Seminarium magisterskie Ir. - edytorstwo I semestr [WPl/s.mgr/IsE] Semestr zimowy 2019/2020
Seminarium, grupa nr 1

Podstawowy podręcznik:

Pierre-Marc de Biasi, "Genetyka tekstów", tłum. F. Kwiatek, M. Prussak, Warszawa 2015.

Szczegółowa literatura będzie podawana sukcesywnie w toku seminarium.

Krytyka genetyczna (fr. critique génétique, ang. genetic criticism) to, najogólniej mówiąc, subdyscyplina w obrębie literaturoznawstwa oraz edytorstwa (można także powiedzieć: to jedna z subdyscyplin filologii) zajmująca się procesem tekstotwórczym. Proces wytwarzania tekstu (zwłaszcza literackiego: wiersza, powieści, dramatu etc.) pozostawia po sobie mniej lub bardziej obfity ślad w postaci różnego rodzaju dokumentów materialnych (np. notatek, planów, brulionów, czystopisów, korekt wydawniczych). Jeśli ślad ten został zachowany (a temu służy instytucja archiwum i biblioteki), może on stać się przedmiotem praktyk filologicznych. Krytyka genetyczna rozumiana jako edytorstwo zajmuje się tworzeniem specyficznych konstruktów zwanych edycjami genetycznymi, które starają się przedstawić dynamikę powstawania (przekształcania) tekstu. Krytyka genetyczna rozumiana jako sztuka interpretacji usiłuje przyglądać się temu, co ciekawego dzieje się z dynamicznym tekstem in statu nascendi, próbuje także dynamikę tę zrozumieć i opisać. Badania krytycznogenetyczne wchodzą w rozmaite filiacje metodologiczne, mogą łączyć się, na przykład, z poetyką, historią literatury, psychoanalizą a także, co istotne, z antropologią literatury i różnymi tendencjami w obrębie kulturowej teorii literatury (np. ze studiami nad pamięcią). Krytyka genetyczna jest dziś żywym i stale rozwijającym się nurtem nowoczesnej humanistyki, o jej żywotności świadczyć może niedawna konferencja międzynarodowa, która odbyła się na naszym Wydziale („Genesis-Cracow 2019”) oraz zbliżająca się kolejna edycja konferencji („Genesis-Oxford 2020”).

Seminarium ma stwarzać okazję do doświadczenia krytycznogenetycznej przygody. W trakcie zajęć będziemy się przyglądać samemu fenomenowi procesu (teksto)twórczego (temu służyć będzie wyświetlanie i wspólna analiza reprodukcji brulionów różnych poetów i pisarzy), zajmiemy się także światowymi badaniami nad tekstotwórczością. W ramach kursu przewidziane są wizyty w archiwach i bibliotekach, gromadzących dokumenty genezy oraz kontakty z ośrodkami zajmującymi się badaniami krytycznogenetycznymi. Będziemy się także zastanawiać nad miejscem krytyki genetycznej we współczesnej humanistyce.

Uczestnicy seminarium będą zaproszeni do wybrania jednego z dwu głównych typów pracy magisterskiej:

a) Praca - esej literaturoznawczy (interpretacyjny), poświęcony powstawaniu wybranego utworu literackiego

b) Praca – projekt edycji krytycznogenetycznej, prezentującej powstawanie wybranego utworu literackiego.

W obu wypadkach seminarzyści opracowywać będą realne, istniejące materialnie obiekty archiwalne. Szczegółowy przedmiot, zakres oraz metodologiczny profil pracy uzgadniany będzie indywidualnie dla każdego uczestnika seminarium. Możliwe będzie także łączenie i modyfikowanie dwu zasadniczych, wskazanych wyżej modeli pracy magisterskiej.

Seminarium

Kurs kończy się obroną pracy magisterskiej. Szczegółowe ustalenia dotyczące zasad zaliczenia poszczególnych semestrów zostaną przyjęte na początku kursu.