Kompozycja z elementami retoryki
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | WZ.KLK-RET | Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Kompozycja z elementami retoryki | ||
| Jednostka: | Katedra Lingwistyki Komputerowej | ||
| Grupy: |
Przedmioty dla programu WZKS-123-0-ZD-6 stacjonarne I stopnia, rok 3, sem. zimowy, obowiązkowy |
||
| Punkty ECTS i inne: |
3.00   zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2019/2020" (zakończony)
| Okres: | 2019-10-01 - 2020-01-28 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji Wykład, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Dorota Korwin-Piotrowska | |
| Prowadzący grup: | Dorota Korwin-Piotrowska | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Efekty kształcenia: | Wiedza: – student ma podstawową wiedzę na temat gramatyki, semantyki i stylistyki języka polskiego (K_W19+++, K_W18++) – zna zasady komponowania i redagowania tekstu (K_W19+++) – zna podstawy retoryki: zasady inwencji, kompozycji i dobierania figur językowych oraz stylu do celu perswazji, zna formy argumentacji (odmiany paralogizmów) (K_W19+++) – zna rolę figur retorycznych w rozumieniu tekstu; orientuje się w historycznej i współczesnej roli retoryki – zna różne rodzaje argumentacji, w tym erystyczną – zna zasady dotyczące publicznych występów, przemawiania i przygotowywania prezentacji (komunikacja werbalna i niewerbalna, podstawy proksemiki, opracowanie slajdów, psychologiczne aspekty perswazji) Umiejętności: – student potrafi krytycznie przeanalizować pod tym kątem wypowiedź; zna zasady komponowania i redagowania tekstu; potrafi konstruować spójne, przekonujące i przyciągające uwagę wypowiedzi – potrafi rozpoznać i zastosować w praktyce figury retoryczne – potrafi znaleźć przydatną dla siebie literaturę przedmiotu – potrafi zauważyć manipulację językową i bronić się przed nią – umie dokonać krytycznej analizy przekazów medialnych pod kątem zawartych w nich zabiegów perswazyjnych Kompetencje społeczne: – student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia kompetencji językowych (K_K04+++) – potrafi samodzielnie lub zespołowo opracować strategię retoryczną dostosowaną do konkretnego celu (K_K01+) – potrafi dobrać język i zachowanie do sytuacji oraz publiczności, zna zasady etyki słowa (K_K02+++) |
|
| Wymagania wstępne: | Zalecany wcześniejszy kurs poetyki – ze względu na znajomość środków stylistycznych. |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie przedmiotu. Egzamin ma formę pisemną – sprawdza zarówno wiedzę problemową, jak i umiejętności rozpoznawania zjawisk retorycznych w podawanych przykładach. Warunkiem otrzymania zaliczenia z ćwiczeń jest poprawne wykonanie wszystkich zadanych prac pisemnych (na zajęciach, a w razie nieobecności – na dyżurze) oraz wygłoszenie 10-minutowej prezentacji dotyczącej wybranego programu edukacyjnego. Skala ocen zgodna z Regulaminem Studiów UJ. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Podstawą wystawienia oceny końcowej z ćwiczeń jest uzyskanie pozytywnych stopni z wszystkich zadań, tj. prac pisemnych oraz prezentacji. Egzamin jest sprawdzianem wiedzy i umiejętności przekazywanych na wykładzie i ćwiczeniach – informacja o zakresie egzaminu (lista zagadnień) i dostępnych źródłach podawana jest na początku i końcu wykładu, a w trakcie omawiania kolejnych zagadnień sugerowane jest ich możliwe pojawienie się na egzaminie. |
|
| Metody dydaktyczne: | Wykład, konwersatorium, warsztaty pisania, analiza tekstu, praca w grupach, prezentacje multimedialne. |
|
| Bilans punktów ECTS: | Udział w wykładach i ćwiczeniach: 60 godz. Przygotowanie do ćwiczeń: 5 godz. Przygotowanie do egzaminu i egzamin: 10 godz. Łączny nakład pracy studenta: 75 godz., co odpowiada 3 pkt ECTS. |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20: | ||
| Pełny opis: |
Wykład: • krótka historia dziedziny i współczesne kierunki rozwoju – zawartość 5 podstawowych działów retoryki, • rodzaje toposów inwencyjnych i definicji, • struktura logiczna a struktura retoryczna tekstu, • formy i rodzaje argumentacji, • rodzaje presupozycji i ich rola w komunikacji, • odmiany tranzycji i ich związek z kompozycją i logiką wypowiedzi, • figury mowy i figury myśli, tropy, • manipulacja językowa i język propagandy, • reklama i perswazja, • psychologiczne aspekty perswazji, • warunki skuteczności w publicznym występowaniu. Ćwiczenia: • związek składni oraz interpunkcji, podstawy dobrego stylu, redagowanie tekstu (uzupełnianie znaków, korekta błędnych zdań, ćwiczenia językowe), • pisanie zadań inwencyjnych (elementy creative writing), informacyjnych (notatka prasowa) i argumentacyjnych (rozprawka, przemówienie), • formy i rodzaje argumentacji w praktyce, • zastosowanie figur myśli i figur mowy oraz tropów dla uzyskania określonego efektu perswazyjnego, • zasady cytowania, tworzenia przypisów i bibliografii, • prezentacje studentów i omawianie wystąpień. | |
| Literatura: |
Brak lektur obowiązkowych. Wybrane źródła: M. Rusinek, A. Załazińska, Retoryka podręczna, czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić, Kraków 2005. M. Korolko, Retoryka i erystyka dla prawników, Warszawa 2001. H. Lemmermann, Sztuka dyskutowania. Techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, Wrocław 1997. K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001. J. Kohout, Retoryka. Mowa zjednuje ludzi, tłum. D. Kwiatkowska, Gliwice 2006. M. Kochan, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005. P. H. Lewiński, Retoryka reklamy, Wrocław 2008. J. Bralczyk, O języku propagandy i polityki, Warszawa 2007. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka, tłum. B. Wojciszke, Gdańsk 1994. J. Detz, Sztuka przemawiania, przeł. J. Bartosik, Gdańsk 2004. A. Batko, Sztuka perswazji, czyli język wpływu i manipulacji, Gliwice 2005. A. Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, przeł. B. i L. Konorscy, Kraków 1984. M. Korolko, Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990. J. Z. Lichański, Retoryka. Historia – teoria – praktyka, Warszawa 2007. J. Ziomek, Retoryka opisowa, Wrocław 1990. | |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (jeszcze nie rozpoczęty)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-01-28 |
zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji Wykład, 30 godzin, 40 miejsc więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Dorota Korwin-Piotrowska | |
| Prowadzący grup: | Dorota Korwin-Piotrowska | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Przedmiot - Egzamin | |
| Efekty kształcenia: | Wiedza: – student ma podstawową wiedzę na temat gramatyki, semantyki i stylistyki języka polskiego (K_W19+++, K_W18++) – zna zasady komponowania i redagowania tekstu (K_W19+++) – zna podstawy retoryki: zasady inwencji, kompozycji i dobierania figur językowych oraz stylu do celu perswazji, zna formy argumentacji (odmiany paralogizmów) (K_W19+++) – zna rolę figur retorycznych w rozumieniu tekstu; orientuje się w historycznej i współczesnej roli retoryki – zna różne rodzaje argumentacji, w tym erystyczną – zna zasady dotyczące publicznych występów, przemawiania i przygotowywania prezentacji (komunikacja werbalna i niewerbalna, podstawy proksemiki, opracowanie slajdów, psychologiczne aspekty perswazji) Umiejętności: – student potrafi krytycznie przeanalizować pod tym kątem wypowiedź; zna zasady komponowania i redagowania tekstu; potrafi konstruować spójne, przekonujące i przyciągające uwagę wypowiedzi – potrafi rozpoznać i zastosować w praktyce figury retoryczne – potrafi znaleźć przydatną dla siebie literaturę przedmiotu – potrafi zauważyć manipulację językową i bronić się przed nią – umie dokonać krytycznej analizy przekazów medialnych pod kątem zawartych w nich zabiegów perswazyjnych Kompetencje społeczne: – student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia kompetencji językowych (K_K04+++) – potrafi samodzielnie lub zespołowo opracować strategię retoryczną dostosowaną do konkretnego celu (K_K01+) – potrafi dobrać język i zachowanie do sytuacji oraz publiczności, zna zasady etyki słowa (K_K02+++) |
|
| Wymagania wstępne: | Zalecany wcześniejszy kurs poetyki – ze względu na znajomość środków stylistycznych. |
|
| Forma i warunki zaliczenia: | Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie przedmiotu. Egzamin ma formę pisemną – sprawdza zarówno wiedzę problemową, jak i umiejętności rozpoznawania zjawisk retorycznych w podawanych przykładach. Warunkiem otrzymania zaliczenia z ćwiczeń jest poprawne wykonanie wszystkich zadanych prac pisemnych (na zajęciach, a w razie nieobecności – na dyżurze) oraz wygłoszenie 10-minutowej prezentacji dotyczącej wybranego programu edukacyjnego. Skala ocen zgodna z Regulaminem Studiów UJ. |
|
| Metody sprawdzania i kryteria oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów: | Podstawą wystawienia oceny końcowej z ćwiczeń jest uzyskanie pozytywnych stopni z wszystkich zadań, tj. prac pisemnych oraz prezentacji. Egzamin jest sprawdzianem wiedzy i umiejętności przekazywanych na wykładzie i ćwiczeniach – informacja o zakresie egzaminu (lista zagadnień) i dostępnych źródłach podawana jest na początku i końcu wykładu, a w trakcie omawiania kolejnych zagadnień sugerowane jest ich możliwe pojawienie się na egzaminie. |
|
| Metody dydaktyczne: | Wykład, konwersatorium, warsztaty pisania, analiza tekstu, praca w grupach, prezentacje multimedialne. |
|
| Bilans punktów ECTS: | Udział w wykładach i ćwiczeniach: 60 godz. Przygotowanie do ćwiczeń: 5 godz. Przygotowanie do egzaminu i egzamin: 10 godz. Łączny nakład pracy studenta: 75 godz., co odpowiada 3 pkt ECTS. |
|
| Sylabus przedmiotu dla studentów rozpoczynających studia od roku akademickiego 19/20: | ||
| Pełny opis: |
Wykład: • krótka historia dziedziny i współczesne kierunki rozwoju – zawartość 5 podstawowych działów retoryki, • rodzaje toposów inwencyjnych i definicji, • struktura logiczna a struktura retoryczna tekstu, • formy i rodzaje argumentacji, • rodzaje presupozycji i ich rola w komunikacji, • odmiany tranzycji i ich związek z kompozycją i logiką wypowiedzi, • figury mowy i figury myśli, tropy, • manipulacja językowa i język propagandy, • reklama i perswazja, • psychologiczne aspekty perswazji, • warunki skuteczności w publicznym występowaniu. Ćwiczenia: • związek składni oraz interpunkcji, podstawy dobrego stylu, redagowanie tekstu (uzupełnianie znaków, korekta błędnych zdań, ćwiczenia językowe), • pisanie zadań inwencyjnych (elementy creative writing), informacyjnych (notatka prasowa) i argumentacyjnych (rozprawka, przemówienie), • formy i rodzaje argumentacji w praktyce, • zastosowanie figur myśli i figur mowy oraz tropów dla uzyskania określonego efektu perswazyjnego, • zasady cytowania, tworzenia przypisów i bibliografii, • prezentacje studentów i omawianie wystąpień. | |
| Literatura: |
Brak lektur obowiązkowych. Wybrane źródła: M. Rusinek, A. Załazińska, Retoryka podręczna, czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić, Kraków 2005. M. Korolko, Retoryka i erystyka dla prawników, Warszawa 2001. H. Lemmermann, Sztuka dyskutowania. Techniki argumentacji, dyskusje, dialogi, Wrocław 1997. K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001. J. Kohout, Retoryka. Mowa zjednuje ludzi, tłum. D. Kwiatkowska, Gliwice 2006. M. Kochan, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005. P. H. Lewiński, Retoryka reklamy, Wrocław 2008. J. Bralczyk, O języku propagandy i polityki, Warszawa 2007. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi: teoria i praktyka, tłum. B. Wojciszke, Gdańsk 1994. J. Detz, Sztuka przemawiania, przeł. J. Bartosik, Gdańsk 2004. A. Batko, Sztuka perswazji, czyli język wpływu i manipulacji, Gliwice 2005. A. Schopenhauer, Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, przeł. B. i L. Konorscy, Kraków 1984. M. Korolko, Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990. J. Z. Lichański, Retoryka. Historia – teoria – praktyka, Warszawa 2007. J. Ziomek, Retoryka opisowa, Wrocław 1990. | |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Jagielloński w Krakowie.