztuki performansu. |
|
Efekty kształcenia: | WIEDZA: - Student ma wiedzę na temat interdyscyplinarnego charakteru performatyki - Student ma wiedzę historyczną i estetyczną na temat sztuki performansu UMIEJĘTNOŚCI: - Student definiuje i prawidłowo interpretuje praktyki i działania artystyczne z obszaru sztuki performansu - Student potrafi rozpoznać performatywne aspekty w obszarze komunikacji społecznej i medialnej KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - Student potrafi współdziałać w zespole przy realizacji projektów z zakresu performatyki |
|
Wymagania wstępne: | Nie dotyczy |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem zaliczenia zajęć jest: - aktywna obecność na zajęciach, - przygotowanie prezentacji wybranego zagadnienia teoretycznego z obszaru performatyki, - przygotowanie prezentacji i poszerzonej interpretacji samodzielnie wybranego przykładu sztuki performansu. Warunkiem zaliczenia egzaminu jest: - dyskusja wokół przygotowanego w trakcie zajęć projektu, - znajomość wskazanych lektur. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Uzyskiwane efekty kształcenia będą oceniane na bieżąco w trakcie trwania kursu oraz w czasie egzaminu. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - prezentacja multimedialna |
|
Metody dydaktyczne: | Metody dydaktyczne: - Metody podające - prezentacja multimedialna - Metody praktyczne - metoda projektów - Metody praktyczne - pokaz - Metody problemowe - wykład konwersatoryjny |
|
Bilans punktów ECTS: | 3 pkt ECTS |
|
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | Nie dotyczy |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne drugiego stopnia, rok 2 |
|
Skrócony opis: |
Podstawowy cel zajęć - to ukazanie złożoności problematyki performansu i performatyki z wielu punktów widzenia: antropologii kulturowej, językoznawstwa, teatrologii, medioznawstwa i innych dyscyplin humanistycznych. W trakcie zajęć studenci zapoznają się nie tylko z ważniejszymi koncepcjami teoretycznymi, ale również analizować będą wybrane przykłady sztuki performansu (szczególnie te, które można uznać za reprezentatywne dla sztuk audiowizualnych). |
|
Pełny opis: |
Przedmiotem zajęć są wybrane, istotne z punktu widzenia refleksji nad audiowizualnością, problemy lokujące się w ramach intensywnie uprawianych obecnie badań z zakresu performatyki (performance studies). Przewidziane zostały następujące bloki tematyczne: - Johna L. Austina koncepcja wypowiedzi performatywnych, - Tzw. zwrot performatywny w badaniach kulturoznawczych, - Performans kulturowy. Liminalność. Subwersywność norm kulturowych. - Performatywność przedstawień i tekstów. - Performatywny wymiar widowisk kultury popularnej (koncerty muzyczne, widowiska sportowe) - Performatywność przestrzeni miejskiej. Architektura performatywna. - Performans społeczny. - Sztuka performansu - spojrzenie historyczne. - Sztuka performansu - film, nowe media. - Performatywny wymiar gier wideo. |
|
Literatura: |
- Richard Schechner, Performatyka. Wstęp. Wrocław 2006. - Marvin Carlson, Performans, Warszawa 2007. - Erika Fischer-Lichte, Estetyka performatywności, Kraków 2008. - Jacek Wachowski, Performans, Gdańsk 2011. - Doris Bachmann-Medick, Cultural turns. Nowe kierunki w naukach o kulturze, Warszawa 2012. - RoseLee Goldberg, Parformance Art. From Futurism to the Present, London 2011. - Philip Auslander, Liveness. Performance in A Mediatized Culture, New York 2008, - Chris Meigh-Andrews, A History of Video Art. The Development of Form and Function, Oxford - New York 2006. - Expanded Cinema. Art, Performance, Film, red. A.L.Rees [i inni], London 2011. - Christiane Paul, Digital Art, London 2003. - Artur Duda, Performans na żywo jako medium i obiekt mediatyzacji, Toruń 2011. - Tomasz Z. Majkowski, Języki gropowieści. Studia o różnojęzyczności gier cyfrowych, Kraków 2019. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2024/2025" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2025-02-26 - 2025-06-15 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ CW
PT |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 60 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Pitrus | |
Prowadzący grup: | (brak danych) | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Cele kształcenia: | Celem kursu jest przekazanie wiedzy na temat performatyki, jako specyficznej dziedziny badań humanistycznych, ze szczególnym naciskiem na jej interdyscyplinarny charakter oraz zaznajomienie się z uwarunkowaniami sztuki performansu. |
|
Efekty kształcenia: | WIEDZA: - Student ma wiedzę na temat interdyscyplinarnego charakteru performatyki - Student ma wiedzę historyczną i estetyczną na temat sztuki performansu UMIEJĘTNOŚCI: - Student definiuje i prawidłowo interpretuje praktyki i działania artystyczne z obszaru sztuki performansu - Student potrafi rozpoznać performatywne aspekty w obszarze komunikacji społecznej i medialnej KOMPETENCJE SPOŁECZNE: - Student potrafi współdziałać w zespole przy realizacji projektów z zakresu performatyki |
|
Wymagania wstępne: | Nie dotyczy |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem zaliczenia zajęć jest: - aktywna obecność na zajęciach, - przygotowanie prezentacji wybranego zagadnienia teoretycznego z obszaru performatyki, - przygotowanie prezentacji i poszerzonej interpretacji samodzielnie wybranego przykładu sztuki performansu. Warunkiem zaliczenia egzaminu jest: - dyskusja wokół przygotowanego w trakcie zajęć projektu, - znajomość wskazanych lektur. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Uzyskiwane efekty kształcenia będą oceniane na bieżąco w trakcie trwania kursu oraz w czasie egzaminu. |
|
Metody dydaktyczne - słownik: | Metody podające - prezentacja multimedialna |
|
Metody dydaktyczne: | Metody dydaktyczne: - Metody podające - prezentacja multimedialna - Metody praktyczne - metoda projektów - Metody praktyczne - pokaz - Metody problemowe - wykład konwersatoryjny |
|
Bilans punktów ECTS: | 3 pkt ECTS |
|
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | Nie dotyczy |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne drugiego stopnia, rok 2 |
|
Skrócony opis: |
Podstawowy cel zajęć - to ukazanie złożoności problematyki performansu i performatyki z wielu punktów widzenia: antropologii kulturowej, językoznawstwa, teatrologii, medioznawstwa i innych dyscyplin humanistycznych. W trakcie zajęć studenci zapoznają się nie tylko z ważniejszymi koncepcjami teoretycznymi, ale również analizować będą wybrane przykłady sztuki performansu (szczególnie te, które można uznać za reprezentatywne dla sztuk audiowizualnych). |
|
Pełny opis: |
Przedmiotem zajęć są wybrane, istotne z punktu widzenia refleksji nad audiowizualnością, problemy lokujące się w ramach intensywnie uprawianych obecnie badań z zakresu performatyki (performance studies). Przewidziane zostały następujące bloki tematyczne: - Johna L. Austina koncepcja wypowiedzi performatywnych, - Tzw. zwrot performatywny w badaniach kulturoznawczych, - Performans kulturowy. Liminalność. Subwersywność norm kulturowych. - Performatywność przedstawień i tekstów. - Performatywny wymiar widowisk kultury popularnej (koncerty muzyczne, widowiska sportowe) - Performatywność przestrzeni miejskiej. Architektura performatywna. - Performans społeczny. - Sztuka performansu - spojrzenie historyczne. - Sztuka performansu - film, nowe media. - Performatywny wymiar gier wideo. |
|
Literatura: |
- Richard Schechner, Performatyka. Wstęp. Wrocław 2006. - Marvin Carlson, Performans, Warszawa 2007. - Erika Fischer-Lichte, Estetyka performatywności, Kraków 2008. - Jacek Wachowski, Performans, Gdańsk 2011. - Doris Bachmann-Medick, Cultural turns. Nowe kierunki w naukach o kulturze, Warszawa 2012. - RoseLee Goldberg, Parformance Art. From Futurism to the Present, London 2011. - Philip Auslander, Liveness. Performance in A Mediatized Culture, New York 2008, - Chris Meigh-Andrews, A History of Video Art. The Development of Form and Function, Oxford - New York 2006. - Expanded Cinema. Art, Performance, Film, red. A.L.Rees [i inni], London 2011. - Christiane Paul, Digital Art, London 2003. - Artur Duda, Performans na żywo jako medium i obiekt mediatyzacji, Toruń 2011. - Tomasz Z. Majkowski, Języki gropowieści. Studia o różnojęzyczności gier cyfrowych, Kraków 2019. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.