Wiedza o literaturze XIX wieku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | WZ.ISA-MO3-110.1/2 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wiedza o literaturze XIX wieku |
Jednostka: | Instytut Sztuk Audiowizualnych |
Grupy: |
Obowiązkowe w II semestrze I roku studiów stacjonarnych filmoznawstwa i wiedzy o nowych mediach |
Punkty ECTS i inne: |
4.00 (zmienne w czasie)
|
Język prowadzenia: | polski |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/2024" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-26 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 66 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Joanna Wojnicka | |
Prowadzący grup: | Joanna Wojnicka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
Efekty kształcenia: | Student rozpoznaje podstawowe literatury XIX wieku Student lokuje zjawiska artystyczne, twórczość wybranych artystów w perspektywie historycznej Student zna podstawowe konwencje i gatunki literatury dziewiętnastowiecznej Student rozpoznaje i klasyfikuje twórczość najwybitniejszych przedstawicieli literatury europejskiej XIX wieku Student opisuje podstawowe procesy historyczno-literackie Umiejętności Student stosuje znajomość konwencji, twórczości poszczególnych twórców do opisu zjawisk kultury Student potrafi dostrzec związki pomiędzy poszczególnymi zjawiskami literackimi i ich wzajemne oddziaływanie Student dostrzega związek pomiędzy współczesnością a szeroko rozumianą tradycją kulturową. Kompetencje społeczne (Postawy) Student akceptuje potrzebę dalszego pogłębiania edukacji humanistycznej celem praktycznego wykorzystania nabytych informacji Student przenosi wiedzę na temat historii literatury do analizy zjawisk kultury audiowizualnej. |
|
Wymagania wstępne: | brak |
|
Forma i warunki zaliczenia: | Egzamin ustny sprawdzający znajomość lektur oraz kontekstów interpretacyjnych z nimi związanych. Obecność. |
|
Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Student jest poddawany ocenie w sposób ciągły na podstawie udziału w dyskusji oraz stopnia przygotowania do zajęć. Ocenie podlega także znajomość omawianych lektur wraz z kontekstami interpretacyjnymi sprawdzana podczas egzaminu końcowego. |
|
Metody dydaktyczne: | konwersatorium |
|
Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk: | nie dotyczy |
|
Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20 lub później: | Filmoznawstwo i wiedza o nowych mediach, studia stacjonarne pierwszego stopnia, rok 1 |
|
Skrócony opis: |
Zajęcia poświęcone są literaturze XIX wieku i związanymi z nią zagadnieniami: romantyzmem europejskim, powieścią realistyczną, dekadentyzmem, początkami literatury modernistycznej. |
|
Pełny opis: |
Celem przedmiotu jest wprowadzenie studentów w podstawowe zagadnienia z historii literatury XIX wieku, z uwzględnieniem kontekstu historycznego oraz ideowego, a także zapoznanie z pojęciami z zakresu historii i teorii literatury, ważnymi zwłaszcza dla literatury XIX wieku (romantyzm, realizm, powieść realistyczna, naturalizm, dekadencja etc.). Efektem jest nabycie przez studenta umiejętności swobodnego poruszania się w obszarze europejskiej literatury, poszerzenie jego humanistycznej edukacji, zaznajomienie się z najważniejszymi dziełami literackimi stanowiącymi kanon dziewiętnastowiecznej literatury. |
|
Literatura: |
1. Narodziny nowoczesnej antropologii Literatura podstawowa: T. Burek, Esej o literaturze XIX wieku [w:] Tenże, Dalej aktualne, Warszawa 1973. I. Dobrzycka, Kształtowanie się twórczości Byrona, Wrocław 1963 (tu: rozdz. Manfred) W. Szturc, Faust. Człowiek faustyczny [w:] Faust Goethego. Ku antropologii romantycznej, Kraków 1995. W. Szturc, Od legendy do mitu [w:] Faust Goethego. Ku antropologii romantycznej, Kraków 1995. S. Melkowski, Dwudziestowieczna powieść europejska w kręgu faustycznych problemów: Michał Bułhakow Mistrz i Małgorzata, Tomasz Mann Doktor Faustus, Jarosław Iwaszkiewicz Sława i chwała [w:] Postacie i motywy faustyczne w literaturze polskiej, red. H. Krukowska i J. Ławskiego Białystok 1999, T. 2 2. Nuda romantyczna Literatura podstawowa: R. de Chateaubriand, Rene Kilka dni z życia Obłomowa (1979) – reż. N. Michałkow Literatura uzupełniająca: Wstęp [w:] R. de Chateaubriand, Rene, Wrocław 1964. M. A. Dobrolubow, Co to jest obłomowszczyzna? (http://www.pbi.edu.pl/book_reader.php?p=5718&s=1) I. Turgieniew, Hamlet i Don Kichot, tłum. M. Bohun, „Przegląd Polityczny“ 2003, nr 60.(http://www.szkolaczytania.org.pl/news/hamlet-i-don-kichot) R. Łużny, Wstęp [w:] A. Puszkin, Eugeniusz Oniegin. Romans wierszem, Wrocław 1970. W. Szturc, Ironia romantyczna. Pojęcie, granice i poetyka, Warszawa 1992 (tu: Pojęcie ironii romantycznej, s. 67-75) W. Sztuc, 8 szkiców o ironii (tu: Don Juan Byrona i Beniowski Słowackiego. Ironia jako principium poematu dygresyjnego) P. Łaguna, Ironia jako postawa i jako wyraz, Kraków 1984, s. 63-86. 3/4 Korzenie literatury popularnej Literatura podstawowa: E. A. Poe, Skradziony list, Zabójstwo przy Rue Morgue, William Wilson E.T.A. Hoffmann – Piskun Literatura uzupełniająca: R. Caillois, Powieść kryminalna, czyli intelekt opuszcza świat... [w:] Tenże, Odpowiedzialność i styl. Eseje, wyb. M. Żurowski, tłum. zbiorowe, Warszawa 1967 . E. Zarych, Fantastyka w utworach E. T. A. Hoffmanna, „Teksty Drugie” 1998, nr 5 (53), 53-77. Słownik literatury popularnej, red. T. Żabski, Wrocław 1997 (hasła dotyczące literatury XIX-wiecznej) T. Mackiewicz, Zagadka czy tajemnica? Z problematyki opowiadań detektywistycznych Poego [w:] E. A. Poe. Klasyk grozy i perwersji – i nie tylko, red. E. Kasperski, Ż. Nalewajk, Warszawa 2009. F. Lyra, Edgar Allan Poe, Warszawa 1973 5. Powieść dojrzałego realizmu Literatura podstawowa: H. Balzac, Eugenia Grandet Literatura uzupełniająca: Philippe van Tieghem, Teorie realizmu i naturalizmu [w:] Tenże, Główne doktryny literackie we Francji. Od Plejady do surrealizmu, tłum. M. Wodzyńska, E. Maszewska, Warszawa 1971. Naomi Schor, „Eugenia Grandet”: lustra i melancholia, „Pamiętnik Literacki” 2009, nr 100/4, s. 99-112. A. Martuszewska, Poetyka polskiej powieści dojrzałego realizmu (1876-1895), Wrocław 1977. H. Markiewicz, Antynomie powieści realistycznej XIX wieku [w:] Przekroje i zbliżenia dawne i nowe. Rozprawy i szkice historycznoliterackie, Warszawa 1967. H. Markiewicz, Realizm, naturalizm, typowość [w:] Tenże, Główne problemy wiedzy o literaturze, Kraków 1980. 6. Wymiary realizmu powieściowego Literatura podstawowa: G. Flaubert, Pani Bovary Literatura uzupełniająca: V. Nabokow, Wykłady o literaturze, tłum. Z. Batko, Warszawa 2000, s. 184-244. A. Thibaudet, Pani Bovary [w:] Sztuka interpretacji, t. 1, red. i oprac. H. Markiewicz, Warszawa 1971. K. Szczuka, Nuda buduaru [w:] Taże, Kopciuszek, Frankenstein i inne. Feminizm wobec mitu, Kraków 2001, s.103-121. M. Janion, Projekt krytyki fantazmatycznej, Warszawa 1991, s. 44-50. R. Girard, Pragnienie trójkątne [w:] Tenże, Prawda powieściowa i kłamstwo romantyczne, Warszawa 2001, s. 7-57. 7. Przemiany formy powieściowej – powieść polifoniczna Literatura podstawowa: F. Dostojewski, Biesy Literatura uzupełniająca: M. Bachtin, Bohater i pozycja autora wobec bohatera [w:] Tegoż, Problemy poetyki Dostojewskiego, Warszawa 1970. Bachtin [w:] Teorie literatury XX wieku. Podręcznik, red. A. Burzyńska i M. P. Markowski, Kraków 2006. A. Camus, Mit Syzyfa, Warszawa 2001, s. 178-185. M. Bachtin, Słowo w poezji, słowo w prozie, [w:] Teorie literatury XX wieku. Antologia, red. A. Burzyńska, M. P. Markowski, Kraków 2006. M. Głowiński, O intertekstualności, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 4 R. Przybylski, Dostojewski i "Przeklęte problemy", Warszawa 2010. L. Szestov, Dostojewski i Nietzsche. Filozofia tragedii, s. 225-251. 8. Naturalizm w dramacie Literatura podstawowa: H. Ibsen, Dom lalki Literatura uzupełniająca: J. L. Styan, Współczesny dramat, Wrocław 1997, s. G. Matuszek, Naturalistyczne dramaty, Kraków 2001, s. 54-144. J. Kott, Kamienny potok, Warszawa 1991, s. 49-91. 9. Oscar Wilde i fin de siecle Literatura podstawowa: O. Wilde, Portret Doriana Graya Literatura uzupełniająca: B. Sadkowska, Homo dandys, „Miesięcznik Literacki" 1972, nr 8. M. Podraza-Kwiatkowska, Bóg, ofiara, clown czy psychopata? O roli artysty na przełomie XIX i XX wieku, [w:] Taże, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1994, s. 289-308. O. Wilde, Krytyk jako artysta [w:] Tenże, Eseje, opowiadania, bajki, poematy prozą, Warszawa 1957. A. Osęka, Mitologie artysty, Warszawa 1975. 10. Przełom modernistyczny (1) Literatura podstawowa: T. Mann, Śmierć w Wenecji Literatura uzupełniająca: A. Burzyńska, M. P. Markowski, Teorie literatury XX wieku, Podręcznik, Kraków 2006, s. 47-73 (tu: Psychoanaliza). A. Rogalski, Tomasz Mann. Dzieje rozwoju osobowości twórczej, Warszawa 1975, s. 76-96. Tschol-Za Kim, Funkcje mityczne we wczesnych utworach Tomasza Manna, tłum. B. Tarnas [w:] Tomasz Mann w oczach krytyki światowej red. A. Rogalski, Warszawa 1975. M. Podraza-Kwiatkowska, Bóg, ofiara, clown czy psychopata? O roli artysty na przełomie XIX i XX wieku, [w:] Taże, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1994, s. 289-308. 11. Przełom modernistyczny (2) Literatura podstawowa: M. Proust, W poszukiwaniu straconego czasu, t. 1: W stronę Swanna Literatura przedmiotu: J. Błoński, Widzieć jasno w zachwyceniu, Kraków 1985, s. 10-33. V. Nabokow, Wykłady o literaturze, tłum. Z. Batko, Warszawa 2000, s. 279-325 G. Genette, Proust jako palimpsest, tłum. W. Błońska [w:] Proust w oczach krytyki światowej, oprac. i red. J. Błoński, Warszawa 1970. G. Poulet, Czas u Prousta [w:] Sztuka Interpretacji, oprac. H. Markiewicz, t. II., Wrocław 1971. J. Domagalski, Proust w literaturze polskiej, Warszawa 1995. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.